Ίλιγγος σε κάθε απότομη στροφή και άγριοι γκρεμοί! Θέα που κόβει την ανάσα κάθε λεπτό! Αν και άνυδρη, απροσπέλαστη και άγρια, ξέρει να σε απελευθερώνει… Ανόθευτη, άσπιλη, όπως η ανερχόμενη Χώρα της, μοιάζει σαν λευκό περιστέρι που κουρνιάζει στη γαλάζια φωλιά του Αιγαίου… Ένα νησί που ακόμα αξίζει να λέγεται έτσι, η Σέριφος, δεν είναι τελικά τόσο… μακριά όσο νόμιζες!
Αποστολή-κείμενο: Τίτη Βελοπούλου ([email protected])
Φωτογραφία: Νίκος Λυμπερτάς
«Θα την ερωτευτείς ή θα την μισήσεις αμέσως», μου έλεγαν όλοι για τη Σέριφο. Σε μένα δεν λειτούργησε έτσι. Ήταν μια σχέση που είχε σκαμπανεβάσματα, εκπλήξεις, αποκαλύψεις και τελικά αυτό το άγονο αλλά ταυτόχρονα τόσο πλούσιο σε θησαυρούς νησί των δυτικών Κυκλάδων με κέρδισε…
«Απότομη» στην αρχή, σε κρατάει σε απόσταση, αλλά μόνο όταν αρχίζεις να τη ζεις, συνειδητοποιείς ότι πίσω από αυτή τη φαινομενική αγριάδα κρύβονται πολύτιμα «διαμάντια»…
Σίγουρα η Σέριφος δεν είναι για όλους! Είναι ένα νησί που έχει παραμείνει νησί με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του. Έχει ακόμα κακοτράχαλους χωματόδρομους και δύσβατα μονοπάτια για να προσεγγίσεις παραδεισένιες παραλίες, έχει αρκετά σκαλιά για να φτάσεις στην καρδιά της Χώρας, πρέπει να διανύσεις μεγάλες αποστάσεις σε φιδογυριστούς δρόμους για να φτάσεις σε απόκοσμα τοπία, έχει ανθρώπους που δεν ανοίγονται εύκολα… Είναι ένας δύσκολος τόπος! Αν και μόλις δυόμιση ώρες όμως από τον Πειραιά, αυτό το νησί, με το «Ν» κεφαλαίο, έχει καταφέρει να μείνει ανόθευτο, προσφέροντας εμπειρίες που άλλοι ταξιδεύουν από πολύ μακριά για να τις ζήσουν…
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΚΟΝΩΝ…
Από τον οικισμό Λιβάδι, που είναι το πρώτο πράγμα που σου αποκαλύπτει στο λιμάνι, ήδη σε αφήνει να πάρεις μια κλεφτή ματιά από τη Χώρα. Αν στρέψεις το βλέμμα ψηλά, θα την εντοπίσεις να σκαρφαλώνει πάνω στον απότομο βράχο. Ο πέτρινος όγκος δεν είναι, ωστόσο, ο μοναδικός στο νησί! Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής σου θα χρειαστεί να συμφιλιωθείς μαζί τους, γιατί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα βρεθείς να τους ιχνηλατείς από τη βάση μέχρι την κορυφή…
Μείνει όμως ακόμα για λίγο στο λιμάνι! Ξακουστές ταβέρνες, μοντέρνα cafés, μπαράκια και ενοικιαζόμενα δωμάτια έχουν τη βάση τους σε αυτό τον όμορφο οικισμό που φτάνει δειλά δειλά μέχρι την απέναντι άγονη πλαγιά. Ανάμεσά τους μια τεράστια παραλία που αν και μέσα στο λιμάνι, τα καθαρά της νερά την καθιστούν δημοφιλή! Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι προτιμούν να μείνουν εδώ, καθώς είναι κομβικό σημείο για τις υπόλοιπες διαδρομές. Άσε που οι πιο γνωστές παράλιες δεν απέχουν πάνω από 1-2 χλμ. Εκτός από τη βραβευμένη Ψιλή Άμμο, εσύ πήγαινε και στον Άγ. Σώστη, με το ομώνυμο εκκλησάκι, και θα με θυμηθείς!
ΧΩΡΑ, ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ!
