Κίνα: Ο ταξιδιωτικός οδηγός του Τάσου Δούση για το Πεκίνο

Ο Τάσος Δούσης και η ομάδα του ταξίδεψαν στην Κίνα για τις επόμενες εντυπωσιακές ΕΙΚΟΝΕΣ αλλά πριν δούμε τα επεισόδια στην τηλεόραση ο ίδιος γράφει εδώ ένα αναλυτικό ταξιδιωτικο οδηγό αρχικά για το Πεκίνο, απ’ όπου ξεκίνησε και το ταξίδι!

Η Κίνα δεν είναι απλώς μία από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, είναι κι από τις πιο όμορφες και πιο πλούσιες πολιτιστικά.

Σίγουρα είναι δύσκολο κανείς να την επισκεφθεί σε ένα μόνο ταξίδι. Το βέβαιο όμως είναι πως όλοι μας θα θέλαμε, έστω και μία φορά στη ζωή μας, να βρεθούμε εκεί και να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια τα απομεινάρια ενός από τους παλαιότερους πολιτισμούς του πλανήτη και τα θαύματα μίας από τις πιο ισχυρές και πρωτοπόρες οικονομίες του κόσμου.

Ξεκινάμε ένα μοναδικό οδοιπορικό από την αιώνια πόλη – το Πεκίνο, στο «μαργαριτάρι της Ανατολής» – τη Σαγκάη, με πόλεις-σταθμούς απίστευτης ομορφιάς όπως η Σιάν, πόλη-θησαυροφυλάκιο του κινεζικού πολιτισμού όπου θα θαυμάσουμε τον περίφημο Πήλινο Στρατό, και η Γκουιλίν, εκεί όπου θα ζήσουμε την αληθινή Κίνα!

Στο δρόμο προς το ξενοδοχείο -που ήταν και στο κέντρο της πόλης- κάναμε την πρώτη στάση μας σε ένα εμβληματικό σημείο της πόλης, ένα από τα πολλά μοντέρνα που διαθέτει, τη Σανλιτούν (Sanlitun) δηλαδή το “Χωριό των Τριών Λι”, μια μικρή περιοχή μήκους περίπου 1500 μέτρων από την Ντονγκτζιμέν, την ανατολική πύλη της πόλης. Η περιοχή είναι γνωστή για την έντονη νυχτερινή ζωή της κι αποτελεί πρότυπο των τάσεων της μόδας. Στεγάζει πολλά είδη μπαρ και κλαμπ, μεγάλα εμπορικά κέντρα, όπως το Taikoo Li και το SOHO, κι άλλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Η Σανλιτούν αναδεικνύει τη δυναμική και μοντέρνα πλευρά του Πεκίνου. Μαζί με την Απαγορευμένη Πόλη και το Σινικό Τείχος έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της πρωτεύουσας.

Sanlitun – Ο σύγχρονος, διεθνής πυρήνας του Πεκίνου

Η περιοχή Sanlitun, στην καρδιά του Chaoyang District, είναι λοιπόν, ένα από τα πιο πολυσύχναστα, νεανικά και κοσμοπολίτικα σημεία του Πεκίνου. Φημίζεται για τη νυχτερινή ζωή, τη μόδα, τη γαστρονομία και τη διεθνή της ατμόσφαιρα — θεωρείται μάλιστα το “expat hub” της πόλης.

Η Sanlitun βρίσκεται στην καρδιά του Chaoyang District και αποτελεί ένα από τα πιο μοντέρνα, ζωντανά και διεθνή σημεία του Πεκίνου. Είναι η περιοχή που οι περισσότεροι επισκέπτες συστήνουν για να πάρει κανείς μια γεύση από το σύγχρονο πρόσωπο της κινεζικής πρωτεύουσας – εκεί όπου η κουλτούρα του lifestyle συναντά την τεχνολογία, τη μόδα και τη νυχτερινή ζωή. Σε κοντινή απόσταση από πολλές πρεσβείες, πολυτελή ξενοδοχεία και επιχειρηματικά κέντρα, η Sanlitun έχει εξελιχθεί στο απόλυτο διεθνές “hub”, προσελκύοντας expats, digital nomads, στελέχη πολυεθνικών, αλλά και ντόπιους που αναζητούν μια πιο κοσμοπολίτικη εμπειρία.

Στην πράξη, η Sanlitun είναι μια μεγάλη, ανοιχτή “γειτονιά” γεμάτη ενέργεια, ιδιαίτερα δημοφιλής στις νεότερες ηλικίες. Το Taikoo Li Sanlitun, ένα υπαίθριο εμπορικό κέντρο με μοντέρνα αρχιτεκτονική και φωτογενείς γωνιές, αποτελεί το κεντρικό της σημείο αναφοράς. Εκεί συγκεντρώνονται διεθνή brands, flagships όπως το εντυπωσιακό Apple Store, boutique καταστήματα Κινέζων σχεδιαστών και concept stores που ανανεώνουν συνεχώς το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Η περιοχή είναι επίσης γεμάτη με μοντέρνα καφέ, specialty coffee shops και μια μεγάλη ποικιλία εστιατορίων που καλύπτουν κυριολεκτικά τα πάντα: από premium asian fusion και σύγχρονη κινέζικη κουζίνα μέχρι πίτσα, ramen, tacos, vegan επιλογές και διεθνείς γεύσεις από όλο τον κόσμο.

Τα πιο γνωστά shopping spots:

• Taikoo Li Sanlitun: Ανοιχτού τύπου εμπορικό κέντρο, ίσως το πιο “instagrammable” του Πεκίνου.
• Sanlitun Village (πρώην ονομασία): Ο βασικός χώρος για διεθνή brands.
• Apple Sanlitun Flagship: Ένα από τα εντυπωσιακότερα Apple Stores στην Κίνα.
• Boutique καταστήματα με Κινέζους designers και ανεξάρτητα brands.

Η Sanlitun φημίζεται και για τη νυχτερινή ζωή της. Από μπαρ με craft cocktails και jazz live stages μέχρι μεγάλα clubs με DJs από την Κίνα και το εξωτερικό, είναι η περιοχή που μένει ξύπνια μέχρι πολύ αργά, διαμορφώνοντας ίσως την πιο δυναμική σκηνή nightlife στην πόλη. Παρότι η παλιά “Bar Street”, γνωστή για τα μικρά, κάπως πιο χαοτικά μπαρ, έχει αλλάξει αρκετά, η περιοχή εξακολουθεί να προσφέρει μια ενέργεια που δεν βρίσκεις αλλού στο Πεκίνο: ζωντανή, εξωστρεφής, πολυπολιτισμική.

Παράλληλα, ολόκληρη η περιοχή αποπνέει ένα καθαρά σύγχρονο urban vibe. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι street style, μικρά events, pop-up καταστήματα, φωτογραφίσεις και κόσμο που κινείται για δουλειά, ψώνια ή διασκέδαση. Δεν είναι η παραδοσιακή πλευρά του Πεκίνου – δεν θυμίζει hutongs ούτε ιστορικά μνημεία. Αντίθετα, παρουσιάζει το Πεκίνο του σήμερα: μοντέρνο, εξωστρεφές και σε συνεχή κίνηση.

Για όσους αναζητούν διαμονή, η Sanlitun προσφέρει άφθονες επιλογές, από design ξενοδοχεία όπως το Opposite House και σύγχρονους boutique χώρους μέχρι μεγαλύτερες αλυσίδες σε πιο προσιτές τιμές. Είναι μια εξαιρετική βάση για ταξιδιώτες που θέλουν εύκολη πρόσβαση σε εστιατόρια, ψώνια, nightlife και στο επιχειρηματικό κέντρο του Πεκίνου.

Στη γύρω περιοχή υπάρχουν πολλά mid-range και luxury ξενοδοχεία:

• InterContinental
• The Opposite House (πολύ design-icon)
• CHAO Hotel
• Holiday Inn Express (budget-but-central)

Συνολικά, η Sanlitun είναι ίσως η καλύτερη περιοχή για να ανακαλύψει κάποιος το διεθνές, μοντέρνο και δημιουργικό πρόσωπο της κινεζικής πρωτεύουσας. Αντιπροσωπεύει τον παλμό της πόλης, προσφέροντας μια εμπειρία εντελώς διαφορετική από τα κλασικά αξιοθέατα – μια εμπειρία που συνδυάζει άψογα την Ανατολή με τη Δύση, την υψηλή αισθητική, τη σύγχρονη γαστρονομία και την αστείρευτη νυχτερινή ενέργεια.

Η Παράδοση της Πάπιας Πεκίνου στο απόγειό της

Μεγάλο κεφάλαιο η κινεζική γαστρονομία και όπως παντού στη χώρα αλλά και λίγο παραπάνω το Πεκίνο αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο. Από τις πιο αγαπητές και δημοφιλείς κουζίνες του κόσμου, η κινεζική είναι σημείο αναφοράς της παγκόσμιας γαστρονομίας. Φυσικά στην κορυφή της βρίσκεται το πιο εμβληματικό της πιάτο, η πάπια Πεκίνου (Peking Duck).

Ιδιαίτερα η γαστρονομική ταυτότητα του Πεκίνου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Πάπια Πεκίνου , ένα από τα πιο διάσημα και ιστορικά πιάτα της Κίνας, με ρίζες που φτάνουν στη δυναστεία των Γιουάν και άνθηση στα αυτοκρατορικά τραπέζια των Μινγκ. Η παραδοσιακή μέθοδος ψησίματος σε ξυλόφουρνο, το λεπτό και τραγανό δέρμα της πάπιας και η τελετουργική διαδικασία τεμαχισμού μπροστά στους πελάτες έχουν μετατρέψει το πιάτο σε πραγματική πολιτιστική εμπειρία. Στο Πεκίνο, ορισμένα εστιατόρια έχουν χτίσει θρύλο γύρω από αυτή την παράδοση, αποτελώντας ορόσημα για ταξιδιώτες που θέλουν να γνωρίσουν την αυθεντική κουζίνα της πόλης.

