Ασυναγώνιστες παραλίες, ποδηλατάδες στο βουνό, αρχιτεκτονικά διαμάντια, μοναδικά φεστιβάλ. Στην Κασσάνδρα, στη Σιθωνία και στον Άθω οι εμπειρίες δεν έχουν τέλος.
Βουτιές στο δεύτερο πόδι
Η Σιθωνία, το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, είναι ξακουστή για τις παραλίες της, όπως οι Καβουρότρυπες με τα πεύκα και τα γαλάζια τροπικά νερά τους, που απέχουν 39 χλμ. από τη Νικήτη, την πρωτεύουσα του Δήμου Σιθωνίας. Αξίζει πραγματικά να τις επισκεφτείτε, παρότι τους δημοφιλείς καλοκαιρινούς μήνες, Ιούλιο-Αύγουστο, θα συναντήσετε υπερβολικά πολύ κόσμο. Πολύ όμορφες είναι, επίσης, οι παραλίες πέριξ της Βουρβουρούς (18 χλμ. από τη Νικήτη), όπως το Καρύδι και η λιμνοθάλασσα του Λιβαρίου με σήμα κατατεθέν τον βράχο της «λιβαρόπετρας». Απέναντι από τη Βουρβουρού υπάρχει μια σειρά από νησάκια. Το μεγαλύτερο, ο Διάπορος, προσφέρεται για βουτιές σε ένα παρθένο τοπίο.
Παρθενώνα έχει και η Σιθωνία
Ο Παρθενώνας είναι ένα χωριό της Σιθωνίας χτισμένο σε υψόμετρο 350 μ., στις πλαγιές του όρους Ίταμος, σε απόσταση 6 χλμ. από τον Νέο Μαρμαρά. Η σύγχρονη ιστορία του μοιάζει με παραμύθι των Αδελφών Γκριμ – έχει δυσάρεστη πλοκή και καλό τέλος. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 οι Παρθενιώτες, αναζητώντας νέους τρόπους βιοπορισμού, το εγκατέλειψαν για να εγκατασταθούν, μεταξύ άλλων, στον Νέο Μαρμαρά. Ο Παρθενώνας ερήμωσε, όμως μερικά χρόνια αργότερα τράβηξε το ενδιαφέρον ξένων επισκεπτών, ανακηρύχθηκε διατηρητέος οικισμός και μπήκε σε νέα φάση ακμής. Πλέον είναι ένα αψεγάδιαστο χωριό με πέτρινα κτίσματα, καλοστρωμένα καλντερίμια και ένα Εκθετήριο Ιστορίας και Τοπικής Λαογραφίας που στεγάζεται στο παλιό δημοτικό σχολείο και παρουσιάζει αντικείμενα και φωτογραφίες από τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής του τόπου. Ο Παρθενώνας φιλοξενεί επίσης ένα καλοκαιρινό κινηματογραφικό φεστιβάλ ονόματι Pathenώn Film Festival, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλονται κλασικές ταινίες στην πλατεία του χωριού. Φέτος, το πρόγραμμα περιλαμβάνει το γαλλικό φιλμ νουάρ «Ασανσέρ για δολοφόνους» του Λουί Μαλ, το «Πορφυρό ρόδο του Καΐρου» του Γούντι Άλεν και τις «Ομπρέλες του Χερβούργου» του Ζακ Ντεμί.