Μόλις 5 χλμ. από το Λιβάδι και μετά από δεκάδες ανηφορικές στροφές φτάνεις στη Χώρα. Είναι λίγα τα χρόνια που το χαρακτηριστικό πράσινο λεωφορειάκι πραγματοποιεί δρομολόγια μέχρι αργά το βράδυ (κάποτε το τελευταίο ήταν στις 19:00)! Παλιά ερχόσουν μόνο για να περπατήσεις στα γραφικά σοκάκια της, να πιεις έναν ελληνικό στα καφενεία και άντε να σκαρφαλώσεις μέχρι το Κάστρο, στην κορυφή με τη θέα, που σε κάνει να νιώθεις λες και βρίσκεσαι σε αεροπλάνο! Πλέον, όμως, θεωρείται η πιο ανερχόμενη Χώρα. Εκτός τού ότι είναι μια από τις ομορφότερες των Κυκλάδων, αναπτύσσεται ήπια με προσεγμένα στέκια. Από ρακάδικα και αυθεντικά καφενεία, μέχρι και ονειρικές ταράτσες για ποτό, «κλέψε» εικόνες μιας άλλης εποχής, που δυστυχώς έχει… περάσει ανεπιστρεπτί! Φέτος, ειδικά με την πρωτοβουλία του Α΄ Φεστιβάλ που ξεκίνησε ήδη από μέσα Ιουλίου (με γνωστούς καλλιτέχνες να δίνουν το «παρών»), έχεις έναν ακόμη λόγο για να την επισκεφθείς…
ΑΠΟΚΟΣΜΗ ΓΟΗΤΕΙΑ
Χωριά άλλα δεν έχει, εκτός από μικρούς οικισμούς χτισμένους πάνω σε λόφους. Αν με ρωτούσες, λοιπόν, εκτός από τη Χώρα και το λιμάνι τι άλλο πρέπει να δεις, θα σου έλεγα το Μεγάλο Λιβάδι. Δεν μπορώ να εξηγήσω ποια ενέργεια έχει ακριβώς αυτό το μέρος, αλλά ασκεί πάνω σου μια γοητεία μυστηριακή! Είναι η κατεξοχήν περιοχή των Μεταλλείων και σίγουρα το χώμα της έχει «ποτίσει»… Κάτι το Ακρωτήρι του Κύκλωπα, κάτι η μεγάλη σπηλιά απέναντι (σαν το άγρυπνο μάτι του) και κάτι οι δεκάδες στοές των εγκαταλειμμένων -πλέον- μεταλλείων προσφέρει εικόνες ταξιδιωτικές που δύσκολα συναντάς….
Στη Σέριφο, τελικά, παίζει ρόλο σε τι ψυχολογική φάση βρίσκεσαι. Αν ο σκοπός σου είναι να φορτίσεις μπαταρίες, να ξεχάσεις το ρολόι και να πετάξεις από πάνω σου καθετί «περιττό», να κολυμπήσεις σε παρθένες παραλίες και να γευτείς σπιτικές λιχουδιές σε ταπεινά οικογενειακά ταβερνάκια και τέλος να νιώσεις ελεύθερος, τότε ετοίμασε αμέσως βαλίτσες! Αν όχι, μάλλον αυτό το ταξίδι πρέπει να το ξανασκεφθείς!
Λιμάνι-Λιβάδι
Η πρώτη εικόνα…
Το πρώτο πράγμα που σε καλωσορίζει στη Σέριφο είναι το λιμάνι ή αλλιώς Λιβάδι. Ένας τεράστιος φυσικός όρμος με γαλήνια νερά, μια από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού -ο Αυλόμωνας- και γύρω από αυτά ένας οικισμός γεμάτος ζωή καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας… Μια βόλτα να κάνεις στον παραθαλάσσιο δρόμο του θα αντιληφθείς αμέσως ότι παρά τη ζωντάνια και την κίνηση -καθώς έχει αναρίθμητα ταβερνάκια, cafes και διάφορα μαγαζάκια, όλα μπροστά στο κύμα-, δεν παύει να διατηρεί τα γοητευτικά χαρακτηριστικά ενός άσπιλου νησιού… Σε πρώτο πλάνο ψαρόβαρκες και καΐκια να πλέουν νωχελικά και τριγύρω ξέρα, πολλή ξέρα, μέχρι που το βλέμμα μένει καρφωμένο ψηλά… Σκαρφαλώνει εκεί όπου τα κάτασπρα κυβικά σπιτάκια μοιάζουν σαν… σημαδάκια λευκής μπογιάς που άφησε πινέλο πάνω στον άγριο κωνικό βράχο της Χώρας… Μόλις 5 χλμ. από το λιμάνι, οι ρυθμοί εκεί κινούνται σε πιο υποτονικούς τόνους… ή μήπως όχι;
Χώρα
Μόνο με τα πόδια!