Οπότε το δεύτερο πράγμα που κάναμε φτάνοντας στο Πεκίνο ήταν να φάμε Πάπια Πεκίνου.

Το πιο ιστορικό από όλα είναι το Quanjude, ένα εστιατόριο-θεσμός που λειτουργεί από το 1864 και έχει σερβίρει Πάπια Πεκίνου σε αυτοκράτορες, πολιτικούς ηγέτες και διάσημους καλεσμένους από όλο τον κόσμο. Με την εμβληματική τεχνική ψησίματος “open oven” και τον χαρακτηριστικό τρόπο κοπής των 120 λεπτών φετών, το Quanjude θεωρείται από πολλούς το απόλυτο σημείο αναφοράς για όσους δοκιμάζουν το πιάτο για πρώτη φορά. Παρά την εμπορική του εξέλιξη και τα πολλά καταστήματα στην πόλη, το κεντρικό εστιατόριο στην Qianmen εξακολουθεί να αποπνέει την πατίνα της παλιάς εποχής και να προσφέρει μια τελετουργική, σχεδόν μουσειακή εμπειρία.

Στο εστιατόριο, μία νεαρή σεφ με λευκό σκούφο «παρκάρει» ένα καρότσι δίπλα στο τραπέζι μας. Πάνω του είναι μία πάπια παχουλή, γυαλιστερή, καραμελωμένη. Η πέτσα της είναι εντελώς λεία. Με ένα μακρύ μαχαίρι, η σεφ κόβει φέτες από το λακαρισμένο δέρμα και στη συνέχεια το ζουμερό κρέας, τοποθετώντας τις με μαεστρία κι υπέροχα τακτοποιημένες σε μία πιατέλα σερβιρίσματος.

Λέγεται ότι μόνο μετά το 1420, όταν ο αυτοκράτορας Γιόνγκλ μετέφερε την πρωτεύουσά του στο Πεκίνο, η ψητή πάπια βρήκε τον δρόμο της προς την πόλη. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τσινγκ, οι σεφ άρχισαν να ψήνουν τις πάπιες τους σε ένα νέο είδος «κρεμαστού φούρνου», που ονομάζεται γκουαλού, ο οποίος τους επέτρεπε να μαγειρεύουν τα πουλιά ένα προς ένα, κατόπιν παραγγελίας. Αυτή η νέα μέθοδος σύντομα επισκίασε την προηγούμενη και, ακόμα και τώρα, είναι συνώνυμη με την καλύτερη πάπια Πεκίνου.

Στα τέλη του 19ου αιώνα ένας πρώην έμπορος πουλερικών ονόματι Yang Quanren, αφού διατήρησε για χρόνια έναν πάγκο στον δρόμο που πουλούσε πάπιες και κοτόπουλα, το 1864 άνοιξε το δικό του εστιατόριο, το Quanjude, προσλαμβάνοντας μία ομάδα πρώην σεφ του παλατιού για να το στελεχώσουν. Η ψητή πάπια του Quanjude, με το γυαλιστερό δέρμα και τη ζουμερή σάρκα της, κέρδισε γρήγορα την εύνοια των ανώτερων τάξεων και των λόγιων της πόλης.

Το εστιατόριο συνέχισε να επιβιώνει από την ιαπωνική εισβολή, τον εμφύλιο πόλεμο και την Πολιτιστική Επανάσταση τον 20ο αιώνα, αναδεικνυόμενο ως μία από τις ναυαρχίδες του Πεκίνου.

Εξίσου σημαντικό, αλλά με πιο εκλεπτυσμένη και “γαστρονομική” προσέγγιση, είναι το Made in China στο Grand Hyatt Beijing. Το εστιατόριο έχει γίνει διάσημο για την ανοιχτή κουζίνα του όπου οι επισκέπτες μπορούν να δουν τον chef να ψήνει την πάπια στον παραδοσιακό φούρνο, τηρώντας αυστηρά τις αυθεντικές τεχνικές της παλιάς Πεκινέζικης κουζίνας. Το αποτέλεσμα είναι μια πιο premium, κομψή εκδοχή του κλασικού πιάτου, ιδανική για ταξιδιώτες που θέλουν μια πιο πολυτελή εμπειρία.

Ένα ακόμη θρυλικό εστιατόριο είναι το Da Dong, γνωστό για το ελαφρύτερο, πιο «μοντέρνο» στυλ στην Πάπια Πεκίνου και για τις ιδιαίτερα καλλιτεχνικές παρουσιάσεις των πιάτων. Ο chef Dong Zhenxiang θεωρείται καινοτόμος της κινέζικης υψηλής γαστρονομίας και έχει καταφέρει να μετατρέψει το πιάτο σε μια σχεδόν γαστρονομική performance. Το Da Dong προσελκύει συχνά foodies και ταξιδιώτες που αναζητούν μια εξαιρετικά προσεγμένη και πιο contemporary εκδοχή της παραδοσιακής κουζίνας.

Πέρα όμως από την Πάπια Πεκίνου, η πόλη φιλοξενεί και άλλα ιστορικά εστιατόρια που διατηρούν ζωντανή την κουλτούρα της αυτοκρατορικής και βόρειας κουζίνας. Το Bianyifang, το παλαιότερο εστιατόριο πάπιας στην πόλη (ιδρύθηκε το 1416), φημίζεται για τη μέθοδο ψησίματος “closed oven”, η οποία προσφέρει διαφορετική υφή και γεύση από τα υπόλοιπα. Η παράδοση λέει ότι οι συνταγές του προέρχονται απευθείας από την Αυλή των Μινγκ, γεγονός που το καθιστά μοναδικό για όσους θέλουν να αγγίξουν μια κομμάτι ιστορίας μέσα από το φαγητό.

Αυτά τα εστιατόρια δεν είναι απλώς μέρος της γαστρονομικής σκηνής της πόλης — αποτελούν πραγματικά πολιτιστικά μνημεία. Κάθε τραπέζι, κάθε φέτα πάπιας, κάθε τελετουργικό σερβιρίσματος αφηγείται μια ιστορία για μια πόλη που άλλαξε δραματικά μέσα στους αιώνες, αλλά εξακολουθεί να τιμά βαθιά τις γεύσεις και τις παραδόσεις της. Για τον ταξιδιώτη που θέλει να γνωρίσει το Πεκίνο πέρα από τα αξιοθέατά του, μια επίσκεψη σε αυτά τα ιστορικά εστιατόρια δεν αποτελεί απλώς μια στάση για φαγητό — είναι μια από τις σημαντικότερες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει.

Επόμενος σταθμός η Πλατεία Τιενανμέν – έφτασε η στιγμή για το ρεπορτάζ κορυφής!

Ο έλεγχος εξονυχιστικός για να περάσουμε μέσα στην Τιενανμέν. Χειρότερα κι από αεροδρόμιο κι οι ουρές ατελείωτες, ας είναι και πριν το χάραμα! Χιλιάδες Κινέζοι και τουρίστες συνωστίζονται για την έπαρση της σημαίας. Η είσοδος στην πλατεία ξεκινάει από τις 2 τα ξημερώματα κι είναι πολλοί που θέλουν μία πρώτη θέση για την καλύτερη θέα.

Η πλατεία Τιενανμέν δεν είναι ένα συνηθισμένο σημείο περιήγησης στα αξιοθέατα, είναι ένας από τους πιο αυστηρά ελεγχόμενους δημόσιους χώρους στον κόσμο και τόπος εξουσίας από την εποχή των Μινγκ μέχρι και σήμερα, που το κομμουνιστικό κόμμα κρατάει τα ηνία της εξουσίας.

Η Πλατεία Τιενανμέν (Tiananmen Square) αποτελεί το γεωγραφικό και συμβολικό κέντρο του Πεκίνου, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα δημόσια σημεία ολόκληρης της Κίνας. Είναι η μεγαλύτερη πλατεία στον κόσμο, ένας τεράστιος ανοιχτός χώρος που αποπνέει επιβλητικότητα και ιστορία, ενώ ταυτόχρονα αντικατοπτρίζει την εθνική ταυτότητα και τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας. Το μέγεθός της, οι τεράστιες αποστάσεις, τα κρατικά κτίρια και η αυστηρή συμμετρία της αρχιτεκτονικής συνθέτουν ένα περιβάλλον που προκαλεί δέος ακόμη και στους πιο έμπειρους ταξιδιώτες.

Η πλατεία οριοθετείται από μερικά από τα πιο εμβληματικά κτίρια της χώρας. Στο βορρά υψώνεται η Πύλη της Τιενανμέν, γνωστή από το χαρακτηριστικό πορτρέτο του Μάο Τσετούνγκ, που αποτελεί την εντυπωσιακή είσοδο προς την Απαγορευμένη Πόλη. Στο νότιο τμήμα βρίσκεται η Πύλη Τσεενγιάνγκμεν, ενώ στο κέντρο δεσπόζει το Μνημείο των Ηρώων του Λαού, ένας μνημειακός οβελίσκος αφιερωμένος σε όσους αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία και την επανάσταση. Στο δυτικό άκρο συναντά κανείς τη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού, το πολιτικό κέντρο της χώρας και έδρα του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου, ενώ ανατολικά βρίσκεται το Εθνικό Μουσείο της Κίνας, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά μουσεία παγκοσμίως.

