Σήμερα, Σαββάτο 24 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με το εορτολόγιο γιορτάζουν οι Αχμέτ Ευγενία, Ευγενούλα, Ευγενίτσα, Τζένη, Τζενούλα, Ευγενίκη…
Βιογραφία
*Παραμονές Χριστουγέννων, μαζί με την Ευγενία, η Ορδοδοξία γιορτάζει και έναν Άγιο με μουσουλμανικό όνομα, τον Άγιο Αχμέτ τον Κάλφα, Νεομάρτυρας . Ο Αχμέτ αλλαξοπίστησε χάρη στην Χριστιανή ορδόδοξη “σύζυγό” του αλλά δεν διασώθηκε το χριστιανικό όνομα που πήρε κατά την βάπτισή του. Ετσι, εορτάζεται με το μουσουλμανικό του όνομα.
Ο Άγιος Αχμέτ ζούσε το 1680 στην Κωνσταντινούπολη, ήταν Μουσουλμάνος και Τούρκος στην καταγωγή. Ο Αχμέτ στό σπίτι του είχε δύο Ορθόδοξες Χριστιανές σκλάβες, Ρωσίδες στην καταγωγή. Τη νέα, την είχε ως «σύζυγο», μία και ήταν άγαμος και την ηλικιωμένη ως υπηρέτρια. Στην τελευταία επέτρεπε να πηγαίνει τις γιορτές στην εκκλησία των Ορθοδόξων. Αυτή, όταν επέστρεφε στό σπίτι έφερνε και στη νέα αντίδωρο και πολλές φορές αγιασμό. Η νέα, χωρίς καμία προφύλαξη από τον Αχμέτ έτρωγε το αντίδωρο και έπινε τον αγιασμό.
Όταν ο Αχμέτ συζητούσε με την «σύζυγό» του, αισθανόταν να βγαίνει από το στόμα της ευωδία. Η ευωδία αυτή τον είχε προβληματίσει, γιατί η νεαρή κοπέλα του απαντούσε, ότι δεν έτρωγε ποτέ κάτι, που νά είχε κάποια ιδιαίτερη ευωδία. Ο Αχμέτ όμως, με κανένα λόγο δεν μπορούσε να πιστέψει, γι’ αυτό και επέμενε να μάθει από που προερχόταν αυτή η παράξενη ευωδία.
Μια μέρα,η κοπέλα τους εξήγησε ότι : «αυτό που τρώγω και αισθάνεσαι εσυ εύωδία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το αντίδωρο που παίρνω στην Εκκλησία των Χριστιανών. Πρέπει ακόμη να σου διευκρινίσω, ότι μετά το αντίδωρο – πολλές φορές – πίνω και αγιασμό».
Ο Αχμέτ, δεν πίστεψε στα λεγόμενα της και την ρώτησε πως μπορεί να συμβαίνει ένα τέτοιο θαύμα και εκείνη του απάντησε: «Η θρησκεία μας είναι ζωντανή. Για μας τους Χριστιανούς, Θεός μας, είναι ο Χριστός.» και του μίλησε για τα θαύματα, τον αγιασμό και το αντίδωρο.
Ο Αχμέτ, μόλις άκουσε όλα αυτά, έμεινε κατάπληκτος. Πέρασαν ημέρες και νύχτες αρκετές, χωρίς να παύσει να σκέπτεται, όσα άκουσε από τη Χριστιανή «σύζυγο» του και τελικά αποφάσισε να ερευνήσει το παράδοξο γι’ αυτόν γεγονός. Έτσι ντύθηκε με ρούχα χριστιανικά και πήγε στην Εκκλησία του Πατριαρχείου για να παρακολουθήσει πως γίνονταν η Θεία Λειτουργία των Χριστιανών.
Καθώς, λοιπόν, βρισκόταν στο Ναό και παρακολουθούσε τη θεία λειτουργία είδε, σε μια στιγμή, τον ιερέα, να ίπταται του εδάφος και να είναι λουσμένος στο φως ενώ ο Πατριάρχης έριχνε ακτίνες φωτός στα κεφάλια των πιστών – οι ακτίνες φώτιζαν μόνο τα κεφάλια των Χριστιανών και δε φώτιζαν το δικό του κεφάλι.
Αυτό γινόταν κάθε φορά που πήγαινε κρυφά στην εκκλησία των Χριστιανών μέχρι που παραδέχθηκε ότι «Είναι ζωντανή η θρησκεία των Χριστιανών. Τι χαρά είναι αυτή που αισθάνομαι τώρα!».
Αλλαξοπίστησε και βαφτίστηκε χριστιανός αλλά δυστυχώς, δε διασώθηκε πoιο χριστιανικό όνομα του δόθηκε κατά το μυστήριο.
Έκτοτε, ο Αχμέτ έζησε βίο ενάρετο και με ιδιαίτερα χαρά και συγκίνηση κοινωνούσε τα Άχραντα Μυστήρια και λάμβανε αντίδωρο και αγιασμό, εν τούτοις παρέμεινε κρυπτοχριστιανός.
Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που δέ διασώθηκε μέχρι σήμερα το Χριστιανικό του όνομα. Αυτό το γνώριζαν ελάχιστοι. Ο Ιερέας, η Χριστιανή σκλάβα του και ενδεχομένως μετρημένοι κληρικοί και Χριστιανοί.
Μια μέρα, οι μεγιστάνες μωαμεθανοί της Κωνσταντινούπολης είχαν συγκέντρωση και βρισκόταν σ’ αυτή και ο Αχμέτ. Τον ρώτησαν λοιπόν, «περί του τι είναι το μεγαλύτερο πράγμα εις τον κόσμον» και τότε, ο Αχμέτ, με δυνατή φωνή είπε: «Μεγαλωτάτη από όλα είναι η πίστη των Χριστιανών».
Η ομολογία του, ότι είναι Χριστιανός, κεραυνοβόλησε τους πρώην ομοθρήσκους του. Κατόπιν διαταγής του τοπικού άρχοντα, τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν και τον αποκεφάλισαν στις 3 Μάιου του έτους 1682 μ.Χ., στην τοποθεσία που ονομαζόταν Κεαπχανέ – Μπαξέ.