Μακριά από τις άγριες διαθέσεις των πειρατών και χτισμένη έτσι ώστε να «παρατηρεί» σιωπηλά τον όρμο του Λιβαδίου, η Χώρα της Σερίφου είναι μια απρόσμενη έκπληξη για τον επισκέπτη! Άγρια, απόρθητη και φαινομενικά απόμακρη (αν και απέχει μόλις 5 χλμ. από το λιμάνι), έτσι σκαρφαλωμένη όπως είναι πάνω στον απότομο βράχο, δείχνει να σε κρατάει σε απόσταση! Αν όμως ξεκινήσεις την ανάβαση, η προσμονή να την ανακαλύψεις όλο και φουντώνει…
Χωρισμένη σε δύο οικισμούς, την Κάτω και την Άνω Χώρα, σε καθοδηγεί αναγκαστικά (καθώς εκεί είναι το πάρκιγκ) να ξεκινήσεις από τη δεύτερη. Η άφιξή σου σηματοδοτείται μόλις αντικρίσεις τη συνοικία των Μύλων -όνομα που πήρε από τους παλιούς μύλους που θα διακρίνεις εκεί. Φτάνεις στην Άνω Χώρα και η εξερεύνηση από εδώ γίνεται αποκλειστικά με τα πόδια. Ένα-δύο παραδοσιακά καφενεία, ένα υπέροχο ρακάδικο και ένα μοντέρνο μπαράκι δίνουν το «παρών»… Μερικά δεκάδες ασβεστωμένα σκαλιά αν ανέβεις, οι εικόνες αλλάζουν! Βρίσκεσαι στην Πιάτσα… Ούτε που θα το φανταζόσουν! Σαν θεατρικό σκηνικό, αυτή η πλατεία με τα καφενεία και την εκκλησία του Αγ. Αθανασίου μοιάζει να παίζει το δικό της ρόλο στη ζωή της Σερίφου. Με μια ιδιαίτερη πλαστικότητα, μια γραφικότητα και ένα νεοκλασικό κτήριο του 1907 (το οποίο στεγάζει το Δημαρχείο), παραπέμπει σε κινηματογραφικό σκηνικό. Η ώχρα, το κόκκινο, το λευκό και το μπλε ως κυρίαρχα χρώματα παίρνουν την κάθε τους απόχρωση μέσα από το παιχνίδι των σκιών και του φωτός… Κάθε ώρα, στιγμή, τόσο διαφορετική, ένα θέαμα ξεχωριστό…Από εκεί μια περιπλάνηση χωρίς πυξίδα μέχρι και τον κάτω οικισμό θα είναι γεμάτη αναπάντεχες εκπλήξεις και όμορφες αρχιτεκτονικά γωνιές, που μοιάζουν η καθεμία ξεχωριστές πινελιές σε καμβά. Άσε το καλύτερο για το τέλος. Η θέα από την κορυφή του Κάστρου -θέλει κανένα 10άλεπτο περπάτημα- σε κάνει να νιώθεις πως πετάς! Αυτή είναι η Χώρα, κι αν σου είπαν ότι είναι μια από τις ομορφότερες των Κυκλάδων, αλήθεια λένε!
Highlights
1. Η Πιάτσα, η κεντρική πλατεία όπου δεσπόζει το νεοκλασικό κτήριο του 1907.
2. Το Λαογραφικό Μουσείο στην Κάτω Χώρα, στο οποίο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει αντικείμενα της παραδοσιακής ζωής του νησιού.
3. Το θεατράκι, πίσω από το Λαογραφικό, όπου λαμβάνουν εκδηλώσεις και φέτος θα φιλοξενήσει το Α΄ Φεστιβάλ Σερίφου.
4. Το Αρχαιολογικό Μουσείο, στην είσοδο της Χώρας, με ευρήματα της κλασικής, ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου.
5. Τα ερείπια του κάστρου στο ύψωμα, με την εκπληκτική θέα!
6. Τα δεκάδες εκκλησάκια, αρμονικά δεμένα μέσα στον οικισμό!
7. Η θέα από τον Άγ. Κωνσταντίνο στην κορυφή της Άνω Χώρας!
8. Οι δύο λότζιες που θα σε οδηγήσουν στην καρδιά του Κάστρου!
ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Η Σέριφος σύμφωνα με τους ντόπιους έχει πάνω από 70 παραλίες. Άλλες βραχώδεις ή με λεπτό βότσαλο, με χρυσές αμμουδιές και νερά άλλοτε τιρκουάζ και ενίοτε καταπράσινα, είναι όλες τους τόσο ξεχωριστές και με μια γνήσια ομορφιά. Μπορεί για τις περισσότερες να πρέπει να κατηφορίσεις κακοτράχαλους χωματόδρομους, όμως αυτή είναι και η γοητεία τους. Όταν πλέον τις αντικρίσεις, όλη η προσπάθεια δικαιώνεται… Μην περιμένεις ξαπλώστρες και beach bars. Οι περισσότερες είναι έτσι όπως τις «έστησε» ο Θεός! Σκιά προσφέρουν τα ελάχιστα δέντρα ή τα αρμυρίκια, ενώ σε κάποιες θα βρεις καμιά ταβερνούλα για τα απαραίτητα!