Ένα από τα σημεία που προσελκύουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το Μαυσωλείο του Μάο Τσετούνγκ, στο νότιο τμήμα της πλατείας. Εκεί φιλοξενείται το ταριχευμένο σώμα του ηγέτη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και καθημερινά σχηματίζονται μεγάλες ουρές από Κινέζους επισκέπτες που έρχονται να αποτίσουν φόρο τιμής. Για τους ξένους ταξιδιώτες, η επίσκεψη είναι περισσότερο εμπειρία κατανόησης της σύγχρονης κινεζικής ιστορίας και κουλτούρας.

Η πλατεία είναι επίσης γνωστή για την τελετή ανύψωσης και υποστολής της σημαίας, όπως ανέφερα, την οποία πραγματοποιεί ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός με απόλυτη ακρίβεια κάθε πρωί και βράδυ, συγχρονισμένη με την ανατολή και τη δύση του ήλιου. Πλήθη ντόπιων συρρέουν καθημερινά για να παρακολουθήσουν την τελετουργία, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο και φορτισμένο σκηνικό που αποτυπώνει τη σχέση της χώρας με τα εθνικά της σύμβολα.

Παρά την έντονη αίσθηση πολιτικής και ιστορικής βαρύτητας, η Πλατεία Τιενανμέν αποτελεί και ένα πρακτικό σημείο εκκίνησης για την εξερεύνηση του κεντρικού Πεκίνου: βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην Απαγορευμένη Πόλη, ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκονται οι εμπορικοί δρόμοι της Wangfujing και το ιστορικό Qianmen. Η περιοχή είναι άκρως οργανωμένη, με αυστηρή ασφάλεια και συγκεκριμένα σημεία εισόδου που απαιτούν έλεγχο ταυτότητας — κάτι που αποτελεί συνηθισμένη διαδικασία για τους ντόπιους, αλλά χρειάζεται λίγη προετοιμασία για τους επισκέπτες.

Η εμπειρία της επίσκεψης στην Πλατεία Τιενανμέν δεν είναι απλώς τουριστική· είναι μια συνάντηση με το βάθος και το εύρος της σύγχρονης κινεζικής ιστορίας. Είναι ένας χώρος όπου η πολιτική, η μνήμη, η μεγαλοπρέπεια και η ταυτότητα της χώρας συνυπάρχουν σε έναν εντυπωσιακό δημόσιο χώρο, προσφέροντας στον ταξιδιώτη μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες του Πεκίνου.

8 το πρωί είχαμε ολοκληρώσει το ρεπορτάζ μας στην Τιενανμέν, και πριν μπούμε στην Απαγορευμένη Πόλη, σκεφτήκαμε να σας κάνουμε ένα πέρασμα από ένα πάρκο που λίγοι επισκέπτονται.

Το πάρκο θα σας βγάλει από άλλη είσοδο μέσα στην Απαγορευμένη Πόλη κι εκεί θα πιάσετε θέση και θα κάνετε υπομονή για έναν νέο γύρο ελέγχων! Κάποια στιγμή, όμως, έρχεται η μεγάλη στιγμή…

Η Απαγορευμένη Πόλη

Η Απαγορευμένη Πόλη, το επιβλητικό αυτοκρατορικό συγκρότημα του Πεκίνου, αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά κι ιστορικά μνημεία της Κίνας. Ένα αρχιτεκτονικό θαύμα που ενσωματώνει αιώνες ιστορίας, πολιτισμού και πολιτικής εξουσίας, η Απαγορευμένη Πόλη συναρπάζει κάθε επισκέπτη με την ομορφιά και την πολυπλοκότητά της.

Η Απαγορευμένη Πόλη αποτελεί το κορυφαίο ιστορικό αξιοθέατο του Πεκίνου και ένα από τα σημαντικότερα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Χτισμένη στις αρχές του 15ου αιώνα, κατά τη δυναστεία των Μινγκ, υπήρξε για σχεδόν πέντε αιώνες η απόλυτα απομονωμένη κατοικία των αυτοκρατόρων της Κίνας και το κέντρο της πολιτικής εξουσίας της χώρας. Πρόκειται για ένα τεράστιο συγκρότημα με περισσότερα από 900 κτίρια, ατελείωτους διαδρόμους, παλάτια, περίπτερα και αυλές, τα οποία διατηρούν μέχρι σήμερα την επιβλητική ατμόσφαιρα της αυτοκρατορικής εποχής.

Η είσοδος γίνεται από τη θρυλική Πύλη της Τιενανμέν, με το χαρακτηριστικό πορτρέτο του Μάο, και στη συνέχεια από την εντυπωσιακή Πύλη του Ουράνιου Ειρήνης (Meridian Gate) που σηματοδοτεί την επίσημη αρχή του παλατινού συγκροτήματος. Από εκεί ο επισκέπτης εισέρχεται σε μια ολόκληρη «πόλη μέσα στην πόλη», όπου η αρχιτεκτονική συμμετρία, τα κόκκινα τείχη, οι χρυσοί κεραμοσκεπές και οι τεράστιες αυλές δημιουργούν ένα σκηνικό που μοιάζει ακίνητο στον χρόνο.

Το συγκρότημα χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο μεγάλες ενότητες: την Εξωτερική Αυλή, όπου λάμβαναν χώρα οι επίσημες τελετές και οι κρατικές υποθέσεις, και την Εσωτερική Αυλή, όπου ζούσαν ο αυτοκράτορας, η Αυτοκράτειρα και οι εσωτερικοί αξιωματούχοι. Τα τρία μεγάλα παλάτια της Εξωτερικής Αυλής — το Hall of Supreme Harmony, το Hall of Central Harmony και το Hall of Preserving Harmony — αποτελούν την καρδιά της διοικητικής εξουσίας και εντυπωσιάζουν με το μέγεθος, τη λεπτομέρεια και τη συμβολική τους διάταξη. Κάθε κτίριο έχει αυστηρά καθορισμένο ρόλο, ενσωματωμένο σε μια αρχιτεκτονική φιλοσοφία που αντανακλά την κοσμολογική αντιλήψη της αυτοκρατορικής Κίνας.

Στην Εσωτερική Αυλή, οι χώροι είναι πιο οικείοι και περίτεχνοι, αναδεικνύοντας την καθημερινότητα της Αυλής και τις προσωπικές στιγμές της αυτοκρατορικής οικογένειας. Εδώ βρίσκεται και ο Κήπος του Αυτοκράτορα, μια μικρή αλλά ιδιαίτερα όμορφη όαση με πετρώματα, παγόδες και παλιό δάσος από κυπάρισσα. Παράλληλα, τα ανακαινισμένα μουσειακά τμήματα εκθέτουν αυτοκρατορικούς θησαυρούς, πορσελάνες, εντυπωσιακές φορεσιές, κοσμήματα και αντικείμενα τελετουργίας, που αποκαλύπτουν πλευρές της ζωής των αυτοκρατόρων που δύσκολα φαντάζεται κανείς.

Ένα από τα στοιχεία που κάνουν την Απαγορευμένη Πόλη ξεχωριστή είναι ότι παραμένει ζωντανή και όχι απλώς ένα μνημείο· αποτελεί πλήρες μουσείο με τεράστια συλλογή, γνωστό ως Palace Museum, και κάθε γωνιά της είναι επιμελημένη με τρόπο που επιτρέπει στον ταξιδιώτη να νιώσει την ατμόσφαιρα της παλιάς πρωτεύουσας. Το συγκρότημα είναι τόσο μεγάλο και πλούσιο σε λεπτομέρειες που μια επίσκεψη μπορεί εύκολα να διαρκέσει τρεις έως τέσσερις ώρες — και πάλι, ο επισκέπτης φεύγει με την αίσθηση ότι απλώς ακούμπησε την επιφάνεια μιας εξαιρετικά βαθιάς ιστορίας.

Η περιήγηση συνήθως ολοκληρώνεται στη Βόρεια Πύλη (Gate of Divine Prowess), από όπου μπορεί κανείς να ανέβει στον λόφο του Jingshan Park για μια πανοραμική θέα που αποκαλύπτει ολόκληρη την Απαγορευμένη Πόλη με τις συμμετρικές στέγες της να απλώνονται ως τον ορίζοντα — μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες του Πεκίνου.

Ως τουριστικός προορισμός, προσελκύει επισκέπτες απ’ όλον τον κόσμο, ενώ παράλληλα αποτελεί πηγή έμπνευσης και εθνικής υπερηφάνειας για τους Κινέζους.

Η Απαγορευμένη Πόλη δεν είναι μόνο ένα αρχιτεκτονικό θαύμα, αλλά και μία ζωντανή μαρτυρία της ιστορίας της Κίνας. Μέσω της τέχνης, της αρχιτεκτονικής και των ιστοριών των αυτοκρατόρων της η πόλη συνεχίζει να καθηλώνει και να εμπνέει, προσφέροντας στους επισκέπτες της μία μοναδική εμπειρία πολιτισμικής ανακάλυψης.

Αφιερώσαμε σχεδόν 3 ώρες μέσα στην Απαγορευμένη Πόλη. Κάναμε τη βασική τουριστική βόλτα, αλλά ξεμακρύναμε και σε απομονωμένα σημεία με κρυφές αυλές και κτήρια για να αποφύγουμε τους τουρίστες, αλλά και να ζήσουμε στο 1000% την εμπειρία.

Βγαίνοντας από τη βόρεια πύλη γεμάτοι εικόνες συνεχίσαμε το ρεπορτάζ μας σε έναν λόφο που προσφέρει ατελείωτη θέα στην Απαγορευμένη Πόλη, αλλά…. Κάποια στιγμή, με τα χίλια ζόρια, φτάσαμε στην κορυφή κι ευτυχώς αποζημιωθήκαμε.

