Από την Κατερίνα Ρίγκου ([email protected])
Ο τουρισμός για την Ελλάδα, είναι αυτό που λέμε η ”βαριά βιομηχανία” της. Δεδομένο και απόλυτα λογικό, αρκεί και μόνο να σκεφτεί κανείς, όλα όσα η χώρα έχει να επιδείξει και φυσικά την προτίμηση που της δείχνουν οι ξένοι, έμπρακτα ή απλώς…θεωρητικά. Ανέκαθεν υπήρξε πόλος έλξης επισκεπτών από όλο τον κόσμο, τόσο στα νησιά όσο και στην ηπειρωτική χώρα.
Το ερώτημα ήταν και παραμένει, όμως αν εμείς σαν πολίτες, επιχειρηματίες, κράτος, σαν χώρα… διαχειριζόμαστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ή έστω με καλό, αυτό το κατ’ άλλα δεδομένο.
Είναι ο τουρισμός στα επίπεδα που θα μπορούσε να είναι; Είναι οι παροχές και οι υπηρεσίες αυτές που θα έπρεπε να είναι; Είναι η σεζόν αυτή που θα έπρεπε/μπορούσε να είναι; Έρχονται στην Ελλάδα, οι ”καλοί” τουρίστες; Κάνουμε ”αυτά που πρέπει”; Έχει αναπτυχθεί ο τουρισμός αρκετά, πολύ ή μπορεί περισσότερο; Και αν τίθενται αυτά τα ερωτήματα, τι πρέπει τελικά να γίνει…;
Σε όλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι άμεσα εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό από το ένα ή το άλλο πόστο, με διαφορετικές ή ίδιες απόψεις, με μεγαλύτερες ή μικρότερες προσπάθειες, περισσότερο ή λιγότερο υπεύθυνοι, κάνοντας σωστές ή λάθος κινήσεις…
Αφορμή του άρθρου και των ”προβληματισμών” ήταν η συνάντηση και η συνομιλία με τον κ. Φώτη Φωτόπουλο, σύμβουλο επενδύσεων και μηχανικό – κατασκευαστή που δραστηριοποιείται άμεσα και έντονα με το κομμάτι του τουρισμού, τόσο μέσω των ιδιοτήτων του, της ενασχόλησής του με τα κοινά, αλλά και μέσω των επιχειρήσεών του.
Ο ίδιος κατόπιν μιας σχετικής μελέτης που έκανε για την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού καταλήγει σε κάποια πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα και προτείνει όσα θα πρέπει να αλλάξουν ή να βελτιωθούν προκειμένου η χώρα όχι μόνο να πρωτοστατεί στον τομέα, αλλά αυτό να συμβαίνει σε βάθος χρόνου, με βάση την οικονομική σταθερότητα και με αναπτυξιακή προοπτική.
Θα μπορούσε λοιπόν, η Ελλάδα να είναι το πιο δυνατό brand στην Ευρώπη; Ή μήπως… είναι;
Ο ίδιος επιχειρηματολογεί και αναφέρει χαρακτηριστικά:
“Τα τελευταία χρόνια η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού στον τομέα του τουρισμού οδήγησε στην ανάπτυξη του ελληνικού τουριστικού προϊόντος κόντρα σε κάθε επιχειρηματική λογική, με αρνητικές επιπτώσεις τόσο στο περιβάλλον όσο και στις ευρύτερες κοινωνικές δομές.
Εκτός από την μεγάλη πτώση που εμφανίζει η κρουαζιέρα παρατηρείται και μεγάλη μείωση της κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης”.
Εάν η έλλειψη αυτή δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως η χώρα μας δεν θα μπορέσει να αναπτύξει σε βάθος χρόνου μία σταθερή οικονομική βάση με αναπτυξιακές προοπτικές.
Προκειμένου να αξιοποιηθεί η συγκυριακή αύξηση των επισκεπτών στην χώρα μας θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα που θα αφορούν –
1) Ενίσχυση καινοτόμων επενδυτικών σχεδίων με διαφοροποίηση & εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος.
2) Δημιουργία νέου χωροταξικού για τον τουρισμό με ευέλικτες διαδικασίες για την αδειοδότηση επενδύσεων στον τουρισμό.
3) Αναβάθμιση τουριστικών μονάδων και υπηρεσιών.
4) Επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
5) Προσέλκυση επισκεπτών υψηλού εισοδήματος.
6) Ανάπτυξη κρουαζιέρας και βελτίωση των υποδομών.
7) Μετατροπή της Ελλάδας σε κέντρο τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.
8) ‘Άνοιγμα σε αναδυόμενες τουριστικές αγορές.
Ο εκσυγχρονισμός και η αποτελεσματική διοίκηση θα είναι παράγοντες βελτίωσης του τουριστικού μας προϊόντος έτσι ώστε πέραν της αύξησης της συνεισφοράς στο ΑΕΠ η χώρα μας να γίνει πόλος έλξης ξένων επενδύσεων”.
