Η Fuerteventura, ή αλλιώς «το νησί της ηρεµίας», είναι το δεύτερο σε µέγεθος από τα Κανάρια νησιά τηςΙσπανίας. Το πρώτο, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η Tenerife. Η Fuerteventura, µε πρωτεύουσα το Puerto del Rosario, έχει σχεδόν 100.000 κατοίκους και θεωρείται σχετικά όµορφο νησί. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι παραλίες µε τη λευκή ψιλή άµµο. Το νησάκι λοιπόν αυτό, που έχει περίπου το µέγεθος της Ρόδου, συγκεντρώνει κάθε χρόνο… κρατηθείτε… σχεδόν 2.000.000 τουρίστες! Προσέξτε, µιλάµε µόνο για ένα νησί, δεν µιλάµε για όλα τα Κανάρια. Αν υπολογίσουµε όλο το σύµπλεγµα των νησιών, οι τουρίστες ξεπερνούν τα 20.000.000. Με λίγα λόγια, µόνο το συγκεκριµένο σύµπλεγµα στον Ατλαντικό, που ανήκει στην Ισπανία, συγκεντρώνει τον αριθµό των τουριστών που επισκέφθηκαν την Ελλάδα φέτος.
Εδώ το υπουργείο Τουρισµού και η αξιαγάπητη Όλγα Κεφαλογιάννη µιλάνε για επιτυχία, τη στιγµή που ξέρουν ότι είµαστε πίσω σε αφίξεις τουριστών σε σχέση µε το σύνολο των ανταγωνιστικών µας χωρών (Τουρκία, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία). Τα λέω αυτά µπας και ακούσει κανένας χριστιανός και καταλάβει ότι µόνο µε παραλίες, συρτάκι, τζατζίκι και µουσακά δεν µπορούµε να κάνουµε τη διαφορά. Τη διαφορά την κάνεις µε σωστές κινήσεις marketing και µε «σκότωµα» της γραφειοκρατίας. Εδώ, δυστυχώς, οι Έλληνες ξενοδόχοι παλεύουν µόνοι τους για να κρατήσουν και να φέρουν τουρίστες σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Προσπαθούν µε τα δικά τους, πενιχρά µέσα, ενώ το κράτος, όπου µπορεί, βάζει τρικλοποδιές γραφειοκρατίας.
Δείτε µερικά παραδείγµατα. Πόσο δύσκολο θα ήταν να δώσουµε άδεια να οργανώνονται συνέδρια και meetings σε ηφαίστεια; Πόσο δύσκολο θα ήταν να µπορεί κάποιος να επισκέπτεται την Ακρόπολη νυχτερινές ώρες; Πόσο απίθανο θα φάνταζε να δηµιουργήσουµε στην Αθήνα πεζοπορικό µονοπάτι πεντακοσίων χιλιοµέτρων, που να ξεκινάει από το βουνό και να φτάνει στη θάλασσα; Πόσο δύσκολο άραγε είναι να µπορέσει κάποιος να δηµιουργήσει στη Δήλο προϋποθέσεις διανυκτέρευσης σε σκηνές; Όλα αυτά που µόλις τώρα σας ανέφερα, είναι κινήσεις marketing που πραγµατοποιούνται σε Ισπανία, Τουρκία και Ιταλία. Αυτά που φαντάζουν απίθανα στο ελληνικό κράτος, εκεί, στους ανταγωνιστές µας, είναι το marketing. Μόνο µε αυτό τον τρόπο θα µπορέσουµε να συγκεντρώνουµε τουρίστες στην Ελλάδα 365 µέρες το χρόνο. Μόνο έτσι θα µπορέσουµε να «κλέψουµε» τουρίστες από τους γείτονές µας. Διαφορετικά, θα µείνουµε στην προσέλκυση τουριστών όπως κάνανε οι παππούδες µας τη δεκαετία του ‘60, που, αν θέλετε τη γνώµη µου, το κάνανε περισσότερο πετυχηµένα από ό,τι εµείς.