Την επόμενη μέρα, θα ανακαλύπταμε μία λίμνη να την πιεις στο ποτήρι… μόλις στα 20 λεπτά από το κέντρο! Τη λίμνη Χουχάι (Houhai).

Το Χουχάι είναι μία από τις πιο ζωντανές περιοχές του Πεκίνου, με 3 λίμνες στη σειρά – μία την κάνουμε βόλτα, χουτόνγκ και η ζωντανή αλλά χαλαρή ατμόσφαιρα του παλιού Πεκίνου. Είναι ιδανικό μέρος για περιπάτους τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα, προσφέροντας πλούσια νυχτερινή ζωή που πολλοί ντόπιοι επιλέγουν για χαλάρωση το Σαββατοκύριακο.

Υπάρχουν πολλές λίμνες στο Πεκίνο όπου θα μπορούσατε να κάνετε βαρκάδα, αλλά η Χουχάι είναι αναμφίβολα η πιο γοητευτική! Η λίμνη είναι μεγάλη κι οι δύο όχθες είναι γεμάτες με παλιά χουτόνγκ και σπίτια με αυλές χαρακτηριστικές του Πεκίνου. Η βαρκάδα, ενώ παρακολουθείτε τις ιτιές και τους πεζούς, είναι απίστευτα χαλαρωτική. Ειδικά στο σούρουπο, το ηλιοβασίλεμα που αντανακλάται στο νερό δημιουργεί ένα λαμπερό σκηνικό, καθιστώντας το μία από τις πιο αξέχαστες εμπειρίες ηλιοβασιλέματος του ταξιδιού σας.

Εκτός λίμνης προσπαθήστε να κάνετε μία βόλτα για να δείτε από κοντά τα χουτόνγκ, όχι πως είναι εύκολο φυσικά. Τα ιστορικά χουτόνγκ του Πεκίνου (hútoŋg) είναι στενά σοκάκια γεμάτα με σπίτια με αυλές, πλούσιες ιστορίες, τοπική ζωή και αιώνες κινεζικού πολιτισμού και αρχιτεκτονικής. Ένα χουτόνγκ είναι κάτι περισσότερο από ένα στενό σοκάκι… είναι ένα παράθυρο στο παρελθόν του Πεκίνου.

Μην στεναχωρηθείτε, εκτός από τα χουτόνγκ και τη λίμνη έχει ενδιαφέρον κι ένας δρόμος αγοράς, από τους πιο όμορφους του Πεκίνου!

Για.. διάλειμμα επιλέξαμε ένα παλιό κτήριο του 1820, που σίγουρα έχει μία από τις κορυφαίες θέες της λίμνης. Μετά το τσάι είχε έρθει η στιγμή για ένα αξιοθέατο, από τα πιο χαρακτηριστικά του Πεκίνου, τον Ναό Τυμπάνου. Αναφέρεται στον Πύργο του Τυμπάνου (Drum Tower) του Πεκίνου, ένα ιστορικό κτίριο που, μαζί με τον γειτονικό Πύργο της Καμπάνας (Bell Tower), αποτελούσε το κέντρο χρονομέτρησης της πρωτεύουσας κατά τη διάρκεια των δυναστειών Γιουάν, Μινγκ και Τσινγκ. 

Δεν μας έφτανε το εξωτερικό του… ανεβήκαμε και στην κορυφή του πύργου για να δούμε ζωντανά το παραδοσιακό χτύπημα των τυμπάνων.

Το απόγευμα είχε έρθει η στιγμή για τη Γουανφουτζίν (Wangfujing), Η κεντρική λεωφόρος του Πεκίνου και ο πιο ζωντανός εμπορικός της παλμός με τον πιο ζωντανό νυχτερινό πεζόδρομο της πρωτεύουσας.

Η Wangfujing αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς και ιστορικούς εμπορικούς δρόμους του Πεκίνου, ένα σημείο αναφοράς για ντόπιους και ταξιδιώτες που θέλουν να γνωρίσουν την πιο πολύχρωμη, σύγχρονη και ενεργητική πλευρά της πόλης. Βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της πρωτεύουσας, σε κοντινή απόσταση από την Πλατεία Τιενανμέν και την Απαγορευμένη Πόλη, και αποτελεί έναν από τους πιο πολυσύχναστους πεζόδρομους της Κίνας, γεμάτο φώτα, αρώματα φαγητού και αδιάκοπη κίνηση.

Η Wangfujing είναι ένας δρόμος με ιστορία που ξεκινά από την εποχή της δυναστείας των Μινγκ, όταν η περιοχή φιλοξενούσε κατοικίες ευγενών και πηγάδια με φημισμένο, καθαρό νερό — από όπου προήλθε και το όνομά της. Σήμερα, ο δρόμος έχει εξελιχθεί σε έναν μοντέρνο εμπορικό παράδεισο όπου συνυπάρχουν πολυτελή πολυκαταστήματα, διεθνείς αλυσίδες, κινεζικά brands, παραδοσιακά καταστήματα και άφθονοι χώροι ψυχαγωγίας. Είναι ένα μέρος όπου η παράδοση συναντά τη σύγχρονη κατανάλωση, δημιουργώντας ένα χαρακτηριστικό μωσαϊκό του σύγχρονου αστικού Πεκίνου.

Καθώς ο επισκέπτης περπατά στον πεζόδρομο, συναντά μεγάλα malls όπως το APM Beijing και το Wangfujing Department Store, αλλά και μικρότερα καταστήματα με τσάγια, πορσελάνες, βούρτσες καλλιγραφίας, χειροτεχνήματα και τοπικά γλυκίσματα. Παράλληλα, οι φωτεινές πινακίδες και τα σύγχρονα αρχιτεκτονικά στοιχεία δίνουν στην περιοχή μια αίσθηση που θυμίζει μεγάλες ασιατικές μητροπόλεις όπως η Σεούλ ή η Σαγκάη.

Ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια της Wangfujing είναι οι αγορές φαγητού, που αποτελούν πραγματικό αξιοθέατο από μόνες τους. Εκεί συναντά κανείς πάγκους με κλασικές βόρειες λιχουδιές, κινέζικα γλυκά, ψητά κρέατα, noodles, αλλά και πιο «τολμηρές» επιλογές που έχουν γίνει διάσημες στο διαδίκτυο, όπως σκορπιοί σε καλαμάκι και άλλες «εξωτικές» γεύσεις. Παρά την somewhat τουριστική φύση αυτών των αγορών, η φασαρία, οι μυρωδιές και η ποικιλία δημιουργούν μια εμπειρία που πολλοί ταξιδιώτες θυμούνται έντονα.

Τα τελευταία χρόνια, η περιοχή έχει εμπλουτιστεί και με πιο μοντέρνα καφέ, βιβλιοπωλεία νέας γενιάς, pop-up stores και χώρους επωνυμιών που συνδυάζουν τεχνολογία και λιανεμπόριο, όπως concept shops από μεγάλα κινεζικά brands. Αυτό δίνει στη Wangfujing μια ζωντανή, νεανική ενέργεια, ιδιαίτερα τα απογεύματα και τα βράδια.

Η περιοχή έχει επίσης βαθιές πολιτιστικές ρίζες, καθώς γύρω της βρίσκονται σημαντικά ιστορικά ορόσημα. Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Ιωσήφ (Dongtang), μια εντυπωσιακή καθολική εκκλησία του 17ου αιώνα με ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, προσφέρει μια απροσδόκητη αντίθεση μέσα στον καταναλωτικό παλμό του δρόμου και αποτελεί ένα από τα πιο φωτογραφημένα σημεία της περιοχής.

Η Wangfujing είναι ιδανική για έναν ταξιδιώτη που θέλει να δει τον σύγχρονο εμπορικό ρυθμό του Πεκίνου, να δοκιμάσει street food, να επισκεφτεί εμπορικά κέντρα ή απλώς να κάνει έναν βραδινό περίπατο σε έναν από τους πιο ζωντανούς πεζόδρομους της πόλης. Είναι ένα μέρος που συνδυάζει την ιστορία με το σύγχρονο lifestyle, προσφέροντας μια διασκεδαστική και χαρακτηριστική εμπειρία της κινεζικής πρωτεύουσας.

Μετά από ατελείωτες βόλτες λοιπόν καταλήξαμε για φαγητό σε ένα μαγαζί κεντρικό που λένε οι ντόπιοι πως κάνει καταπληκτικά ντάμπλινγκς και μάλιστα μπροστά σου.

Την επόμενη μέρα είχε… ταξιδάκι!

Σχεδόν το ξημέρωμα φτάσαμε στο Σινικό Τείχος

Το Σινικό Τείχος της Κίνας, ένα από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα επιτεύγματα, είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ιστορικό μνημείο. Στέκεται ως σύμβολο της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς και της ανθεκτικότητας της Κίνας. Εκτείνεται σε πάνω από 21.000 χιλιόμετρα από τα βουνά της επαρχίας Hebei μέχρι τις ερήμους της βορειοδυτικής Κίνας, το τείχος δεν είναι απλώς ένα αρχιτεκτονικό επίτευγμα, αλλά ένα πολυεπίπεδο ιστορικό σύμπλεγμα οχυρώσεων, παρατηρητηρίων και περασμάτων που χτίστηκαν σε διάρκεια αιώνων. Αυτό το αρχιτεκτονικό θαύμα χτίστηκε για να υπερασπιστεί την αρχαία Κίνα από τις εισβολές, αλλά σήμερα αντιπροσωπεύει το πνεύμα και τη δύναμη του κινεζικού λαού.

