Η επιστήμη ξεδιαλύνει το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων
Το Τρίγωνο των Βερμούδων, γνωστό και ως «Τρίγωνο του Διαβόλου», αποτέλεσε ένα από τα πιο αινιγματικά φαινόμενα του 20ού αιώνα. Πρόκειται για την περιοχή της θάλασσας ανάμεσα στη Φλόριντα, το Πουέρτο Ρίκο και τα νησιά Βερμούδες, η οποία απέκτησε θρυλική φήμη λόγω μυστηριωδών εξαφανίσεων πλοίων και αεροπλάνων.
Ένα από τα πιο διάσημα περιστατικά συνέβη το 1945, όταν το Flight 19, μια ομάδα πέντε βομβαρδιστικών αεροσκαφών του αμερικανικού ναυτικού σε εκπαιδευτική αποστολή, εξαφανίστηκε στην περιοχή. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, ναυάγια και συντρίμμια αεροπλάνων αποδίδονταν συχνά στις «καταστροφικές δυνάμεις» του Τριγώνου.
Ωστόσο, το 1975 ο συγγραφέας Larry Kusche εξέδωσε βιβλίο που αμφισβητούσε τον μύθο, αποδεικνύοντας ότι οι αναφορές σχετικά με το Τρίγωνο ήταν συχνά ανακριβείς, υπερβολικές ή ανεπιβεβαίωτες. Κατέληξε ότι ο αριθμός των περιστατικών στην περιοχή δεν ήταν σημαντικά μεγαλύτερος από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο τμήμα του ωκεανού.
Παρά τη διαδεδομένη φήμη, κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορες φυσικές και υπερφυσικές εξηγήσεις. Κάποιοι κατηγορούσαν την τεχνολογία που παρέμεινε από την Ατλαντίδα, άλλοι ισχυρίζονταν ότι η περιοχή δημιουργεί παραμορφώσεις χώρου-χρόνου που «ρουφούν» αντικείμενα σε παράλληλα σύμπαντα.
Μία από τις πιο παράξενες φυσικές θεωρίες υποστήριζε ότι φουσκάλες μεθανίου από τον βυθό προκαλούν ανατροπή πλοίων. Ωστόσο, μελέτες του Αμερικανικού Γεωλογικού Ινστιτούτου δεν κατέγραψαν ότι έχουν συμβεί σημαντικές εκπομπές μεθανίου τα τελευταία 15.000 χρόνια.
Τι απαντά η επιστήμη
Η υψηλή συχνότητα τυφώνων στην περιοχή μπορεί να είχε σοβαρές συνέπειες σε εποχές πριν υπάρξουν ακριβείς μετεωρολογικές προβλέψεις. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι συγκρούσεις ισχυρών καταιγίδων μπορούν να δημιουργήσουν κύματα-λύκους ύψους έως 30 μέτρα, ικανά να βυθίσουν μεγάλα πλοία, αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι αυτά όντως εμφανίζονται στο Τρίγωνο. Σύμφωνα με τον Άγγλο ωκεανογράφο dr Simon Boxall, από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, το φαινόμενο μπορεί να σχετίζεται με αυτά τα λεγόμενα «rogue waves» που δημιουργούνται όταν ισχυρές καταιγίδες συγκλίνουν, παράγοντας ωκεάνιους σχηματισμούς που ενδέχεται να φτάσουν σε αυτά τα ύψη που αναφέραμε καθιστώντας τη ναυσιπλοΐα εξαιρετικά επικίνδυνη.
Η περιοχή βρίσκεται επίσης, σε μια δυναμική θαλάσσια ζώνη, όπου το Ρεύμα του Κόλπου — ένα θερμό και ισχυρό ωκεάνιο ρεύμα — ενισχύει περαιτέρω την ένταση των καιρικών φαινομένων. Παράλληλα, ο βυθός χαρακτηρίζεται από απότομες μεταβολές, βαθιές χαράδρες και υποθαλάσσιες ρωγμές, δυσχεραίνοντας τις προσπάθειες εντοπισμού ναυαγίων.
Όσον αφορά τις πτήσεις, ο dr Simon Boxall επισημαίνει ότι η περιοχή πλήττεται συχνά από τροπικές καταιγίδες και τυφώνες, προκαλώντας σοβαρές αναταράξεις. Επιπλέον, μαγνητικές ανωμαλίες μπορούν να επηρεάσουν προσωρινά τα όργανα πλοήγησης, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και το ανθρώπινο λάθος.
Μερικοί υποστήριζαν ότι μαγνητικές ανωμαλίες παραπλανούσαν ναυτικούς και πιλότους που χρησιμοποιούσαν πυξίδα. Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν εντοπιστεί τέτοιες ανωμαλίες, στις αρχές του 20ού αιώνα ο γεωγραφικός και ο μαγνητικός βορράς συνέπιπταν στην περιοχή, πιθανώς προκαλώντας ναυτιλιακά σφάλματα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ δεν αναγνωρίζει κανένα συγκεκριμένο κίνδυνο στο Τρίγωνο των Βερμούδων, και μελέτη του 2013 για τις πιο επικίνδυνες θάλασσες δεν περιλαμβάνει την περιοχή. Παρά την υψηλή κίνηση αεροπλάνων και πλοίων και τους συχνούς τυφώνες, η περιοχή δεν έχει παρουσιάσει στατιστικά ασυνήθιστο αριθμό ατυχημάτων.
Η αλήθεια είναι ότι η φήμη του Τριγώνου έχει επιβιώσει κυρίως για ψυχολογικούς λόγους. Οι άνθρωποι έλκονται φυσικά από το μυστήριο, και οι πρώτες αναφορές εξαφανίσεων προσέλκυσαν μεγάλη προσοχή. Αφού δημιουργήθηκε ο μύθος, οι δημοσιογράφοι απέδιδαν περισσότερα ναυάγια στις μυστηριώδεις δυνάμεις του Τριγώνου. Με τη σύγχρονη τεχνολογία, η παρακολούθηση της κίνησης πλοίων και αεροπλάνων είναι πλέον ακριβής, με αποτέλεσμα η φρενίτιδα να έχει υποχωρήσει.
Δείτε επίσης