Νιώθετε την ανάγκη για μια μακρινή βόλτα; Τότε σίγουρα οι παρακάτω ιδέες θα σας φανούν χρήσιμες! Θέα που συναρπάζει και γαστρονομικοί πειρασμοί που θα σας κάνουν να γλείφετε και τα δάχτυλά σας; Έτοιμοι;
Λίμνη Δόξα
Στο φυσιολατρικό mood της εκδρομής θα σας βάλει λίγο μετά η πρώτη βίστα στο γαλήνιο κάμπο του Φενεού, που αυτή την εποχή θα απλώνεται μπροστά σας σαν ατέλειωτος καταπράσινος χλοοτάπητας. Φτάνοντας ελάχιστη ώρα αργότερα στη λίμνη Δόξα, σχεδόν δεν θα πιστεύετε το αλπικό πανόραμα που θα έχετε μπροστά σας. Τριγύρω οι επιβλητικές βουνοκορφές της Ζήριας, του Χελμού και της Ντουρντουβάνας. Περιμετρικά μια πράσινη αγκαλιά από πανύψηλα έλατα, δρυς, πεύκα και φουντουκιές. Και στο κέντρο τα πανέμορφα νερά της λίμνης, τα οποία μακάρι να πετύχετε ατάραχα, γιατί η αντανάκλαση του υπέροχου τοπίου είναι σκέτη μαγεία. Περπατήστε στα γρήγορα στη στενή λωρίδα γης που οδηγεί στο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου (αν παρεμπιπτόντως οι παραγωγοί έχουν στήσει τους πάγκους τους δοκιμάστε το απίθανο μέλι της περιοχής ) και κυκλώστε τη λίμνη με το αυτοκίνητο για να εντοπίσετε το ιδανικό μέρος για να… στρώσετε.
Υπάρχουν αρκετές γρασιδένιες απλωσιές, όπως και κάποια τραπέζια, τα οποία όμως είναι λίγα και καταλαμβάνονται νωρίς. Αν πάλι ήρθατε μέχρις εδώ άνευ προμηθειών, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, γιατί η περιοχή είναι γεμάτη ταβέρνες με νοστιμότατα ντόπια κρέατα. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον «Μιχάλη», πάνω στο δρόμο από Αρχαία Φενεό προς Λυκούρια και τα «Τρίκρηνα» στο Μεσινό που έχουν και δικό τους κρεοπωλείο (6948507238 ). Οι αποστάσεις στην ορεινή Κορινθία είναι κοντινές και εύκολες, οπότε ο επίλογος της βόλτας μπορεί πολύ εύκολα να γραφτεί με καφεδάκι στην πλατεία της Γκούρας ή, αν είστε σε κοσμοπολίτικο mood, σε κάποια από τις καφετέριες των Μεσαίων Τρικάλων.
Λεωνίδιο
Η Πλάκα και τα Πούλιθρα είναι δυο ήσυχα λιμανάκια σε απόσταση αναπνοής από το Λεωνίδιο, όπου οι πιο θαρρετοί θα κάνουν την πρώτη βουτιά, όσο οι υπόλοιποι βάζουν δειλά τα πόδια τους στο νερό. Αν πάντως το λέει η καρδιά (και ο χρόνος ) σας, η διαδρομή που ενώνει το Λεωνίδιο με τον Κοσμά -όλο και πιο ψηλά στο βουνό, όλο και πιο μέσα στη χαράδρα- συγκαταλέγεται στις πιο εντυπωσιακές της Πελοποννήσου. Αν πάλι θέλετε κάτι ήσυχο για φαγητό προτείνουμε το Μυρτώον σε ένα πανέμορφο spot στα Πούλιθρα.
Αίγινα
Ένα από τα ωραία πράγματα που έχει η Αίγινα είναι το εξής: Όποια ώρα σου έρθει να αλλάξεις τον αέρα σου, κατεβαίνεις στον Πειραιά, μπαίνεις στο ιπτάμενο δελφίνι ή κάποιο πλοίο κλειστού τύπου και σε 40 λεπτά (αν επιλέξεις την πρώτη λύση ) ή σε ακριβώς μία ώρα (αν επιλέξεις τη δεύτερη ) βρίσκεσαι ήδη… απέναντι. Έχοντας διασφαλίσει, μέρα που είναι, το εισιτήριο της επιστροφής, μπορείς να το ρίξεις άφοβα στο σορολόπ. Εν αρχή ην βεβαίως η περαντζάδα στην προκυμαία του λιμανιού. Λίγο χάζι στα νεοκλασικά, βόλτα με τα μόνιππα και μετά χάσιμο στα στενάκια πίσω από την ψαραγορά. Από εκείνες τις στάσεις που διαχρονικά αγαπάμε να επαναλαμβάνουμε είναι στο καφέ «Αιάκειον», στη μέση περίπου του παραλιακού δρόμου, για μια μόκα σπέσιαλ ή ένα ακόμα πιο καλτ παγωτό σικάγο. Η εποχή όμως ευνοεί και τις αυτοκινητάδες στη σχετικά ανεξερεύνητη ενδοχώρα του νησιού. Μήπως λοιπόν να ανέβουμε μέχρι την Παλαιοχώρα, την ερειπωμένη σήμερα μεσαιωνική πρωτεύουσα της Αίγινας που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στα απόκρημνα βράχια απέναντι από το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου; Αν σας ιντριγκάρει ένας λουλουδιασμένος περίπατος ανάμεσα σε παμπάλαια πέτρινα σπίτια και βυζαντινά εκκλησάκια, τολμήστε άφοβα.