Οι ρίζες του ανάγονται ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ., όμως το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής κατασκευής ανήκει στη δυναστεία των Μινγκ (1368–1644), η οποία έχτισε ένα πιο συμπαγές, επιβλητικό και στρατηγικά δομημένο τείχος για να προστατεύει την αυτοκρατορία από τις πιέσεις των νομαδικών φυλών. Σήμερα, το τείχος είναι διάσπαρτο σε κομμάτια που ποικίλλουν σημαντικά ως προς τη συντήρηση, την τοποθεσία και την ατμόσφαιρα, προσφέροντας διαφορετικές ταξιδιωτικές εμπειρίες ανάλογα με το σημείο που επιλέγει να επισκεφθεί κανείς.

Για αιώνες οι Κινέζοι υπέφεραν από επιδρομές Μογγόλων και διαφόρων τουρκικών φύλων. Έτσι προσέβλεπαν στο Σινικό Τείχος για την προστασία και την ασφάλειά τους. Όμως αυτό το τεράστιο οχυρωματικό έργο τελικά δεν τα κατάφερε και τόσο καλά, καθώς τον 13ο αιώνα οι Μογγόλοι πέρασαν το τείχος και κατέλαβαν την Κίνα.

Το Σινικό Τείχος διέθετε και χιλιάδες πύργους στους οποίους οι στρατιώτες που επάνδρωναν το τείχος μπορούσαν να αμυνθούν σε περίπτωση που βρίσκονταν σε δυσχερή θέση. Κάθε πύργος έχει εισόδους και σκάλες που είναι κατασκευασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε αν καταληφθεί από κάποιο εχθρό να μπερδεύεται και να μην ξέρει πώς να προχωρήσει….

Για τους περισσότερους ταξιδιώτες του Πεκίνου, η επίσκεψη στο Σινικό Τείχος ξεκινά από τα τμήματα που βρίσκονται κοντά στη μητρόπολη. Το πιο δημοφιλές είναι το Badaling, πλήρως ανακαινισμένο και εύκολα προσβάσιμο, ένα κομμάτι όπου κυριαρχούν πλήθη, αλλά και εντυπωσιακές φωτογραφικές γωνίες. Λίγο πιο ήσυχο και συχνά προτιμώμενο από ταξιδιώτες που ζητούν μια πιο αυθεντική αίσθηση είναι το Mutianyu, με το καταπράσινο τοπίο, τα μεγάλα, καλοδιατηρημένα τείχη και την ιδιαίτερα ευχάριστη πεζοπορική διαδρομή που αποζημιώνει τον επισκέπτη.

Για εκείνους που επιθυμούν μια πιο περιπετειώδη και «άγρια» εμπειρία, τα Jinshanling και Jiankou αποτελούν επιλογές που προσελκύουν πεζοπόρους και φωτογράφους. Οι διαδρομές εδώ είναι πιο απαιτητικές, με απότομα σημεία και ερειπωμένα τμήματα, όμως η θέα στα οροπέδια, τα βουνά και τις ομιχλώδεις κορυφογραμμές δημιουργεί μια αίσθηση απόλυτου μεγαλείου και απομόνωσης. Αυτά τα τμήματα θυμίζουν περισσότερο το πραγματικό τείχος των αιώνων που πέρασαν, με την τραχύτητα και την ακατέργαστη πέτρα να αφηγούνται τη δική τους ιστορία.

Το Σινικό Τείχος είναι κάτι περισσότερο από απλές αρχαίες πέτρες – είναι ένα ζωντανό έπος χαραγμένο στα βουνά και θεωρείται μία από τις κορυφαίες ταξιδιωτικές εμπειρίες παγκοσμίως και η επίσκεψη εκεί είναι μια εμπειρία που συνδυάζει την αναμέτρηση με τη φύση, την ιστορική περιέργεια και την επιθυμία να σταθεί κάποιος πάνω σε ένα από τα λίγα ανθρώπινα έργα που πραγματικά κόβουν την ανάσα.

Από τις πρωινές ώρες όπου η ομίχλη τυλίγει τις πέτρινες σκάλες, μέχρι τα απογεύματα που ο ήλιος χρυσίζει τους πύργους φύλαξης, κάθε στιγμή στο Τείχος είναι βαθιά αξέχαστη. Είναι ένα μέρος που δεν επισκέπτεται κανείς απλώς για να δει, αλλά για να βιώσει, και που κουβαλά μια αίσθηση διαχρονικότητας που λίγα μέρη στον κόσμο μπορούν να προσφέρουν.

Μετά το Σινικό Τείχος είχε έρθει η στιγμή για τα θερινά ανάκτορα του Πεκίνου.

Τα Θερινά Ανάκτορα – Ο πιο ειδυλλιακός αυτοκρατορικός κήπος της Κίνας

Τα Θερινά Ανάκτορα του Πεκίνου (Summer Palace, Yíhéyuán) αποτελούν ένα από τα πιο μαγευτικά και αριστουργηματικά τοπία της κινεζικής αυτοκρατορικής αρχιτεκτονικής. Σε αντίθεση με την επιβλητικότητα της Απαγορευμένης Πόλης ή τη μνημειακότητα του Σινικού Τείχους, εδώ κυριαρχεί μια αίσθηση ηρεμίας, αρμονίας και φυσικής ομορφιάς. Πρόκειται για έναν απέραντο κήπο-παλάτι, όπου λίμνες, περίπτερα, γεφυράκια, ναοί και λόφοι συνυπάρχουν σε μια σύνθεση που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από παλαιική κινεζική ζωγραφιά.

Αναγνωρίζεται ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, επειδή το Summer Palace φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες πολιτιστικά κειμήλια που αντιπροσωπεύουν σχεδόν κάθε κατηγορία κινεζικής τέχνης.

Ο πυρήνας του συγκροτήματος είναι η Κουνμίνγκ Λέικ, μια τεχνητή λίμνη που καλύπτει περίπου τα τρία τέταρτα της έκτασης του χώρου. Τα ήρεμα νερά της αντανακλούν τα περίτεχνα κτίσματα και τις πράσινες πλαγιές, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες διασχίζεται από πολύχρωμα παραδοσιακά πλοιάρια. Πάνω από τη λίμνη δεσπόζει ο Λόφος της Μακάριας Μακροζωίας (Longevity Hill), όπου απλώνονται ναοί, παγόδες και περίπτερα με περίτεχνες ξυλογλυπτικές λεπτομέρειες και πολύχρωμες τοιχογραφίες.

Το παλάτι χτίστηκε τον 18ο αιώνα για την αυτοκράτειρα Τσονγκκίνγκ, η οποία ήταν χήρα. Χρησιμοποιήθηκε ως θερινή κατοικία της οικογένειας του αυτοκράτορα. Το συγκρότημα του παλατιού καταστράφηκε στα μέσα του 19ου αιώνα και ξαναχτίστηκε το 1886 από την αυτοκράτειρα Τσισί, η οποία μετακόμισε εδώ από την Απαγορευμένη Πόλη, τόσο πολύ της άρεσε η ηρεμία κι η ομορφιά της φύσης που περικύκλωνε το θερινό παλάτι.

Το συγκρότημα, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, χτίστηκε κυρίως κατά τη δυναστεία των Τσινγκ, όταν η αυτοκράτειρα Cixi χρησιμοποίησε τεράστια ποσά για να το ανακαινίσει και να το μετατρέψει σε θερινό καταφύγιο της αυλής. Οι περίπατοι στις διαδρομές του πάρκου οδηγούν τον επισκέπτη σε εμβληματικά σημεία όπως το Μακρύ Διάδρομο (Long Corridor) – μια ξύλινη στοά 728 μέτρων, διακοσμημένη με περισσότερες από 14.000 ζωγραφιές εμπνευσμένες από την κινεζική μυθολογία και τη φύση. Είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό μονοπάτι των Ανακτόρων, που επιτρέπει μια αργή, απολαυστική εξερεύνηση, με θέα στη λίμνη και τους κήπους.

Ανάμεσα στα αξιοθέατα ξεχωρίζουν η Παγόδα του Βουδιστικού Λιβαδιού (Tower of Buddhist Incense), που προσφέρει πανοραμική θέα στο σύμπλεγμα, και η ρομαντική Μαρμάρινη Βάρκα (Marble Boat), ένα περίτεχνο διακοσμητικό σκάφος κατασκευασμένο από μάρμαρο, σύμβολο πολυτέλειας και αυτοκρατορικής αισθητικής. Από την άλλη πλευρά της λίμνης, οι καλοφτιαγμένες γέφυρες, με πιο χαρακτηριστική την Γέφυρα των Δεκαεπτά Αψίδων, προσελκύουν επισκέπτες που αναζητούν ήρεμες φωτογραφικές στιγμές.

Η ατμόσφαιρα στα Θερινά Ανάκτορα είναι μοναδική: η αύρα της λίμνης, το πράσινο που κυριαρχεί παντού, τα πολύχρωμα περίπτερα και οι σκιερές διαδρομές δημιουργούν ένα περιβάλλον ιδανικό για περιπάτους που ξεφεύγουν από την ένταση της πόλης. Είναι ένας χώρος που αποτυπώνει τη φιλοσοφία της παραδοσιακής κινεζικής αισθητικής: αρμονία ανάμεσα στην φύση και την αρχιτεκτονική, συμμετρία, ηρεμία και διαχρονική ομορφιά.

Το πάρκο ενώνει τέλεια την ανακτορική αρχιτεκτονική και τα φυσικά στοιχεία, αντανακλώντας την αρμονία μεταξύ ανθρώπου και φύσης. Στέκεται ως ο καλύτερα διατηρημένος αυτοκρατορικός κήπος της Κίνας και αξίζει της προσοχής μας αν θέλουμε μία ακόμη δόση αυτοκρατορικής μεγαλοπρέπειας.