Ένα φεστιβάλ που δεν μοιάζει με κανένα
Το Mount Athos Area Kouzina 2017 διαρκεί έναν μήνα και στόχο έχει να προβάλει τη γαστρονομία της ανατολικής Χαλκιδικής. Αν είστε λάτρης του παραδοσιακού φαγητού, ρίξτε μια ματιά στο πλούσιο πρόγραμμα του φεστιβάλ, που περιλαμβάνει δεκάδες εκδηλώσεις, όπως αγιορείτικο δείπνο με οινογνωσία αθωνικών κρασιών, μαθήματα παραδοσιακής κουζίνας (ντόπιες νοικοκυρές μαγειρεύουν μύδια Ολυμπιάδας), παρασκευή γλυκών του κουταλιού με μικρασιατικές συνταγές (σπεσιαλιτέ το γλυκό καρπούζι), ποντιακό γλέντι που αποτίνει φόρο τιμής στον τόπο καταγωγής κατοίκων της περιοχής, δείπνο κακαβιάς που μαγειρεύεται από τους ψαράδες μέσα στα ψαροκάικα, μαθήματα φυτικής κοσμητολογίας (αγριοβότανα από τον Άθω μετατρέπονται σε βιολογικές κρέμες, κηραλοιφές και σαπούνια). Το ενδιαφέρον με το συγκεκριμένο φεστιβάλ έγκειται στο ότι δεν είναι μονοδιάστατο, αλλά επιχειρεί να συνδέσει τη γαστρονομία της ανατολικής Χαλκιδικής με την ανθρωπογεωγραφία και την ιστορία της, δίνοντας τον λόγο στους κατοίκους, οι οποίοι και πρωταγωνιστούν στα δρώμενα.
• Το Mount Athos Area Kouzina 2017 διαρκεί έως τις 15 Ιουνίου.
Σας ‘μαρτυράμε’ τους 15 προορισμούς στο κόσμο που ακόμη δεν ‘σφύζουν’ από ορδές τουριστών!(photo)
Το χωριό των υφαντών
Η Αρναία, χτισμένη στην ενδοχώρα της βόρειας Χαλκιδικής, στους πρόποδες του όρους Χολομώντας, είναι ένα χωριό ζωντανό και πολυπληθές (2.300 κατοίκους), χωρίς ίχνος από τη μελαγχολία που αναδίδουν άλλα μέρη της ελληνικής επαρχίας. Με πλακόστρωτα στενά, σπίτια με σαχνισιά, ξύλινα μπαλκόνια και χρωματιστούς τοίχους, μοιάζει με χρονοκάψουλα που μεταφέρει την εικόνα μιας παλιάς εκδοχής της Χαλκιδικής στον 21ο αιώνα. Βέβαια, αν μείνεις λίγο παραπάνω, καταλαβαίνεις ότι η παράδοση παραμένει ζωντανή μόνο σε επίπεδο αρχιτεκτονικής και οι υπόλοιποι τομείς της ζωής έχουν αλλάξει, όπως η τοπική οικονομία. Το τελευταίο το διαπιστώσαμε μετά από μια ξενάγηση στο Μουσείο Υφαντικής (στεγάζεται στην οικία Γιαννούδενας), κατά την οποία μάθαμε τα πάντα για την οικοτεχνική υφαντική, μέσο βιοπορισμού για τους παλιούς Αρνιώτες που σε μεγάλο βαθμό έχει πλέον σβήσει εξαιτίας της βιομηχανοποίησης. Επισκεφτείτε το συγκεκριμένο μουσείο για να εντρυφήσετε στα μυστικά των αρνιώτικων υφαντών, να μάθετε για τα χειροποίητα κιλίμια, τα χαλιά με τη σταυροβελονιά του «κλώνου» (μοτίβο με τρία ροζ τριαντάφυλλα και έξι μπουμπούκια) και τις μπλανκέτες (κουβέρτες) από μαλλί, βαμβάκι και μετάξι.
