Μια παλιά φωτογραφία, ξεθωριασμένη από τον χρόνο, είναι από την Ακρόπολη! Κι αν σκεφτείτε ότι σε τίποτα δεν τη θυμίζει, είναι γιατί ο πύργος αυτός δεν υπάρχει σήμερα…
Οι φωτογραφίες από το 1854 απεικονίζουν τον Ιερό Βράχο διαφορετικό από ό,τι είναι σήμερα. Ανάμεσα στα αρχαία κτίσματα διακρίνεται ένας ψηλός τετράγωνος πύργος, ο οποίος βρισκόταν απέναντι από το ναό της Αθηνάς Νίκης.
Το μυστήριο του πύργου
Ο πύργος ανήκε στη διάσημη οικογένεια της Φλωρεντίας, Ατσαγιόλι, η οποία πήρε το όνομά της επειδή ασχολήθηκε με το εμπόριο ατσαλιού και βασίλεψε στο Δουκάτο των Αθηνών για 73 χρόνια.
Την περίοδο της κυριαρχίας τους στην Αθήνα μετέτρεψαν τα Προπύλαια σε παλάτι και η αρχαία είσοδος σφραγίστηκε. Για να ανέβει κάποιος στην Ακρόπολη έπρεπε να περάσει από έναν ελικοειδή δρόμο που κατέληγε στο πίσω μέρος της σημερινής εισόδου. Μέσα στο παλάτι είχε χτιστεί και ένα καθολικό εκκλησάκι.
Ο Πύργος βρισκόταν δεξιά από τα Προπύλαια και είχε ύψος είκοσι έξι μέτρα. Μια εσωτερική ξύλινη σκάλα οδηγούσε στο πιο ψηλό σημείο, απ’ όπου είχε πανοραμική θέα στο λεκανοπέδιο της Αττικής.
Ήταν πανομοιότυπος με τους πύργους της Βενετίας και οικοδομήθηκε με πεντελικό μάρμαρο και μάρμαρα από τα μνημεία της Ακρόπολης. Δίπλα του υπήρχε ένας μικρότερος οδοντωτός πυργίσκος και πάνω από τα Προπύλαια υπήρχαν τα διαμερίσματα του διοικητή.
Ο μελετητής Πίτερ Λοκ, είχε αναφέρει ότι υπήρχε πιθανότητα το κτήριο να κατασκευάστηκε από την πανίσχυρη δυναστεία Ντε Λα Ρος, η οποία καταγόταν από τη Βουργουνδία και διοίκησαν το Δουκάτων των Αθηνών πριν από τους Ατσαγιόλι.
Μετά την επικράτηση των Οθωμανών, οι Ατσαγιόλι αποχώρησαν από την Αθήνα. Την περίοδο εκείνη ο Πύργος μετατράπηκε σε αποθήκη αλατιού και ονομαζόταν Γουλάς ή Κουλάς, από την τουρκική λέξη kule που σημαίνει «πύργος». Στην ελληνική επανάσταση μετατράπηκε σε φυλακή.
Η “εξαφάνιση” του Πύργου
Μετά τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους αποφασίστηκε η κατεδάφιση των μετα-κλασικών κτισμάτων που βρίσκονταν στον Ιερό Βράχο. Την περίοδο εκείνη επικρατούσε το ρεύμα του νεοκλασικισμού και οτιδήποτε δεν είχε σχέση με την Αρχαία Ελλάδα κρίθηκε ότι ήταν περιττό.
Το 1874 ο Ερρίκος Σλήμαν, ο Γερμανός αρχαιολόγος που ανέσκαψε την Τροία χρηματοδότησε την κατεδάφιση του πύργου και από τότε τα Προπύλαια πήραν τη σημερινή τους μορφή. Μια ενέργεια που κατά καιρούς επικρίθηκε έντονα γιατί αφαίρεσε ένα μνημείο από τον αρχαιολογικό χώρο.
Ελάτε να δούμε και το Βρυσάκι, τη γειτονιά της Αθήνας που δεν υπάρχει πια
Το Βρυσάκι υπήρξε μια υπέροχη συνοικία στους πρόποδες της Ακρόπολης που γκρεμίστηκε για να αποκαλυφθεί η Αρχαία Αγορά!
Στην οδό Αδριανού και απέναντι από τους Διόσκουρους υπάρχει ένα πολύ μικρό δρομάκι που ονομάζεται οδός Βρυσακίου. Εκεί παλιά βρισκόταν μια υπέροχη γραφική γειτονιά που κατεδαφίστηκε ολόκληρη προκειμένου να έρθει στην επιφάνει η Αρχαία Αγορά.
Πολλά από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία της Αθήνας, που αποτελούν σήμα-κατατεθέν για ντόπιους και ξένους, όπως η Αρχαία Αγορά, η Στοά του Αττάλου, το Ωδείο ήταν θαμμένα κάτω από σπίτια, δρόμους, μαγαζιά και εκκλησάκια που όλα μαζί έφτιαχναν μια από τις πιο όμορφες γειτονιές της Αθήνας, το Βρυσάκι.
Το Βρυσάκι κάτω από την Ακρόπολη ήταν μια ζωντανή γειτονιά με 300 περίπου κατοίκους και καμιά 80αριά σπίτια, που όλοι μαζί αποτελούσαν μια οικογένεια που γιόρταζε, γλεντούσε, φώναξε, εκνευριζόταν την περίοδο 1931-1939 που όλα χάθηκαν!
Το Βρυσάκι, μαζί με τα σπίτια, τα δρομάκια και τις εκκλησίες του, κατεδαφίστηκε για να έρθει στο φως η Αρχαία Αγορά, μία από τις σημαντικότερες ανασκαφές του 20ού αιώνα, που ξεκίνησε το 1931.
Το Βρυσάκι είχε δύο μεγάλες πλατείες, την πλατεία Θησείου, η οποία πήρε το όνομά της από τον γειτονικό ναό Θησείον και τη μακρόστενη πλατεία της Στοάς των Γιγάντων, που δημιουργήθηκε λόγω των ανασκαφών γύρω από τα κολοσσιαία αγάλματα.
Γειτονιές, γωνιές, παραδοσιακά κτήρια, όμορφες ιστορικές πλατείες συνθέτουν την ιστορία μιας πόλης που μέσα από τις απρόμαυρες φωτογραφίες μιας άλλης εποχής έχει να μας διηγηθεί και να μας αποκαλύψει πολλά μυστικά!
Διαβάστε επίσης στο travelstyle.gr
