Πέρα από την πανέμορφη πόλη ο νομός Χανίων, έχει ακόμα άπειρους τρόπους να μαγέψει τον επισκέπτη. Τα γραφικά και ιστορικά χωριά του, την συγκλονιστική σειρά των Λευκών Ορέων ή Μαδάρων, τα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας, άγρια φαράγγια και χαράδρες, και μοναδικού κάλλους παραλίες.
Βόρεια των Χανίων συναντούμε τη χερσόνησο του Ακρωτηρίου, μία περιοχή με πολλές ομορφιές, μικρά γραφικά χωριουδάκια και σημαντικά θρησκευτικά μνημεία. Επίνειό του είναι ο λόφος του Προφήτη Ηλία με μία εκπληκτική θέα, και εκεί βρίσκονται και οι τάφοι των Βενιζέλων, το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και οι πανέμορφοι κήποι ιδανικοί για περιπάτους. Στο χωριό Κουμάρες, συναντούμε την μονή της Αγίας Τριάδας Τζαγκαρόλων, που ιδρύθηκε από τον 17ο αιώνα και σήμερα στεγάζει την Ιερατική Σχολή της Κρήτης. Ένα ακόμη ιστορικό μοναστήρι είναι η μονή Γουβερνέτο, η οποία ιδρύθηκε το 1537 και εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με την αρχιτεκτονική της.
Ο Βάμος, είναι ένα παραδοσιακό χωριό που αν και απέχει λίγα χιλιόμετρα από τα Χανιά, διατηρεί αναλλοίωτη την αυθεντική κρητική φυσιογνωμία του στο πέρασμα του χρόνου. Μία βόλτα στα λιθόστρωτα σοκάκια του και μία ματιά στα αναπαλαιωμένα αρχοντικά του παρασύρουν τον επισκέπτη σε άλλες εποχές. Κάθε καλοκαίρι βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, καθώς λαμβάνουν χώρα πολιτιστικές εκδηλώσεις και έχουν σκοπό την προβολή των παραδοσιακών τεχνών.
Λίγο έξω από την πόλη των Χανίων συναντάμε τον Πλατανιά. Ένα γραφικό παραθαλάσσιο χωριό, με τον οικισμό χτισμένο κατά μήκος της παραλίας και με μοναδική θέα. Η αμμώδης παραλία του Πλατανιά με την καθαρότητα των νερών σε συνδυασμό με τις επιλογές για θαλάσσια σπορ και την κοντινή της απόσταση από την πόλη την έχουν κατατάξει στις δημοφιλέστερες παραλίες των Χανίων.
Κοντά είναι και το παραθαλάσσιο χωριό της Αγίας Μαρίνας που διακρίνεται για την τουριστική του ανάπτυξη και τις υπέροχες παραλίες του. Ο επίσης παραθαλάσσιος οικισμός Κάτω Σταλός διαθέτει μία όμορφη και καθαρή παραλία με χαρακτηριστικό της την εκτεταμένη αμμουδιά, η οποία έχει βραβευθεί με Γαλάζια σημαία και διακρίνεται για την πολύ καλή οργάνωσή της. Σε απόσταση 150 μέτρων ψηλότερα, θα βρείτε τον Πάνω Σταλό, ένα μικρό παραδοσιακό χωριό που συνδυάζει την φυσική ομορφιά με τη γραφική του όψη, με τους γραφικούς ανάγλυφους λόφους να δημιουργούν πρωτότυπα σχήματα και τη μοναδική αρχιτεκτονική να συνθέτουν τη μοναδικότητα του τόπου.
Το χωριό Θέρισο, είναι χτισμένο στους πρόποδες των Λευκών Ορέων, ένα ορεινό και γνωστό χωριό από όπου το 1905 ο Βενιζέλος κήρυξε την ένωση της Αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας με την Ελλάδα. Ο επισκέπτης για να φτάσει στο χωριό περνάει από το φαράγγι που φέρει το όνομα του Βενιζέλου, με μήκος 6 χλμ., και τις επιβλητικές βραχοπλαγιές του να συναγωνίζονται τα υπόλοιπα φαράγγια του νομού.