Πεζοπορίες και ποδηλατάδες στον Χολομώντα
Καστανιές, βελανιδιές και πεύκα βάφουν τον ορίζοντα πράσινο στον Χολομώντα, το βουνό της κεντρικής Χαλκιδικής (1.165 μ.) που φημίζεται για την καλλιέργεια ελάτων τα οποία πωλούνται στις χριστουγεννιάτικες αγορές. Αξίζει να το επισκεφτείτε για να κάνετε πεζοπορίες και ποδηλατάδες σε ένα ανόθευτο φυσικό περιβάλλον. Αν δεν θέλετε να περιηγηθείτε μόνοι σας και προτιμάτε κάτι πιο οργανωμένο, ρίξτε μια ματιά στο Break Free MΤΒ, μια εταιρεία που διοργανώνει εξορμήσεις για πεζοπορία και Nordic walking (δυναμικό περπάτημα με τη χρήση μπατόν ώθησης), αλλά και ποδηλατικές εκδρομές, οι οποίες, όπως μας λένε οι υπεύθυνοι Βασίλης Παράδας και Φώτης Βεζυργιαννίδης, διαθέτουν τριπλό assistant (οδηγός-ποδηλάτης, τελευταίος ποδηλάτης, γνωστός ως «σκούπα» γιατί μαζεύει το γκρουπ, αυτοκίνητο για πρώτες βοήθειες, αλλαγή εξαρτήματος κ.λπ.) προς αποφυγή κάθε προβλήματος.
Σαπούνια από τον Πολύγυρο
Στον Πολύγυρο, την πρωτεύουσα της Χαλκιδικής που απέχει 68 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, «υπήρχε μια παράδοση στην οικιακή σαπωνοποιία, γιατί είναι ένας τόπος με μεγάλη παραγωγή ελαιολάδου», μας λέει ο Αντώνης Βασιλάκης. Είναι ένας νέος άνθρωπος που μαζί με τον πατέρα του δημιούργησαν ένα εργαστήριο χειροποίητου σαπουνιού, πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησαν οι παλιές Πολυγυρινές, οι οποίες έφτιαχναν σαπούνια στις αυλές των σπιτιών τους. Τα σαπούνια Vasilakis έχουν καλοσχεδιασμένες συσκευασίες και υπέροχα αρώματα (λεβάντα, δάφνη, πρόπολη, υλάνγκ-υλάνγκ, πεύκο-ευκάλυπτος)
Tiny and cute!!!Αυτό είναι το μικρότερο ξενοδοχείο σε όλο τον κόσμο!(photo)
Eπτά αιώνες Παλιά Νικήτη
Η Νικήτη βρίσκεται στις βορειοδυτικές ακτές του δεύτερου ποδιού της Χαλκιδικής. Πέρα από μια βόλτα στο παραλιακό κομμάτι της, αξίζει οπωσδήποτε να περάσετε από την Παλιά Νικήτη, ένα χωριό ηλικίας περίπου 700 ετών (!), που ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα και διατηρεί ακέραιο τον παραδοσιακό χαρακτήρα του, έχει πέτρινα σπίτια με κεραμοσκεπές και ένα Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο το οποίο εγκαινιάστηκε πριν από δύο χρόνια και παρουσιάζει λογιών λογιών εκθέματα τα οποία αποτελούν ντοκουμέντα του παρελθόντος της περιοχής (καλάθια, πιθάρια, μία πετρελαιομηχανή του 1944 κ.ά.).
Ο αρχιτεκτονικός θησαυρός της Ουρανούπολη
Χτισμένη σε στρατηγικό σημείο, δίπλα στο Άγιον Όρος, η Ουρανούπολη, που απέχει 139 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, είναι μια μικρή πόλη με μεγάλη ιστορία. Μετά την Καταστροφή του 1922 υποδέχτηκε πλήθος προσφύγων. Κάποιοι, μάλιστα, από τους εκδιωγμένους Μικρασιάτες βρήκαν για ένα διάστημα καταφύγιο στον Πύργο Προσφορίου, τον μεγαλύτερο και καλύτερα σωζόμενο της Χαλκιδικής. Ανήκε στο μετόχι Προσφόριον (όπως ήταν γνωστή η Ουρανούπολη), που υπαγόταν στη Μονή Βατοπεδίου. Πώς να αποδώσει κανείς με λέξεις την εικόνα με τους παραθεριστές που λιάζονται μόλις λίγα μέτρα από έναν πρωτόγνωρης ομορφιάς ιστορικό πύργο, ο οποίος είναι λες και στέκει ακόμα όρθιος για να μας θυμίζει τη μεγαλειώδη αρχιτεκτονική του Βυζαντίου.
