Ο ποταμός Νέστος είναι το φυσικό όριο μεταξύ Μακεδονίας και Θράκης. Πηγάζει από τη Βουλγαρία και αφού διασχίζει βαθιές κοιλάδες και φαράγγια στα βουνά μεταξύ Ορβήλου και Ροδόπης και περάσει τα μεγαλόπρεπα του Τέμπη από τη Σταυρούπολη έως τους Τοξότες, ξεχύνεται στην πεδιάδα κατ’ ευθείαν στη θάλασσα, χωρίς μαιανδρισμούς, απέναντι στη Θάσο.
Δεξιά και αριστερά των όχθων του από τους Τοξότες έως τη θάλασσα σε μήκος 27 και πλάτος 3-7 χιλιόμετρα, ζωογονούσε με τα νερά του το ωραιότερο και πολυτιμότερο υδροχαρές δάσος της Ευρώπης, το Κοτζά Ορμάν, που στην τουρκική γλώσσα σημαίνει «Μέγα Δάσος».
Η μοναδικότητά του αναφέρεται και σε ιστορικά κείμενα. Ο Ηρόδοτος περιγράφει ότι υπήρχαν σ΄ αυτό λιοντάρια, τα οποία μάλιστα κατασπάραξαν τον στρατό του Ξέρξη, όταν προσπάθησε να το διασχίσει, ενώ και ο Αριστοτέλης κάνει λόγο για τη ζούγκλα στο παραποτάμιο δάσος. Η καταστροφή του Κοτζά Ορμάν αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της ελληνικής φύσης. Το δάσος αυτό, πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκτεινόταν σε 130.000 στρέμματα, και καταλάμβανε σχεδόν το 1/4 της συνολικής έκτασης του δέλτα του Νέστου, με δέντρα που έφταναν τα 40 μ. ύψος (μια επταόροφη πολυκατοικία είναι γύρω στα 25 μ.).
Κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις του εμφύλιου, κάηκε περίπου το μισό. Με σκοπό την καλλιέργεια της γης εκχερσώθηκε κατά τη δεκαετία του ’50 και το υπόλοιπο μισό. Η υψηλή παραγωγικότητα του εδάφους χάθηκε πολύ γρήγορα μετά την εκχέρσωση του δάσους, με αποτέλεσμα οι αγροί που δημιουργήθηκαν στη θέση του να εγκαταλειφθούν σχεδόν όλοι από τους αγρότες.
Το ίδιο συνέβη με τις λευκοκαλλιέργειες, αφού οι μεγάλες αποδόσεις που παρατηρήθηκαν το πρώτο έτος, έγιναν μικρότερες το δεύτερο και το τρίτο και τελικά τα δέντρα ξεράθηκαν μετά από 5-10 έτη. Μέχρι σήμερα, έχουν περισωθεί περίπου 4.500 στρέμματα (συνολικά και από τις δύο πλευρές του ποταμού), που βρίσκονται κάτω από καθεστώς απόλυτης προστασίας και είναι περιφραγμένα.
Βενετία: H πόλη που δεν θα δεις όμοιά της
Γραφικό ψαροχώρι με εντυπωσιακές παραλίες στη Λευκάδα
πηγή: sarotiko.gr