Ένα ένδοξο χωριό είναι και το Μάλεμε, ξακουστό για την ηρωική δράση των κατοίκων του στην ιστορική μάχη της Κρήτης. Εκεί θα βρείτε και το γερμανικό νεκροταφείο το οποίο θυμίζει τη μεγάλη νίκη κατά των κατακτητών στην Κρήτη. Σήμερα το Μάλεμε έχει αναπτυχθεί τουριστικά και διαθέτει μία ονειρεμένη αμμουδιά.
Η επαρχία του Κίσσαμου χαρακτηρίζεται από καταπράσινα βουνά και γραφικά χωριά που είναι χτισμένα σε αυτό το πανέμορφο περιβάλλον. Πρωτεύουσα είναι το Καστέλι, όπου σύμφωνα με ιστορικές πηγές είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Κίσσαμος, για το λόγο αυτό που η περιοχή αυτή έχει διπλή ονομασία. Η παραλία ξεχωρίζει για την υπέροχη αμμουδιά και τα πεντακάθαρα νερά.
Η ακτή του Καστελιού, η Βιγγλία, η Φαλασάρνα, η Δραπανιά και η Νεωπηγεία αποτελούν ιδανικά σημεία για όποιον θέλει να ευχαριστηθεί την θάλασσα και τον ήλιο. Στην ευρύτερη περιοχή συναντούμε πολλούς αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους με σημαντικότερο αυτόν της Φαλάσαρνας. Το Κολυμπάρι, άλλο ένα όμορφο παραθαλάσσιο χωριό που διακρίνεται για την πανέμορφη παραλία του. Στη βόρεια πλευρά του χωριού βρίσκεται το μοναστήρι της Γωνιάς ή σύμφωνα με την επίσημη ονομασία του, η Σταυροπηγιακή Μονή της Οδηγήτριας, το οποίο ιδρύθηκε το 1618. διαθέτει μία αξιόλογη συλλογή μεταβυζαντινών εικόνων και άλλα θρησκευτικά κειμήλια.
Στο βορειοδυτικό άκρο της Κρήτης βρίσκεται το μικρό νησάκι της Γραμβούσας, το οποίο μπορείτε να το επισκεφθείτε με τα καΐκια που πραγματοποιούν τουριστικές διαδρομές. Τον 16ο αιώνα οι Ενετοί έχτισαν εκεί ένα ισχυρό φρούριο, από το οποίο έλεγχαν τους θαλασσινούς δρόμους της Μεσογείου. Το 1692, κυριεύτηκε από τους Τούρκους και έγινε ορμητήριο πειρατών. Στην διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα υπήρξε έδρα της επαναστατικής επιτροπής της Κρήτης.
Ο Ομαλός, ένα οροπέδιο στην καρδιά του νομού, όπου είναι περιτριγυρισμένο από επτά βουνοκορφές των Λευκών Ορέων και αποτελεί την είσοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς. Το περίφημο φαράγγι είναι ανοιχτό μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες όπου και αποσύρονται τα ορμητικά νερά που κατεβαίνουν από τα βουνά. Για να το διασχίσετε με κανονικό βηματισμό θα χρειαστείτε έξι με οχτώ ώρες. Στα μισά περίπου της διαδρομής θα συναντήσετε το ακατοίκητο πια χωριό Σαμαριά με το βυζαντινό εκκλησάκι του 14ου αιώνα, ενώ όσο προχωράτε νότια το τοπίο αγριεύει.
Το γνωστό σε όλους Ελαφονήσι, είναι ένα μικρό νησάκι και ένα από τα αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφθείτε. Απέχει 100 μέτρα από τον όρμο της Χρυσοσκαλίτισσας και μπορείτε να φτάσετε σε αυτό με τα πόδια αφού τα νερά είναι πολύ ρηχά. Στο νησάκι θα βρείτε εκπληκτικές παραλίες με μαγευτικές αμμουδιές και διάφανα πεντακάθαρα νερά.