Στο Άγιο Όρος από θαλάσσης
Αν ενδιαφέρεστε για μια εξ αποστάσεως γνωριμία με οκτώ μονές του Αγίου Όρους (Δοχειαρίου, Ξενοφώντος, Αγίου Παντελεήμονος, Ξηροποτάμου, Σιμωνόπετρα, Οσίου Γρηγορίου, Διονυσίου και Αγίου Παύλου), επιβιβαστείτε σε κάποιο από τα καραβάκια που πραγματοποιούν καθημερινά κρουαζιέρες στα δυτικά παράλια της χερσονήσου του Άθω, ξεκινώντας από το λιμανάκι της Ουρανούπολης. Στην τρίωρη διάρκεια της κρουαζιέρας θα ακούσετε από τα μεγάφωνα μια γενικού περιεχομένου ξενάγηση για τη ζωή στο Όρος (ποιος είναι ο ρόλος του αρσανάρη και του αρχοντάρη, πότε χτίστηκαν οι μονές που βλέπετε, από πόσους μοναχούς κατοικούνται κ.λπ.) και θα θαμπωθείτε αντικρίζοντας την άγρια ομορφιά της Σιμωνόπετρας και το επιβλητικό Ρώσικο Μοναστήρι.
Μουσική και γαστρονομία στη Σάνη
Το ξενοδοχειακό συγκρότημα Sani στη χερσόνησο της Κασσάνδρας διοργανώνει δύο πολύ ενδιαφέροντα καλοκαιρινά φεστιβάλ, το μουσικό Sani Festival, που φέτος κλείνει 25 χρόνια ζωής, και το –μόλις 12 ετών– γαστρονομικό Sani Gourmet. Το Sani Festival πραγματοποιείται στον λόφο της Σάνης, διαρκεί σχεδόν ενάμιση μήνα (8 Ιουλίου-19 Αυγούστου) και αναμένεται να φιλοξενήσει διεθνή μουσικά ονόματα, όπως είναι η νορβηγική Trondheim Jazz Orchestra (8/7) και η Αμερικανίδα τραγουδίστρια China Moses (29/7), αλλά και Έλληνες καλλιτέχνες, όπως η Νατάσσα Μποφίλιου (13/8) και η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, που θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας (19/8). Το Sani Gourmet διαρκεί από 23 έως 27 Ιουνίου και προσκαλεί Έλληνες και ξένους σεφ στα εστιατόρια του Sani Resort (Water, Ντομάτα, Katsu, Byblos Caviar, Asian), οι οποίοι θα παρουσιάσουν στο κοινό τις δημιουργίες τους. Κάποιοι από τους διακεκριμένους αρχιμαγείρους που θα συμμετάσχουν στο Sani Gourmet είναι ο Adam Byatt, που εστιάζει στη σύγχρονη βρετανική κουζίνα, ο λάτρης της καταλανικής γαστρονομίας Joël Castanyé Daniel και ο υπερασπιστής της φιλοσοφίας «από το μποστάνι στο τραπέζι» Παναγιώτης Γιακαλής.
5+1 προορισμοί για διακοπές μέσα στον Ιούνιο!Πρέπει να τους επισκεφτείς!(photo)
Η μία και μοναδική Άφυτος
Η Άφυτος (ή Άθυτος) είναι από τα πιο ξεχωριστά μέρη του πρώτου ποδιού. Πρόκειται για ένα χωριό στα ανατολικά παράλια της Κασσάνδρας που γλίτωσε από τη μαζική ανάπτυξη και παράλληλα διαμόρφωσε έναν αρκετά προσωπικό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα σε σχέση με άλλους οικισμούς της περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι κάνοντας μια βόλτα στα στενά της Αφύτου θα δείτε να συνυπάρχουν στο ίδιο τοπίο ένα μικρό ασβεστωμένο σπιτάκι με μπλε παραθυρόφυλλα δίπλα σ’ ένα νεοκλασικού τύπου αρχοντικό σε απόχρωση ώχρας. Μετά την περατζάδα στα λιθόστρωτα, μπορείτε να καθίσετε σε κάποιο ταβερνάκι για μεζεδάκια ή να αγοράσετε παραδοσιακά προϊόντα, όπως μέλι.
