Το όνειρο του ζευγαριού ήταν ένα άνετο, φωτεινό σπίτι σχεδιασμένο στα μέτρα τους με μεγάλα ανοίγματα, πρωτότυπα κτιστά έπιπλα και πολλούς πράσινους εξωτερικούς χώρους.
Η πραγματικότητα: είχαν στα χέρια τους τους δύο τελευταίους ορόφους μίας μικρής πολυκατοικίας στο κέντρο που βρισκόταν στα πρώτα σχέδια και θα κατασκευαζόταν με αντιπαροχή και μικρό προϋπολογισμό.
Ο συμβιβασμός των δύο φαινόταν αδύνατος μέχρι που η πολυκατοικία «έχασε» τους δύο τελευταίους τυπικούς ορόφους της και στη θέση τους προσγειώθηκε μία αυτόνομη κατοικία με δική της εξωτερική είσοδο, διαρρύθμιση, όψη, βεράντες και φυτεμένα δώματα.
Υπεύθυνο για αυτό το όμορφο αποτέλεσμα είναι το αρχιτεκτονικό γραφείο Έλενα Ζαμπέλη decaARCHITECTURE.Οι ιδιωτικοί και οι κοινόχρηστοι χώροι κατέλαβαν από ένα όροφο και η επικοινωνία τους έγινε μέσω μίας μεταλλικής διάτρητης σκάλας που εγγράφεται σε ένα κύλινδρο με διάφανη οροφή, ο οποίος λειτουργεί σαν πηγάδι φωτός.
Τα έπιπλα, κτιστά και κινούμενα, σχεδιάστηκαν συνολικά και δόθηκε μεγάλη έμφαση σε ντουλάπες και βιβλιοθήκες, οι οποίες όσο κρύβουν και αποθηκεύουν, άλλο τόσο εκθέτουν και αναδεικνύουν τα αντικείμενα των ιδιοκτητών.
Το σύνολο των εξωτερικών χώρων, σε τρία επίπεδα και σχεδόν ίσο σε τετραγωνικά με τους εσωτερικούς, επενδύθηκε με πολλές χρήσεις και φιλόξενες γωνιές για να λειτουργήσει ως πραγματική επέκταση της ζωής του σπιτιού.Τα φυτεμένα δώματα περιλαμβάνουν λόφους, δέντρα, μυρωδικά και λαχανόκηπο αλλά και πέργολες, καθιστικό, εξωτερική κουζίνα με ψησταριά καθώς και μία υπέροχη θέα του Λυκαβηττού.
Οι εξώστες στολίστηκαν με ζαρντινιέρες που περιέχουν αναρριχώμενα φυτά, γλάστρες μωσαικού ενσωματωμένες στο δάπεδο και εντοιχισμένες απλώστρες.Κάθετες συρόμενες τέντες τοποθετήθηκαν ως εξωτερικό περίβλημα του σπιτιού για προστασία από τον ήλιο και τα αδιάκριτα βλέμματα.
