Έτσι λοιπόν κάποτε οι οικογένειες Ζάβαρου και Αλευρά από το Περαχώρι, δούλευαν στην περιοχή κόβοντας ξύλα και φτιάχνοντας κάρβουνα.
Μια μέρα ένα μικρό φως που ερχόταν μέσα από μια σπηλιά τράβηξε την προσοχή τους. Πλησίασαν αμέσως και βρέθηκαν μπροστά σε μια εικόνα της Παναγίας.
Τα «μάτια της Βενετίας» στη Μεσόγειο- Μια βόλτα στα κάστρα της Μεθώνης και της Κορώνης
Με πίστη και ευλάβεια μεγάλη πήραν την εικόνα και τη μετέφεραν στο Περαχώρι. Την άλλη μέρα η εικόνα εξαφανίστηκε από το χωριό και βρέθηκε πάλι μες στη σπηλιά. (Αυτό έγινε τρεις φορές).
Τότε κατάλαβαν ότι έπρεπε να μετατρέψουν τη σπηλιά εκείνη σε εκκλησάκι, όπως και έγινε.