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Επιβλητικά μοναστήρια, ατμόσφαιρα κατάνυξης, παρθένα φύση και ασκητικός βίος που κυλά σε άλλους ρυθμούς. Εδώ θα έρθετε για να δείτε τη ζωή αλλιώς.
Οεπισκέπτης που θα θελήσει να ακολουθήσει από τη Θεσσαλονίκη τη δαντελωτή και εξαιρετικής ομορφιάς διαδρομή των 550 χλμ. της ακτογραμμής της Χαλκιδικής θα σταματήσει αναγκαστικά φτάνοντας στην απόληξη της «τριδάκτυλης» χερσονήσου. Ένα ιδιαίτερο τοπόσημο, μοναδικής συμβολικής και κυρίως θρησκευτικής σημασίας, η μοναστική κοινότητα του Αγίου Όρους ορθώνεται σε όλο το μήκος και το πλάτος της ανατολικότερης χερσονήσου της Χαλκιδικής, διακόπτοντας την ευχάριστη τουριστική περιήγηση. Τη θέση της παίρνει ένα αυστηρά ευλαβικό προσκύνημα μόνο για άντρες –μια και λόγω του προαιώνιου «άβατου» αποκλείονται οι γυναίκες– σε αυτό το σύμβολο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Στη χερσόνησο του Άθω –μήκους 50 χλμ. και μέσου πλάτους 10 χλμ.– ο προσκυνητής δεν θα συναντήσει χωριά, πόλεις, ξενοδοχεία και ξενώνες, εστιατόρια, ταβέρνες και παραλίες. Από τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού μέχρι και σήμερα αποτελεί τόπο προσευχής, περισυλλογής, αυστηρής άσκησης και βεβαίως μοναχισμού και αφιέρωσης στην ορθόδοξη λατρεία και πίστη, ακολουθώντας και τηρώντας τους κανόνες που θέσπισε ειδικά για το Άγιον Όρος το 963 μ.Χ. ο ιδρυτής της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, όσιος Αθανάσιος. Περισσότεροι από 2.000 ορθόδοξοι μοναχοί, στην πλειονότητά τους Έλληνες, αλλά και από πολλές άλλες χώρες, μονάζουν σε 20 μονές (17 ελληνικές και από μία βουλγαρική, ρωσική και σερβική), 12 σκήτες και περίπου 400 μικρά εξαρτήματά τους (κελιά, καλύβες, καθίσματα, σπηλιές και ερημητήρια).
Ο επισκέπτης-προσκυνητής, αφού προμηθευτεί το απαραίτητο διαμονητήριο για την είσοδό του στο Άγιον Όρος, που γίνεται αποκλειστικά διά θαλάσσης, μπορεί να έχει δωρεάν φιλοξενία για έως και τέσσερις ημέρες, με διανυκτέρευση και ενδιαίτηση, σε ένα ή το πολύ δύο μοναστήρια. Βεβαίως, θα πρέπει να τηρήσει το αυστηρό πρόγραμμα κάθε μοναστηριού όπως διαρθρώνεται –από τις 4 το πρωί ξεκινούν με τον όρθρο και ακολουθούν λειτουργίες σε διάφορες ώρες της ημέρας–, δύο γεύματα νωρίς το πρωί και το απόγευμα, με νηστεία ή όχι, αλλά αυστηρά χωρίς κρέας, και ύπνο πολύ νωρίς σε σχέση με τις κοσμικές συνήθειες. Επίσης, θα αγγίξει μια θρησκευτική και πολιτισμική κληρονομιά πολλών αιώνων σε τέχνη, εικόνες, αγιογραφίες και μοναστικά κτίρια, όπως και ένα μοναδικής ομορφιάς, σχεδόν ανέγγιχτο, φυσικό περιβάλλον
πηγή:kathimerini.gr
