Είναι μια από τις μεγαλύτερες γάτες του κόσμου, έτσι θα έχεις σκεφτεί ότι είναι ορισμός μιας λεοπάρδαλης που θα πετάει γύρω από την σαβάνα της Κένυας.

Αλλά όπως αποδεικνύει αυτή η φωτογραφία, δεν είναι τόσο εύκολο να ξεχωρίσεετε το καλά καμουφλαρισμένο αρπακτικό από το περιβάλλον του.

Η εικόνα καταγράφηκε από τον φωτογράφο της άγριας φύσης Ingo Gerlach σε περιοδεία στο Εθνικό Πάρκο Maasai Mara στην Κένυα.  

Η λεοπάρδαλη είναι μία από τις μεγαλύτερες γάτες του κόσμου, αλλά είναι εκπληκτικά δύσκολο να διαλέξετε τον φονικό θηρευτή σε αυτή τη φωτογραφία, καθώς έχει μπερδευτεί τέλεια με το περιβάλλον του

Η λεοπάρδαλη είναι μία από τις μεγαλύτερες γάτες του κόσμου, αλλά είναι εκπληκτικά δύσκολο να ξεχωρίσετε τον φονικό θηρευτή σε αυτή τη φωτογραφία, καθώς έχει μπερδευτεί τέλεια με το περιβάλλον του.
Τα λεοπάρδαλα καλύπτονται σε ένα στρώμα από κηλίδες που βοηθούν στη διάσπαση του περιγράμματος του ζώου και το βοηθά να συνδυάζεται με το φύλλωμα και τα χόρτα που χρησιμοποιεί για κάλυψη ενώ κυνηγάει

Οι λεοπαρδάλεις καλύπτονται σε ένα στρώμα από κηλίδες που βοηθούν στη διάσπαση του περιγράμματος του ζώου και το βοηθά να συνδυάζεται με το φύλλωμα και τα χόρτα που χρησιμοποιεί για κάλυψη ενώ κυνηγάει. Κατά τη διάρκεια μιας περιήγησης στο Gerlach, ο οποίος φωτογράφει ζώα για περισσότερα από 40 χρόνια, κατάφερε να διακρίνει τον θανατηφόρο θηρευτή παρά τις καλύτερες προσπάθειές του να κρυφτεί.

Οι λεοπαρδάλεις βρίσκονται σε ολόκληρη την Κένυα ενώ ο αριθμός τους έχει κυμανθεί τα τελευταία χρόνια, δεν απειλούνται από τη λαθροθηρία ή την καταστροφή των οικοτόπων ειδών όπως τα λιοντάρια.

Παρά τους ενήλικες που ζυγίζουν μέχρι 100 κιλά, οι λεοπαρδάλεις είναι στην πραγματικότητα το μικρότερο από τα μεγάλα είδη γάτας και οι περισσότερες από τις τακτικές κυνηγιού τους έχουν σχεδιαστεί για να τους αποτρέψουν από το δρόμο των μεγαλύτερων ξαδέλφων τους.

Οι λεοπαρδάλεις είναι μοναχικά ζώα, σε αντίθεση με τα λιοντάρια, και κυνηγούν σε μεγάλο βαθμό τη νύχτα για να αποφύγουν τον ανταγωνισμό με τον αποκαλούμενο βασιλιά της ζούγκλας.

Λόγω του μικρού τους μεγέθους, συχνά θα μεταφέρουν την λεία τους πάνω σε ένα δέντρο για να αποφευχθεί η κλοπή τους από άλλα αρπακτικά, γεγονός που μας δέιχνει μια ιδέα πού μπορεί να βρίσκεται αυτή η λεοπάρδαλη.

Εξαιρετικές εκδρομές με το αυτοκίνητο στην Πελοπόννησο

Είναι παρόμοια σε εμφάνιση με τα τζάγκουαρς, αλλά είναι μικρότερα και έχουν λιγότερη μυϊκή δύναμη. Δεν έχουν επίσης μια κουκίδα στο κέντρο των κηλίδων τους, που είναι το σήμα κατατεθέν  ενός τζάγκουαρ.

Η λεοπάρδαλη χαλαρώνει στα κλαδιά αυτού του δέντρου, το οποίο είναι ένα από τα αγαπημένα κρεμασμένα ζώα του ζώου, καθώς το διατηρεί μακριά από το δρόμο των πολύ μεγαλύτερων αρπακτικών που περιπολούν το έδαφος κάτω

Η λεοπάρδαλη χαλαρώνει στα κλαδιά αυτού του δέντρου, η οποία είναι από τα αγαπημένες κρυψώνες του ζώου, καθώς το διατηρεί μακριά από τα πολύ μεγαλύτερα αρπακτικά που περιπολούν το έδαφος κάτω.
Ακόμα και να στέκεται στο δέντρο, η λεοπάρδαλη είναι δύσκολο να δει (στο κέντρο). Οι γάτες συχνά μεταφέρουν τη λεία τους σε δέντρα για να σταματήσουν να κλέβονται από λιοντάρια και άλλα μεγάλα αρπακτικά ζώα

Ακόμα και να στέκεται στο δέντρο, η λεοπάρδαλη είναι δύσκολο να δει (κεντρικά). Οι γάτες συχνά μεταφέρουν τη λεία τους σε δέντρα για να σταματήσουν να τους κλέβουν τα λιοντάρια και άλλα μεγάλα αρπακτικά ζώα
Τα λεοπάρδαλα είναι σχετικά κοινά σε όλη την Κένυα, αλλά ιδιαίτερες συγκεντρώσεις μπορούν να βρεθούν μέσα στα εθνικά αποθέματα Maasai Mara και Samburu

Οι λεοπαρδάλεις είναι σχετικά διασκορπισμένες σε όλη την Κένυα, αλλά ιδιαίτερα μπορούν να βρεθούν μέσα στα εθνικά πάρκα Maasai Mara και Samburu

Είναι μάλλον απίθανο τα δύο είδη να μπερδευτούν στο φυσικό περιβάλλον, καθώς δεν μοιράζονται έναν βιότοπο.

Οι λεοπαρδάλεις ζουν κυρίως στα νότια μέρη της Αφρικής και σε διασκορπισμένες κοινότητες σε όλη την Ασία, το Πακιστάν και τη Μαλαισία, ενώ τα τζάγκουαρ ζουν στην Αμερική.

Οι λεοπαρδάλεις μπορούν να εντοπιστούν σε ολόκληρη την Κένυα, αλλά υπάρχουν συγκεντρωμένες και στα εθνικά πάρκα Maasai Mara και Samburu.

Ο καλοκαιρινός παράδεισος της Ελλάδας απέχει μόνο… 124 σκαλοπάτια

Όπως συμβαίνει με πολλούς από τους μεγαλύτερους θηρευτές της Αφρικής, ο αριθμός τους αυξάνεται δραματικά γύρω από τη μεταναστευτική περίοδο του wildebeest καθώς ακολουθούν την αγέλη, ελπίζοντας να απομακρύνουν τους περιπλανώμενους.

Ο Igor Gerlach είναι φωτογράφος από το 1974 και άρχισε να φωτογραφίζει την άγρια ​​ζωή το 1976. Από τότε έχει κερδίσει δεκάδες βραβεία και δημοσίευσε εκατοντάδες εικόνες, τόσο σε βιβλία όσο και σε εθνικές εφημερίδες.

πηγή: dailymail.com

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