Παραμένοντας στην ενδοχώρα, η Παχιά Ράχη είναι ένας όμορφος πετρόχτιστος οικισμός με αναπαλαιωμένα σπίτια από τον οποίο μπορείτε να συνεχίσετε μέχρι το γειτονικό όρος Ελλάνιο, τοποθεσία λατρείας κατά την αρχαιότητα όπου διασώζεται ακόμα κομμάτι του βωμού. Ταβέρνα-έκπληξη εδώ, το Στέκι του κυνηγού σε κτίριο παλιού σχολείου, στο δρόμο προς το χωριό Ανιτσαίο. Σπεσιαλιτέ η σταβλίσια μπριζόλα σε μέγεθος που σχεδόν ταΐζει ολόκληρη παρέα (προνοήστε για κράτηση ). Μια άλλη πολύ ιδιαίτερη πρόταση είναι ο Νώντας στην Πέρδικα, στο γραφικό λιμανάκι της Πέρδικας με τα ασβεστωμένα σπιτάκια και τα νησιώτικα σοκάκια. Αν σας παίρνει ο χρόνος, πιείτε ένα ποτάκι με θέα στα ιστιοπλοϊκά και τα ψαροκάικα και κατόπιν επιστρέψτε καρφωτοί πίσω στο λιμάνι.
Ερμιόνη
Αν έχετε αντοχές για κάτι πιο μακρινό, η καρδιά της λεγόμενης και Ελληνικής Ριβιέρας χτυπά στην πάντα ζωντανή Ερμιόνη. Είτε επιλέξετε να έρθετε με δελφίνι από τον Πειραιά είτε με αυτοκίνητο (προετοιμαστείτε για αρκετές στροφές ) για μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, σε τρεις περίπου ώρες θα βρίσκεστε στην πανέμορφη παραλιακή πόλη της νοτιανατολικής Αργολίδας με σήμα κατατεθέν την πανέμορφη χερσόνησο. Αγκαλιασμένη παντού από θάλασσα, αυτή η μακρόστενη λωρίδα γης έχει στη βόρεια πλευρά της το λιμάνι, ενώ στα νότια απλώνονται τα θρυλικά Μανδράκια, γεμάτα ταβερνάκια, καφετέριες και μπαράκια. Το Μπίστι, στη μύτη της χερσονήσου, είναι το αγαπημένο πευκοδάσος όλων για αγχολυτικούς περιπάτους και βουτιές στις παραλίες του, όταν ανοίγει ο καιρός. Πρόκειται όμως και για έναν open air αρχαιολογικό χώρο: στο πιο πλατύ του άνοιγμα υπάρχουν ακόμα και σήμερα απομεινάρια από ναούς της Αθηνάς και του Ποσειδώνα, ενώ ίχνη από τα κυκλώπεια τείχη που κάποτε κύκλωναν το Μπίστι βρίσκονται στη βόρεια πλευρά του.
Οι λάτρεις των πανοραμικών πλάνων ας ανηφορίσουν μέσα από τα σοκάκια το λόφο όπου βρίσκεται χτισμένη η Ερμιόνη. Από τη μία μεριά, στο κέντρο ενός απόλυτα γαλάζιου πλάνου βρίσκεται η Ύδρα, ενώ από την άλλη απλώνεται σε όλο του το μεγαλείο ο ερμιονίτικος κάμπος, σπαρμένος με ελιές και εσπεριδοειδή. Άλλος ένας not to be missed λόφος είναι το Κρόθι, απέναντι από το λιμάνι. Στην κορυφή του, το καφέ-μπαρ «Μύλος» είναι χρόνια τώρα κλασικό σποτ για χάζι της πόλης από ψηλά. Ιδίως όταν σουρουπώνει, με τις κεραμιδένιες στέγες των σπιτιών και τον ανοιχτό ορίζοντα να βάφονται σε αποχρώσεις του ηλιοβασιλέματος, το θέαμα είναι μαγευτικό.