Για κάθε ταξιδιώτη στο Πεκίνο, τα Θερινά Ανάκτορα αποτελούν απαραίτητη στάση. Είναι ένας τόπος όπου η αυτοκρατορική μεγαλοπρέπεια συναντά τη φυσική γαλήνη, προσφέροντας ίσως τη πιο όμορφη και ποιητική εμπειρία που μπορεί να ζήσει κανείς στην κινεζική πρωτεύουσα.

Επόμενο ρεπορτάζ μας ένα ακόμα κορυφαίο αξιοθέατο…

Ο Ναός του Ουρανού ή Temple of Heaven

…που μεταφράζεται ως “ο παράδεισος επί γης”. Γιατί το ονόμασαν έτσι οι Κινέζοι;

Ο Ναός του Ουρανού καταχωρήθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1998 και περιγράφηκε ως ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού τοπίου που απεικονίζει απλά και γραφικά μία κοσμογονία μεγάλης σημασίας για την εξέλιξη ενός από τους μεγάλους πολιτισμούς του κόσμου…καθώς η συμβολική διάταξη κι ο σχεδιασμός του Ναού του Ουρανού είχαν βαθιά επιρροή στην αρχιτεκτονική και τον πολεοδομικό σχεδιασμό στην Άπω Ανατολή κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων.

Στη συνέχεια μας περίμενε η παράδοση του Πεκίνου στο Νανλουογουσιάνγκ (Nanluoguxiang). Ίσως η καλύτερη βόλτα που κάναμε στην πρωτεύουσα!

Nanluoguxiang – Ο πιο γοητευτικός hutong του Πεκίνου

Η Nanluoguxiang αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς, φωτογενείς και εύκολα προσβάσιμους hutong της πόλης, ένα γραφικό δρομάκι που αποκαλύπτει στον ταξιδιώτη τη ρομαντική πλευρά του παλιού Πεκίνου με ιστορία άνω των 740 ετών. Σε αντίθεση με τους μεγάλους αυτοκρατορικούς χώρους ή τους σύγχρονους ουρανοξύστες, η Nanluoguxiang ταξιδεύει τον επισκέπτη σε μια εποχή όπου η πόλη ήταν ένα δίκτυο από μικρούς στενούς δρόμους, παραδοσιακές κατοικίες και μικρές γειτονιές που έσφυζαν από καθημερινές ιστορίες.

Ο δρόμος έχει μήκος περίπου 800 μέτρα και περιβάλλεται από μια σειρά κάθετων παράδρομων, τους λεγόμενους hutongs, που διατηρούν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική siheyuan – τις εσωτερικές αυλές με τα πέτρινα σπίτια γύρω τους. Αν και σήμερα μεγάλο μέρος της Nanluoguxiang έχει τουριστικοποιηθεί, παραμένει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία για να αντιληφθεί κάποιος το παλιό αστικό ύφος της κινεζικής πρωτεύουσας.

Η περιοχή έχει εξελιχθεί σε έναν ζωντανό χώρο με boutique καταστήματα, μικρές γκαλερί, χειροτεχνίες, vintage μαγαζιά, καφέδες και street food. Η αισθητική της συνδυάζει το παραδοσιακό με τη νεανική δημιουργικότητα: ξύλινες προσόψεις, κόκκινες λάμπες, παλιές πόρτες και πινακίδες μπλέκονται με hip cafés, μικρά μπαρ και concept stores. Εδώ θα βρει κανείς τοπικά brands, κεραμικά, καλλιτεχνικά αντικείμενα, καθώς και αυθεντικά μικρά μαγαζιά που πωλούν χαρτοκοπτική, βούρτσες καλλιγραφίας ή προϊόντα από μπαμπού.

Η Nanluoguxiang είναι επίσης μια περιοχή με έντονη γευστική ζωή. Από τοπικές λιχουδιές όπως jiaozi (dumplings), baozi, kebabs και μικρά γλυκά έως πιο σύγχρονες επιλογές όπως bubble tea, παγωτά με ασυνήθιστες γεύσεις ή θεματικά cafés, ο δρόμος καλύπτει κάθε είδους ταξιδιωτική γαστρονομική περιέργεια. Το βράδυ, η ατμόσφαιρα αλλάζει: οι λάμπες ανάβουν, τα στενά γεμίζουν με κόσμο και τα μικρά μπαρ με ζωντανή μουσική αποκτούν ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Πέρα από την εμπορική του ζωντάνια, ο hutong αυτός έχει και ιστορική σημασία. Η διάταξή του παραμένει σχεδόν αμετάβλητη από την εποχή της δυναστείας των Γιουάν, κάτι που τον καθιστά έναν από τους πιο καλοδιατηρημένους παραδοσιακούς δρόμους του Πεκίνου. Το περπάτημα ανάμεσα στα στενά δρομάκια οδηγεί σε ήσυχα σημεία όπου διακρίνονται παλιές κατοικίες, μικρές αυλές και τοπικοί κάτοικοι που συνεχίζουν την καθημερινότητά τους μακριά από τη φασαρία του κεντρικού δρόμου. Αυτή η εναλλαγή από την ένταση της αγοράς στην ηρεμία των εσωτερικών hutongs δημιουργεί μια από τις πιο αυθεντικές εμπειρίες της πόλης.

Η Nanluoguxiang είναι ιδανική για έναν ταξιδιώτη που θέλει να νιώσει τη ρετρό, ανθρώπινη πτυχή του Πεκίνου. Είναι ένας τόπος όπου το παλιό και το νέο συνυπάρχουν αρμονικά, όπου κάθε γωνία προσφέρει μικρές ανακαλύψεις και όπου η ατμόσφαιρα σε βάζει για λίγο στη ζωή των παραδοσιακών γειτονιών της πόλης.

Μετά από μια γεμάτη μέρα ακολουθεί ένα ωραίο παραδοσιακό δείπνο με χοτ ποτ

Hot Pot στο Πεκίνο

Είναι δύσκολο να εντοπιστεί η προέλευση του χοτ ποτ. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι το χοτ ποτ υπάρχει στην Κίνα εδώ και πάνω από 1.000 χρόνια. Η εποχή ακμής αυτού του φαγητού ήταν γύρω στη δυναστεία Τανγκ. Και κατά τη δυναστεία Τσινγκ, αυτό το στυλ μαγειρικής, είχε εξαπλωθεί σε όλη την Κίνα.

Το hot pot (huǒguō) είναι ένας από τους πιο διασκεδαστικούς και κοινωνικούς τρόπους φαγητού στην Κίνα: οι diners διαλέγουν φρέσκα υλικά — κρέατα, λαχανικά, tofu, noodles — και τα μαγειρεύουν οι ίδιοι, σε ένα βραστό ζωμό στο κέντρο του τραπεζιού. Είναι σαν fondue, αλλά πιο “ζωντανό”: η γεύση εξαρτάται πολύ από το ζωμό, τα υλικά και, πολύ σημαντικά, από τη σάλτσα που φτιάχνεις.

Η Ιστορία του Hot Pot στο Πεκίνο

Στην Πεκινέζικη εκδοχή του hot pot, ιδιαίτερα γνωστή είναι η “instant-boiled mutton” (σημειώνεται ως shuanyangrou), όπου λεπτές φέτες αρνιού βυθίζονται για λίγο σε καυτό ζωμό και μαγειρεύονται ακαριαία. Σε αντίθεση με τις πιο πικάντικες παραλλαγές hot pot από περιοχές όπως η Σιτσουάν, το Πεκίνο έχει πιο “νότια” / βόρεια επιρροή — τα υλικά και ο ζωμός είναι πιο ήπιοι, και το ψήσιμο γυρίζει γύρω από την απλότητα και την ποιότητα του κρέατος.

Η παράδοση του hot pot έχει μακρά ιστορική διαδρομή: σύμφωνα με πηγές, η βασική ιδέα του hot pot υπάρχει πάνω από 1.000 χρόνια στην Κίνα, με ιδιαίτερη άνθηση κατά τη Δυναστεία Τανγκ και ευρεία διάδοση κατά τη Δυναστεία Τσινγκ.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο της παλιότερης Πεκινέζικης μορφής hot pot είναι το “χάλκινο κατσαρόλι” (copper pot) και ειδικά σχεδιασμένες χύτρες με σχήμα “δόντι-που-καλύπτει-κούπα” και καμινάδα στο κέντρο, χρησιμοποιώντας κάρβουνο — αυτό προσδίδει παραδοσιακό χαρακτήρα, θερμαίνει πολύ καλά και δίνει και άρωμα.

Οι σάλτσες είναι εξίσου σημαντικές: συχνά συνδυάζουν ταχίνι (sesame paste), σόγια, σκόρδο, φρέσκα κρεμμυδάκια, λίγο τσίλι και άλλα υλικά. Η μίξη της δικής σου dipping sauce είναι μέρος της εμπειρίας.

Στο Πεκίνο όπως ανέφερα, το πιο δημοφιλές είναι το χοτ ποτ με αρνί. Οι λεπτές φέτες αρνιού, σαν χαρτί, μπορούν να γίνουν αμέσως λαχταριστές μόλις τις βάλεις μέσα στη σούπα που βράζει μπροστά σου. Εμείς αντί για αρνί προτιμήσαμε βοδινό, μανιτάρια, χοιρινό ζαμπόν και γαρίδες που έρχονται με αυτόν τον τρόπο.

