Μεγάλη εντύπωση έχει προκαλέσει το γεγονός ότι το «Νιάρχος» παρέχει τόσο απλόχερα πολιτισμό στον κόσμο, αλλά τι κρύβεται πίσω από όλο αυτό;
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» διοργανώνει τόσες συναυλίες και αναλαμβάνει την χρηματοδότηση ηχηρών, αλλά και λιγότερο γνωστών συγκροτημάτων και μουσικών που εμφανίζονται με ελεύθερη είσοδο στο χώρο πληρώνοντας τις μετακλήσεις τους;
Είναι γνωστή η αντιπαράθεση μεταξύ των παραγωγών συναυλιών που έχουν εκφράσει ανοιχτά την αντίθεσή τους και την περιέργειά τους, γιατί το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» κάνει δωρεάν συναυλίες, την στιγμή που αρκετά από αυτά τα ονόματα καλούνται στην Ελλάδα με εισιτήριο που κοστίζει αρκετά χρήματα, όπως στην περίπτωση των Yo La Tengo που μάζεψαν πολύ κόσμο εκεί;
Από την πλευρά του «Νιάρχος» δεν υπήρξε καμιά απάντηση σε όλη τη διαφωνία που εξέφρασαν οι παραγωγοί συναυλιών, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τις συναυλίες Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως του Κωνσταντίνου Β. που επίσης συγκέντρωσε πολλές χιλιάδες κόσμου στο «Νιάρχος» ενώ παίζει με εισιτήριο σε άλλους χώρους, όπως η «Στέγη» ή το «Gagarin 205», ή το «Fuzz Live Club». Ακόμη και η τζαζ που είναι αντιεμπορική σε σχέση με άλλα είδη μουσικής, έχει στέγη στο «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος». Γιατί να πάει να δει κανείς σε μπαράκια ή σε άλλους χώρους τους τζαζίστες και να πληρώσει, αφού εκεί παίζουν δωρεάν;
Ακόμη και σινεμά ποιοτικό έχει τελευταία εισχωρήσει στο «Νιάρχος». Οπότε γιατί να πάει κανείς σ’ ένα θερινό σινεμά και να πληρώσει, αφού έχει προβολές δωρεάν και μάλιστα αξιόλογες; Για τη μυρωδιά του γιασεμιού; Μα στο «Νιάρχος» έχει τόση πρασινάδα που ευωδιάζει. Τι κι αν αργοπεθαίνουν τα θερινά σινεμά και κλείνουν το ένα μετά το άλλο; Τι να συμβαίνει άραγε;
Επίσης το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» παρέχει καθημερινά προγράμματα δωρεάν από γιόγκα, πιλάτες, γυμναστική μέχρι δωρεάν μαθήματα καγιάκ!
TOP 4 + 1 : Οι ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ που πρέπει να έχετε εγκατεστημένες πριν ταξιδέψετε
Φυσικά οι γυμναστές όλων αυτών πληρώνονται κανονικά και αδρά. Μάλιστα η γιόγκα και άλλες δωρεάν δραστηριότητες τις οποίες ανακαλύπτουν σταδιακά όλο και περισσότεροι Έλληνες, βρήκαν μιμητές το φετινό καλοκαίρι με λιγότερη βέβαια μαζικότητα, όπως στον Εθνικό Κήπο και στο Άλσος Ν. Σμύρνης, που ωστόσο είχαν επιτυχία.
Στον αντίποδα όμως παίζεται ένα δράμα, καθώς τα συνοικιακά πολιτιστικά στέκια, ΜΚΟ, γυμναστήρια και χώροι που γίνονται παρόμοιες δράσεις που επιβιώνουν από τις συνδρομές των πελατών τους, σταδιακά αδειάζουν και οδηγούνται στο μαρασμό και στο λουκέτο καθώς όλοι τρέχουν στο «Νιάρχος» που είναι δωρεάν και έχει και ωραία ατμόσφαιρα, πολιτισμένη.
Αρκεί να κάνει κάποιος μια βόλτα στα γυμναστήρια της γειτνιάζουσας περιοχής του «Νιάρχος» για να καταλάβει. Όλα τα γυμναστήρια έχουν ρίξει απελπιστικά τις τιμές τους για να προσελκύσουν κόσμο και να συναγωνιστούν το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» στο οποίο σπεύδουν μαζικά οι αθλούμενοι των γύρω περιοχών και όχι μόνο βέβαια.
Οι τιμές σε όλα αυτά έχουν πέσει ακόμη και σε 50 και 60 ευρώ το χρόνο (μισοτιμής δηλαδή), με αρκετές διευκολύνσεις πληρωμών (όχι μπροστά τα λεφτά όπως μέχρι τώρα) και άλλες προσφορές ώστε να παραμείνουν ανταγωνιστικά μπροστά στο «μεγαθήριο».
