Πρόκειται για ένα χωριό των Ιωαννίνων που απέχει περί τα 12 χιλιόμετρα από το Μέτσοβο χτισμένο σε υψόμετρο 1.160 μέτρων στις πλαγιές της βόρειας Πίνδου και είναι ένα από τα ορεινότερα χωριά της Ηπείρου, το οποίο ξεχωρίζει για την ομορφιά, το διάχυτο παραδοσιακό του στοιχείο και τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοί του έχουν καταφέρει να ζουν στηριζόμενοι αποκλειστικά και μόνο στην τέχνη τους.
Ο λόγος για την χτισμένη πριν τον 16ο αιώνα και κομμάτι της αρχαίας Τυμφαίας Μηλιά Μετσόβου την οποία μέχρι σήμερα την αποκαλούν και Αμέρου, όπως λέγεται στη βλάχικη διάλεκτο και είναι χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός.
Η ιδιαίτερη Μηλιά με τα πετρόχτιστα σπίτια βρίσκεται κοντά στα όρια Ιωαννίνων – Γρεβενών, και η κοντινή της απόσταση από το Μέτσοβο την καθιστά ιδανική επιλογή για μια μονοήμερη εκδρομή.
Το χωριό έχει μόλις λίγες εκατοντάδες κατοίκους και έρχεται να… κοντράρει, με την παραμυθένια ομορφιά του, τους πλέον δημοφιλείς ορεινούς προορισμούς! Και καθόλου τυχαία καθώς η Μηλιά είναι… προκλητικά όμορφη και παραδοσιακός οικισμός.
Βόρεια της Μηλιάς βρίσκεται ο εθνικός δρυμός Πίνδου (Βάλια Κάλντα). Τα χωριά γενικότερα του Μετσόβου (εντός του Εθνικού Πάρκου βρίσκεται μόνο η Μηλιά) ξεχώρισαν, μεταξύ άλλων, για τη βιοτεχνία μάλλινων υφαντών και ξυλόγλυπτων. Η κοινωνική έκφραση των κατοίκων, οι ασχολίες και τα επαγγέλματά τους, οι παραδόσεις, οι μουσικές και τα τραγούδια τους, σηματοδοτούν σημαντικά στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς που χαρακτηρίζουν τη Βόρεια Πίνδο και επιτείνουν τη σπουδαιότητά της.
Η Μηλιά συγκεκριμένα, αποτελεί ένα ιδιαίτερα ζωντανό χωριό, το οποίο με τις πρώτες χιονοπτώσεις μετατρέπεται σε πραγματικά μαγευτικό τοπίο. Η οικονομία του χωριού στηρίζεται αποκλειστικά στην ξυλεία, δραστηριότητα που έχει ουσιαστικά εξαφανίσει την ανεργία. Οικογένειες απασχολούνται αποκλειστικά στα δεκάδες εργαστήρια ξυλογλυπτικής και επεξεργασίας του ξύλου, ενώ υπάρχουν και δύο δασικοί συνεταιρισμοί.
Το Δασαρχείο, βάσει διαχειριστικής μελέτης, έχει παραχωρήσει στους συνεταιρισμούς, δάση οξιάς και μαύρης πεύκης, εκτάσεως 36.000 στρεμμάτων. Τεχνίτες από τα παιδικά τους χρόνια οι Μηλιώτες, δίνουν μορφή στο ξύλο και φτιάχνουν βαρέλια, οικιακά σκεύη, όπως πλάστες κουτάλες, θήκες για ψωμί, δοχεία για νερό και κρασί, κρεμάστρες, καθρέπτες και πολλά άλλα είδη, χρήσιμα για το σπίτι και τη διακόσμηση.
Δείτε επίσης