Νότια του νομού συναντούμε τα Σφακιά. Ένας τόπος άγριος και απειλητικός αλλά ταυτόχρονα όμορφος και γοητευτικός. Ένας τόπος ξεχασμένος από τον χρόνο και όχι μόνο για την άγρια φύση αλλά και στη νοοτροπία των κατοίκων. Χάρη στη γεωγραφική θέση της περιοχής και κυρίως στη γενναιότητα που διακατείχε ανέκαθεν τους Σφακιανούς, παρόλο που έγιναν κέντρο επαναστάσεων και ισχυρών συγκρούσεων έμειναν αδούλωτοι και είναι η μοναδική περιοχή που δεν τόλμησε να πατήσει Τούρκος. Οι Σφακιανοί είναι άνθρωποι προσκολλημένοι στα ήθη και στα έθιμα και αρνούνται να ακολουθήσουν την όποια εξέλιξη του πολιτισμού. Στην περιοχή τους άνθισε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού η «βεντέτα», δηλαδή η αυτοδικία και αντεκδίκηση. Αξίζει να δείτε τα όμορφα μονώροφα και διώροφα σπίτια του χωριού, όπου μετρούν 3-4 εκατονταετηρίδες ζωής και το φρούριο του 15ου-16ου αιώνα το οποίο λεγόταν Sfachia και από εκεί λέγεται ότι πήρε το όνομά της και η περιοχή. Αξίζει να επισκεφτείτε το μοναστήρι της Παναγιάς Θυμιανής, γνωστό από τις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονταν εκεί την εποχή της Τουρκοκρατίας και τη σπηλιά του Δασκαλογιάννη που προσεγγίζεται μόνο με καΐκι.
Η Παλαιοχώρα, ήταν ένα ήσυχο ψαράδικο χωριό το οποίο έχει εξελιχθεί σε τουριστικό θέρετρο. Αποτελεί το νοτιότερο σημείο της χώρας μας και νοτιοανατολικότερο σημείο της Ευρώπης, και ονομάζεται και «Νύμφη του Λιβυκού». Η πόλη άκμασε την περίοδο της Ενετοκρατίας, και το 1278 ο ενετός άρχοντας Μαρίνος Γραδενίγος, έκτισε το κάστρο Σέλινο, τα ερείπια του οποίου ατενίζουν ακόμα και σήμερα το Λιβυκό Πέλαγος. Αξίζει να επισκεφθείτε τις δύο πανέμορφες και οργανωμένες παραλίες της, Παχιά Άμμο και Χαλίκια, και να κολυμπήσετε στα βραβευμένα με γαλάζια σημαία, διαυγή και γαλαζοπράσινα νερά τους.
Η Γαύδος, είναι ένα μικρό νησάκι που συνδέεται ακτοπλοϊκά με την Παλαιοχώρα και τα Σφακιά και αποτελεί το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης. Κατοικείται από τα αρχαία χρόνια ενώ τα νεότερα αποτέλεσε τόπο εξορίας. Σήμερα, το νησί αξίζει να το επισκεφθείτε καθώς διαθέτει μοναδικές φυσικές καλλονές και το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από κατάφυτα δάση, άφθονα τρεχούμενα νερά και ονειρεμένες παραλίες με φυσικούς κόλπους και κρυστάλλινα νερά.
Η Σούγια, είναι ένα μικρό χωριουδάκι του νότου με ένα γραφικό λιμανάκι και μία υπέροχη εκτεταμένη παραλία, όπου σε ένα απομακρυσμένο σημείο της συγκεντρώνονται οι γυμνιστές. Χαρακτηριστικό της παραλίας είναι τα καθαρά και βαθιά νερά της όπου σε συνδυασμό με την ομορφιά του τοπίου, τις παράκτιες σπηλιές, προσελκύει πολλούς τουρίστες. Από τη Σούγια μπορείτε να επισκεφθείτε με καραβάκι την αρχαία Λισσό και θαυμάσετε τα ερείπια της αρχαίας πόλης.
Στα όρια του νομού Χανίων με Ρεθύμνου συναντάμε τη λίμνη Κουρνά, δίπλα στο ομώνυμο χωριό. Οι λυγαριές που στεφανώνουν την λίμνη και τα απόκρημνα βουνά που την περιβάλλουν καθρεφτίζονται στα ήρεμα νερά της δημιουργώντας μία μαγική εικόνα που αυξάνει και την αίσθηση του βάθους της. Σε αυτό το φαινόμενο οφείλεται και η δημιουργία του θρύλου που την θέλει «άπατη».
Πηγή: nocomments.gr