Το Dong Lai Shun είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο παραδοσιακά εστιατόρια με χοτ ποτ στο Πεκίνο. Είναι ιδιαίτερα διάσημο για το χαλάλ χοτ ποτ αρνιού σε στιλ Πεκίνου, το οποίο μαγειρεύεται σε παραδοσιακές χάλκινες κατσαρόλες. Οι θαμώνες μπορούν επίσης να απολαύσουν το αρνί ή το βοδινό με σάλτσα σουσαμιού αναμεμειγμένη με καρυκεύματα όπως σκόρδο και σχοινόπρασο, έτσι απογειώνεις τη γεύση.

Εκτός από το Dong Lai Shun άλλα εμβληματικά εστιατόρια για hot pot είναι

• Niujie Qingzhen Manheng Ji: Πολύ γνωστό για το lamb hot pot με χάλκινο κατσαρόλι.
• Beijing Deep Tour: Έντονα τοπικό, πιο “local feel” και αυθεντικό.
• Yude Fu:Ένα άλλο παραδοσιακό σημείο για shuan yang rou (涮羊肉) με χάλκινη κατσαρόλα.
• Beijing Deep Tour:Καλή ποιότητα κρέατος, αυθεντική ατμόσφαιρα.
• Xiyuan Ju: Για πιο upscale εμπειρία – χάλκινο pot hot pot σε πιο κομψό περιβάλλον, κοντά στο κέντρο.
• Beijing Deep Tour: Ιδανικό για special βραδιές.
• Haidilao: Αν θες πιο “σύγχρονο” hot pot – η αλυσίδα Haidilao είναι παγκόσμια γνωστή. Τέλεια εξυπηρέτηση (“free” manicure, σνακ, παιχνίδια όσο περιμένεις), touchscreen μενού, επιλογές ζωμών και υλικών.
• Yang Jia Hotpot: Για τους λάτρεις του πικάντικου: αυτό είναι Chongqing-στυλ spicy hotpot στο Πεκίνο. Έχει “μάνταρν ντουέτα” (διπλές γεύσεις) — spicy και ήπιο μαζί, για πιο ευέλικτη εμπειρία.

Το επόμενο πρωί είχε έρθει η στιγμή για ένα πάρκο αληθινή όαση στο κέντρο του Πεκίνου.

Πάρκο Μπεϊχάι (Beihai Park)

Ως ένας από τους παλαιότερους, καλύτερα διατηρημένους και πολιτιστικά σημαντικούς αυτοκρατορικούς κήπους στην Κίνα, το Πάρκο Μπεϊχάι είναι ένα εξαιρετικό τουριστικό αξιοθέατο για όσους ψάχνουν την αληθινή ζωή των ντόπιων.

Το Πάρκο Μπεϊχάι αποτελεί έναν από τους ωραιότερους και πιο ιστορικούς αυτοκρατορικούς κήπους της Κίνας, με μια ιστορία που ξεπερνά τα 1.000 χρόνια. Βρίσκεται ακριβώς δυτικά της Απαγορευμένης Πόλης, αποτελώντας ουσιαστικά συνέχεια του αυτοκρατορικού συγκροτήματος και προσφέροντας μια σπάνια αίσθηση ηρεμίας στην καρδιά του Πεκίνου. Ο πυρήνας του πάρκου είναι η μεγάλη λίμνη Μπεϊχάι, που καλύπτει περισσότερο από το μισό της έκτασής του και γύρω της αναπτύσσονται ναοί, παγόδες, κήποι και περίτεχνα κιόσκια.

Το πιο εμβληματικό σημείο του είναι η Λευκή Παγόδα (White Dagoba) στην κορυφή του Νησιού Τσιουνγκχουά, ένα θιβετιανό μνημείο που δεσπόζει πάνω από το νερό και έγινε σύμβολο του πάρκου. Χτισμένη τον 17ο αιώνα κατά τη Δυναστεία των Τσινγκ, αντανακλά τις σχέσεις της αυτοκρατορικής αυλής με τον θιβετιανό βουδισμό. Στο νησί θα βρεις μικρούς ναούς, αίθουσες θυμιάματος και πανοραμική θέα στη λίμνη και την πόλη.

Γύρω από τη λίμνη απλώνονται παραδοσιακά περίπτερα, γεφυράκια και γραφικοί περίπατοι που προσφέρουν μια αυθεντική εικόνα της κλασικής κινέζικης κηποτεχνίας. Το πάρκο είναι ιδιαίτερα ζωντανό τα πρωινά, όταν ντόπιοι συγκεντρώνονται για τάι τσι, χορό, παραδοσιακή μουσική ή απλώς για κοινωνικοποίηση. Τους θερμούς μήνες μπορείς να νοικιάσεις βαρκάκι και να εξερευνήσεις το τοπίο από το νερό, ενώ τον χειμώνα η λίμνη συχνά παγώνει και μετατρέπεται σε αυτοσχέδιο παγοδρόμιο.

Γέφυρα Γιονγκάν (Yong’an Bridge)

Μέσα στο πάρκο βρίσκεται η Γέφυρα Γιονγκάν. Η γέφυρα αυτή ενώνει την ανατολική όχθη της λίμνης με το Νησί Τσιουνγκχουά (Qionghua Island), εκεί όπου βρίσκεται και η Λευκή Παγόδα. Αυτή η πέτρινη τοξωτή γέφυρα, με το χαρακτηριστικό της σχέδιο με τις τρεις καμπύλες, διαθέτει 48 κιγκλιδώματα σε σχήμα λωτού κι όμορφα σκαλισμένα μοτίβα από φύλλα λωτού. Αναπαλαιώθηκε το 1979 κι είναι πλέον η μεγαλύτερη γέφυρα στο πάρκο Μπεϊχάι και σχηματίζει μια θέα που θυμίζει καρτ ποστάλ δίπλα στη Λευκή Παγόδα.

Περπατήσαμε τουλάχιστον για 2 ώρες στο πάρκο μαζεύοντας εικόνες της τοπικής ζωής. Στην έξοδό μας πέσαμε πάνω και σε μία μικρή τοπική αγορά που φωλιάζει μέσα στα στενά δρομάκια των χουτόνγκ. Αγοράσαμε τοπικές λιχουδιές, όπως μουνκέικ και τηγανήτες, και τις απολαύσαμε στον δρόμο της επιστροφής μας για το επόμενο αξιοθέατο.

Ο Ναός Lama

Ο Ναός Lama είναι ένα σημαντικό πολιτιστικό μνημείο στο Πεκίνο. Γνωστός κι ως Ναός Γκιονγκσού ή Γιουάν Γινγκ, αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά θρησκευτικά μνημεία της πόλης και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μεγαλύτερους ναούς του βουδισμού στον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1694 κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Κινγκ κι είναι αφιερωμένος στον βουδισμό του λαμαϊσμού.

Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του Ναού Lama αντικατοπτρίζει την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Κίνας, με χαρακτηριστικά που περιλαμβάνουν λεπτομερείς ξυλόγλυπτες κατασκευές, χρωματιστά βουδιστικά αγάλματα και παραδοσιακά κινέζικα διακοσμητικά στοιχεία. Ο ναός απαρτίζεται από περισσότερους από 20 αίθουσες κι αυλές που εκτείνονται σε μία περιοχή 66.000 τετραγωνικών μέτρων.

Μία από τις πιο εντυπωσιακές κυριότητες του ναού είναι το γλυπτό ενός Βούδα ύψους 26 μέτρων φτιαγμένο από ένα μόνο κομμάτι ξύλου σάνταλου, το οποίο αποτελεί λατρευτικό σύμβολο και παρασύρει τους επισκέπτες σε μία ατμόσφαιρα πνευματικής κατάνυξης (γνωστό ως ο Μπλε Βούδας). Ανάμεσα στις αίθουσες, η αίθουσα του Βούδα του Ελέους κι η αίθουσα του Βούδα των Αρμονιών αξίζουν αναφοράς για τη μοναδική τέχνη τους.

Ο Ναός Lama Gionge δεν είναι μόνο ένα αρχιτεκτονικό θαύμα, αλλά κι ένα ζωντανό θρησκευτικό κέντρο. Εδώ βουδιστές μοναχοί πραγματοποιούν τελετές κι ιεροτελεστίες, ενώ η επίσκεψη του κόσμου είναι ιδιαίτερα συχνή, τόσο από ντόπιους όσο κι από τουρίστες. Το κέντρο φιλοξενεί επίσης σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, σεμινάρια κι εκπαιδευτικά προγράμματα που εστιάζουν στη φιλοσοφία και τις παραδόσεις του βουδισμού.

Ο Ναός Lama Gionge είναι ένα σημείο αναφοράς για την κινεζική θρησκεία κι αρχιτεκτονική που συνδυάζει πνευματικότητα, ιστορία και τέχνη. Το ατμοσφαιρικό του περιβάλλον κι η πλούσια ιστορία του τον καθιστούν έναν αναγκαίο προορισμό για όποιον επισκέπτεται το Πεκίνο, προσφέροντας μία μοναδική εμπειρία πάνω στη βουδιστική παράδοση και τον πολιτισμό της Κίνας, κόντρα στην κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται ως αθεΐα από την εποχή του Μάο.