Τις ίδιες επιπτώσεις είχαν και τα γύρω μουσικά φεστιβάλ, όπως το «Release Athens» που διεξάγεται στο Δέλτα Φαλήρου με πολύ υψηλή ποιότητα μετακλήσεων ξένων ονομάτων, αλλά και εγχώριων, που όμως όσες φορές συνέπεσαν συναυλίες του με ελεύθερες συναυλίες στο γειτονικό «Νιάρχος» δεν μπόρεσε να το συναγωνιστεί σε προσέλευση κόσμου, ακόμη και σε πιο ηχηρά ονόματα και ήταν κρίμα…
Αθήνα: Βρήκαμε τα μαγαζιά για μεζέδες ως…10€!
Φυσικά όλη αυτή η επισκεψιμότητα στο «Νιάρχος» είναι ελεγχόμενη. Αν πας μια βόλτα θα το καταλάβεις αμέσως. Τέτοια φύλαξη από σεκιούριτι δεν έχουν ούτε οι συναυλίες των Iron Maiden! Παντού κυριολεκτικά υπάρχουν άνθρωποι που παρακολουθούν τα πάντα ακόμη κι αν εσύ δεν τους βλέπεις.
Σε μια προσωπική εμπειρία που είχα όταν το επισκέφτηκα να το περπατήσω επειδή δεν αισθάνθηκα άνετα με όλη αυτή τη διακριτική παρακολούθηση πήγα να κάτσω σε ένα παγκάκι, σε έναν ας πούμε αυτόνομο χώρο, με δέντρα γύρω και πρασινάδα.
Σε χρόνο ντετέ εμφανίστηκε σεκιούριτι και μου είπε να μετακινηθώ πιο μπροστά γιατί εκεί που κάθισα μπορεί να έχει από κάτω απ’ το έδαφος ηλεκτροφόρα καλώδια και να δημιουργήσω πρόβλημα πατώντας στο χώμα! Ήταν πραγματικά μια απίθανη σκηνή…
Τα σεκιούριτι πληρώνονται από ιδιωτική εταιρία και όχι απ’ το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος». Όπως ενοικιαζόμενα είναι τα κυλικεία και καφέ του χώρου, όπου περιμένεις σε ουρά για να πάρεις ένα μπουκαλάκι νερό ή ένα καφέ. Κάτι βέβαια που δεν το περιμένεις όταν επισκέπτεσαι ένα τέτοιο χώρο. Δηλαδή πρόκειται για καλοστημένη επιχείρηση που λαμβάνει ενοίκια από τους χώρους που παρέχει και καλά κάνει. Το ποιοι καταφέρνουν να πάρουν τους χώρους αυτούς σίγουρα είναι μια άλλη ιστορία όχι της παρούσης.
Αναφορικά με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φυσικά και αγκάλιασαν ένα τόσο σπουδαίο πολιτιστικό χώρο που εκτός από ένα θαύμα σύγχρονης αρχιτεκτονικής αγγίζει την επιθυμία του ανθρώπου, εν μέσω κρίσης, να μπορεί να τον επισκεφτεί ελεύθερα και να συμμετέχει δωρεάν στα προγράμματα και στις δραστηριότητές του που όσο και αδιάφορος να είσαι κάπου θα σε πιάσει.
Η πολιτική που ασκεί στην διαφήμισή του είναι σύγχρονη, εστιάζεται στο διαδίκτυο και στο facebook κρατώντας μια μάλλον ουδέτερη στάση πληροφόρησης προς τον Τύπο βασιζόμενος στη δύναμη του κόσμου. Από την στιγμή που ο κόσμος το αγκαλιάζει και η πληροφορία ότι στο «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» είναι όλα τζάμπα κυκλοφορεί στόμα με στόμα είναι αρκετό και δυνατό.
Η απάντηση στο ερώτημα μα γιατί κάνει τζάμπα συναυλίες και πολιτιστικές εκδηλώσεις το «Νιάρχος» είναι μονάχα μία. Αυτή την στιγμή το «Νιάρχος» κάνει δημόσιες σχέσεις με το κράτος σε μια εποχή που εκείνο πιστεύει ότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει από μια μικρή επιχείρηση, αλλά από μεγάλους επενδυτές κι εκεί βρίσκεται το ενδιαφέρον και έχει πέσει όλο το βάρος της στρατηγικής της.
Δεν είναι τίποτα για την οικονομική επιφάνεια του «Νιάρχος» να φέρει 10-15 ξένα συγκροτήματα να τα πληρώσει και να παίξουν δωρεάν για τον κόσμο, όταν προσδοκά πολύ μεγαλύτερα οφέλη. Τον πολύ κόσμο φυσικά δεν τον ενδιαφέρουν οι μπίζνες, ούτε εάν το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, ως συνήθως, αλλά του αρκεί να σπεύσει σε κάτι καινούργιο, δωρεάν και sic. Πάμε στο «Νιάρχος» να τρέξουμε; Έχει και πιλάτες;
πηγή:ogdoo.gr
