Κάθε καλοκαίρι, το ψαροχώρι του Himeshima καλωσορίζει τους νεκρούς. Παρατηρείται σε όλη την Ιαπωνία, το ετήσιο φεστιβάλ Obon, να σηματοδοτεί την επιστροφή των νεκρών προγόνων στη Γη.
Οι πεποιθήσεις για τους δεσμούς μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα, αλλά οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι ο εορτασμός βασίζεται στο βουδιστικό sutra, Urabon-kyō.
Σύμφωνα με τα ιερά τους βιβλία, ένας από τους μαθητές του Βούδα βρήκε τη μητέρα του στο Κτήμα των Φαντασμάτων, όπου τα πνεύματα υποφέρουν από ακόρεστη πείνα και δίψα στη μετά θάνατον ζωή. Όταν πήγε μαζί της με ένα μπολ ρύζι, μετατράπηκε σε φωτιά. Ο Βούδας του ανέθεσε να δώσει φαγητό και ποτό στους αποθανόντες γονείς του και να παρουσιάσει τους μοναχούς με προσφορές την 15η ημέρα του έβδομου φεγγαριού – αυτή η έκφραση ευγνωμοσύνης και σεβασμού, είπε, θα τους απελευθέρωνε από τα βασανιστήρια τους.
Μια γυναίκα προσεύχεται στο βουδιστικό νεκροταφείο την περίοδο του Obon.
Η Ελλάδα έχει κάποια από τα καλύτερα νησιά της Ευρώπης
Σχετικά με το Sutra, οι οικογένειες σε ολόκληρη την Ιαπωνία επιστρέφουν στα πατρικά τους σπίτια από τις 13 έως τις 15 Αυγούστου για να πραγματοποιήσουν μια σειρά τελετουργιών και εορτασμών – τόσο για να τιμήσουν τους νεκρούς όσο και για να απελευθερώσουν ανήσυχα πνεύματα όπως τα πεινασμένα φαντάσματα. Η τριήμερη γιορτή αρχίζει παραδοσιακά με mukaebi, το φωτισμό των πυρκαγιών και των φανών για να κατευθύνει τα πνεύματα στο σπίτι. Ενώ οι τοπικοί εορτασμοί ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή, οι περισσότερες οικογένειες δημιουργούν δύο shōryō-dana, βωμούς φρούτων, θυμιάματος και λουλουδιών-ένα για τους δικούς τους προγόνους και ένα δεύτερο για κάθε πνεύμα που δεν έχει επιτύχει ειρήνη. Άλλες κοινές τελετουργίες περιλαμβάνουν το ohakamairi, τον καθαρισμό και τη διακόσμηση προγονικών τάφων, προσευχές στους ναούς και την προετοιμασία ειδικών γευμάτων.
Το Bon Odori, ένας τοπικός παραδοσιακός χορός και είναι χαρακτηριστικό του φεστιβάλ. Οι κινήσεις είναι απλές, ώστε όλοι να μπορούν να συμμετέχουν ανεξάρτητα από την ικανότητα. Οι χορεύτριες, κοσμημένες και ζωγραφισμένες ως λαϊκοί χαρακτήρες, σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω από μια υπερυψωμένη σκηνή όπου παίζουν διάφοροι μουσικοί και τυμπανιστές. Η τελευταία νύχτα του Obon έρχεται με το φωτισμό των πυρκαγιών και των φανών που επιπλέουν για να αποχαιρετήσουν τα πνεύματα. Τα πρώτα αρχεία του Obon εμφανίζονται κατά την περίοδο Asuka, αλλά ήταν πιθανότατα δημοφιλής τον 12ο αιώνα με την ανάπτυξη του βουδισμού. Σήμερα, ο Obon παρατηρείται από ιαπωνικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο.
Πηγή: nationalgeographic.com