Κίνα και το Τσάι – Από την Αυτοκρατορία στις σύγχρονες πόλεις

Το τσάι στην Κίνα δεν είναι απλώς ρόφημα — είναι πολιτισμός, τελετουργία και καθημερινότητα. Η ιστορία του χάνεται στα βάθη του χρόνου: σύμφωνα με την παράδοση, ανακαλύφθηκε πριν περισσότερα από 4.000 χρόνια από τον θρυλικό αυτοκράτορα Σενγκνουάνγκ Σενγκ (Shennong), και έκτοτε εξελίχθηκε σε βασικό στοιχείο της κινεζικής ζωής, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

Η Κίνα έχει αναπτύξει μια τεράστια ποικιλία τσαγιών, ανάλογα με την περιοχή και τη μέθοδο επεξεργασίας: πράσινο, μαύρο, οolong, λευκό, pu-erh και αρωματικά τσάγια με άνθη και βότανα. Κάθε τσάι έχει τη δική του ιστορία, γεύση και τελετουργία σερβιρίσματος, με ξεχωριστή σημασία για την αυτοκρατορική αυλή και τη λαϊκή κουλτούρα.

Στο Πεκίνο, το τσάι συνδέεται με τα παραδοσιακά teahouses (chaguan), όπου μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την τελετουργία παρασκευής και σερβιρίσματος του τσαγιού, να δοκιμάσει διαφορετικές ποικιλίες και να απολαύσει συνοδευτικά snacks. Αυτά τα teahouses αποτελούν σημεία κοινωνικής συνάθροισης εδώ και αιώνες, ενώ σήμερα συγχωνεύουν παράδοση και σύγχρονη αισθητική, με minimal design και gourmet επιλογές.

Το τσάι είναι επίσης απαραίτητο στοιχείο της κινεζικής κουζίνας, όχι μόνο ως ρόφημα, αλλά και σε συνταγές ή ως pairing με dim sum και παραδοσιακά πιάτα. Πολλά εστιατόρια σερβίρουν τσάι ως μέρος του γεύματος — συχνά κρυσταλλικό πράσινο ή jasmine tea — που ισορροπεί τις γεύσεις και καθαρίζει τον ουρανίσκο.

Σήμερα, η πόλη έχει αγκαλιάσει την «urban» κουλτούρα του τσαγιού. Εκτός από τα παραδοσιακά chaguan, εμφανίζονται μοντέρνα tea bars, όπου σερβίρονται bubble tea με premium φύλλα τσαγιού, cold brew και specialty blends. Για τον ταξιδιώτη, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ζήσει την εμπειρία τόσο του κλασικού τελετουργικού, όσο και των νεότερων εκδοχών του αγαπημένου ροφήματος.

Το τσάι στην Κίνα δεν είναι απλά ρόφημα, αλλά γέφυρα μεταξύ παράδοσης και σύγχρονου lifestyle, ιστορίας και γαστρονομίας, και αποτελεί εμπειρία που πρέπει να ζήσει κάθε επισκέπτης της χώρας.

Εμείς φυσικά κάναμε μια επίσκεψη για να ζήσουμε την ιεροτελεστία αυτή!

Teahouse: Μια τσαγερί με ιστορία από το 1977

Η πραγματικότητα είναι πως από τσαγερί του λαού που σέρβιρε ντόπιους στην Τιενανμεν, το «Teahouse» του Κινέζου συγγραφέα Λάο Τσε έχει γίνει ένα πανάκριβο σποτ που με τη γοητεία του θέλει να κερδίζει τουρίστες που αφήνουν 10 ευρώ για ένα τσάι. Η τσουχτερή τιμή των τελευταίων ετών έχει απομακρύνει τους Κινέζους, αλλά έχει κερδίσει τα γκρουπ που ψάχνουν παραδοσιακά στέκια σε ένα Πεκίνο που χάνει την ταυτότητά του.

Must try experiences στο Πεκίνο για τσάι:

1. Mao’s Old Teahouse – κλασικό teahouse με παραδοσιακή ατμόσφαιρα και ξύλινα έπιπλα.
2. Wangfujing Tea Street – κατάστημα με συλλογές από premium teas, δυνατότητα tasting.
3. TRB Tea House – σύγχρονο teahouse με urban αισθητική και δημιουργικά τσάγια.
4. Bubble Tea Spots – όπως Heytea ή Nayuki, για την νεανική, σύγχρονη εμπειρία.

Copy Market

Επόμενη στάση μία αγορά που λέγεται Κόπι Μάρκετ (Copy Market)! Δηλαδή είναι αγορά… απομιμήσεων! Εκεί απαγορεύεται η βιντεοσκόπηση αλλά επειδή θα αγοράζαμε ένα γκατζετάκι, με την άδεια του ιδιοκτήτη, καταγράψαμε την εμπειρία μας (θα τη δείτε στην εκπομπή…)

Το βράδυ θα μας έβρισκε στο The Place, ένα εμπορικό κέντρο λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα.

The Place Beijing

Ως ένα σημαντικό σποτ του Πεκίνου, το Place αποτελεί έναν συνδυασμό εστιατορίων, ψυχαγωγίας και τεχνών. Άνοιξε το 2006 κι έγινε το πιο δημοφιλές μέρος για ψώνια, διασκέδαση, μόδα καθώς και τέχνες. Κάποιοι καλλιτέχνες το αποκαλούν επίσης «Το μέρος όπου αρχίζουν τα όνειρα».

Highlight: Η Οθόνη του Ουρανού.

Η Οθόνη του Ουρανού έχει μήκος 250 μέτρα και πλάτος 30 μέτρα, γεγονός που την καθιστά την τρίτη μεγαλύτερη οθόνη στον κόσμο. Ωστόσο, η οθόνη εφάρμοσε την υψηλότερη τεχνολογία οθόνης ουρανού, η οποία είναι η πιο προηγμένη από οποιαδήποτε άλλη οθόνη ουρανού σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στο The Place έχει δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους, για να καταλάβετε έχουν φτιάξει και πίστα για αγώνες με μικρά αυτοκινητάκια, τα λένε κρέιζι καρ και θα δείτε στην εκπομπή το γιατί…

Με λίγα λόγια είναι ένα must visit σημείο για πολλούς (και καλούς) λόγους!

• Είναι ένα μπλεγμένο συγκρότημα (mixed-use) στο κέντρο επιχειρηματικής περιοχής (CBD) του Πεκίνου — έχει πολυκατάστημα, γραφεία και lifestyle χώρους.
• Η τοποθεσία είναι στη Chaoyang District, στη διεύθυνση No. 9 Guanghua Road.
• Το “signature” στοιχείο του The Place είναι η τεράστια LED οθόνη-οροφή (Sky Screen), διαστάσεων περίπου 250 μέτρα μήκος x 30 μέτρα πλάτος.
• Αυτή η οθόνη δεν είναι απλά διαφήμιση: παίζει σόου φωτός, animation και θεματικά βίντεο, δημιουργώντας πολύ εντυπωσιακό “ψηφιακό θόλο”.
• Ο συνολικός χώρος είναι αρκετά μεγάλος — περίπου 80.000 τ.μ. για λιανικό εμπόριο, των οποίων οι χρήσεις καλύπτουν καταστήματα, εστιατόρια και ψυχαγωγία.
• Το συγκρότημα χαρακτηρίζεται ως “εμπειρικό”: συνδυάζει αγορές, φαγητό, τέχνη και ψυχαγωγία.

Επόμενος σταθμός μας ένας δρόμος στο The Place με πολλά εστιατόρια και κουζίνες για όλα τα γούστα. Εμείς όμως δεν μείναμε στα κλασικά. Μπήκαμε μέσα στο εμπορικό κέντρο, κατεβήκαμε στο υπόγειο και…

Με το που μπήκαμε μέσα στο εστιατόριο μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Εκτός περιγραφής. Το προσωπικό εξαιρετικό, ευγενικό και γρήγορο. Οι τιμές πιο κάτω δε γίνεται! Η διακόσμηση; Εντελώς φουτουριστική. Ο κόσμος μέσα στο τρελό κέφι και κερασάκι στην τούρτα μικρά ρομποτάκια που έπαιζαν τον ρόλο του βοηθού σερβιτόρου!

Κοιτάγαμε έκπληκτοι γύρω μας και δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε αυτό που ζούσαμε. Το φαγητό γευστικότατο και το έφτιαχνες μόνος σου, βάζοντας τα υλικά που σου αρέσουν σε δύο σούπες που είχες επιλέξει. Με ψάρι φρέσκο, μοσχάρι φιλέτο και καμία δεκαριά συνοδευτικά και 3 μπίρες μαζί με 3 επιδόρπια πληρώσαμε κάπου στα 50 ευρώ! Δηλαδή σχεδόν τίποτα για την εμπειρία που ζήσαμε και που δεν λέγαμε να ξεκολλήσουμε από το συγκεκριμένο μαγαζί. Το προτείνω ανεπιφύλακτα!

Κάπου εδώ και με αυτές τις πραγματικά εικόνες του μέλλοντος με ρομπότ να σερβίρουν μέσα σε αυτήν την τεράστια σάλα εστιατορίου, ολοκληρώσαμε το ρεπορτάζ και το ταξίδι στο Πεκίνο.

Επόμενος σταθμός του ρεπορτάζ μας θα είναι η αυτοκρατορική Σιάν (Xi’an), κι εκεί θα σας έχουμε καινούριες περιπέτειες! Stay tuned! Σύντομα ο ταξιδιωτικός οδηγός μου για την Σιάν!

Stay tuned για το πρώτο επεισόδιο των ΕΙΚΟΝΩΝ στην Κίνα!

Δείτε επίσης

• Αμάλφι: Ο οδηγός του Τάσου Δούση για να ζήσεις το όνειρο στην πιο μαγική ακτή της Ιταλίας
• Βαρσοβία: Ο ταξιδιωτικός οδηγός του Τάσου Δούση
• Μιλάνο: Ο οδηγός του Τάσου Δούση
• Σαουδική Αραβία: Ο ταξιδιωτικός οδηγός του Τάσου Δούση για τον ανερχόμενο προορισμό