Ψιλή Άμμος: Η πιο γνωστή παραλία με άμμο και ρηχά νερά. Κοντά στο λιμάνι, πρόκειται για την καλύτερη παραλία της Ευρώπης για το 2003. Για να την προσεγγίσεις, πρέπει να διανύσεις ένα μικρό κομμάτι χωματόδρομου.
Άγ. Σώστης:
Oι δύο γειτονικοί κολπίσκοι και το ομώνυμο εκκλησάκι σε μόνιμο φόντο κερδίζουν τις εντυπώσεις. Από ψηλά είναι επιβλητική, ωστόσο για να φτάσεις, θα χρειαστεί εκτός από το χωματόδρομο με το αυτοκίνητο, να περπατήσεις και 5′ σε ένα μονοπάτι.
Μεγάλο Λιβάδι
Οικογενειακή παραλία με άμμο και ρηχά νερά. Διαθέτει και 2 ταβερνούλες μπροστά στα αρμυρίκια. Αυτό που συγκλονίζει εδώ είναι το τοπίο με τα απομεινάρια από την εποχή της εκμετάλλευσης των μεταλλείων. Το αυτοκίνητο φτάνει μέχρι την παραλία.
Βαγιά (νότια)
Σε αυτή την παραλία στον όρμο του Κουταλά συνδυάζεται η άμμος και το πολύχρωμο βότσαλο. Έχει ενταχθεί στο Δίκτυο Προστασίας Natura 2000, ενώ στο υπέδαφος της ακτής υπάρχει γλυκό νερό. Θέλει λίγο περπάτημα.
Συκαμιά (βόρεια)
Συνήθως έχει κύμα, καθώς βλέπει στο Βορρά. Πρόσβαση οδικώς και μετά βατός χωματόδρομος για περίπου 500 μ. Υπάρχει ταβέρνα.
Λιβάδι & Λιβαδάκια
Οι πιο κοντινές στη Χώρα παραλίες είναι οι μόνες και οργανωμένες με εστιατόρια, καφετέριες, ενώ υπάρχουν τμήματα με ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Πλατύς Γιαλός
Τρεις γειτονικοί κολπίσκοι συνθέτουν μια ιδιαίτερη πρόταση για μπάνιο. Κατηφορίζεις έναν τσιμεντένιο δρόμο για περίπου 2 χλμ. και επιλέγεις σε ποιον από αυτούς θα στρώσεις την πετσέτα σου. Ο βορινός ενδείκνυται πάντως για πιο prive βουτιές. Πάνω από τον μεσιανό υπάρχει και ονομαστή ταβέρνα!
Κουταλάς
Μπροστά στον οικισμό, με πρόσβαση που γίνεται οδικώς.
METAΛΛΕΙΑ
Αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της Σερίφου αποτελούν τα μεταλλεία, των οποίων κάποιες στοές και εγκαταστάσεις υπάρχουν μέχρι σήμερα στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού (Κουταλά, Μεγάλο ή Μία Χωριό, Μεγάλο Λιβάδι). Τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες πάντως θα τις εντοπίσεις στο τελευταίο. Η πρώτη επαφή θα γίνει με το νεοκλασικό κτήριο που βρίσκεται μπροστά στην παραλία. Ήταν το Διοικητήριο των Μεταλλείων « Σέριφος – Σπηλιαζέζα», κι, αν και εγκαταλειμμένο, εντυπωσιάζει ακόμα και ως ερείπιο, με τους επιβλητικούς φοίνικες να το αγκαλιάζουν. Λίγα μέτρα πιο πέρα το μνημείο των εργατών που σκοτώθηκαν θυμίζει την αιματηρή εξέγερση των μεταλλωρύχων το 1916. Αυτό όμως που θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη σου είναι το αφημένο σκηνικό στο λόφο απέναντι… Εκεί, σε ένα άγριο και βραχώδες φόντο, θα αντικρίσεις απομεινάρια μιας άλλης εποχής -σιωπηρούς μάρτυρες του μεταλλευτικού παρελθόντος της Σερίφου. Παλιές ράγες, ερειπωμένες στοές, σκουριασμένα βαγόνια και στο βάθος να στέκει μισογκρεμισμένη η εξέδρα εκφόρτωσης των μεταλλευμάτων…Ένα απόκοσμο τοπίο που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αξιοποιηθεί ως υπαίθριο μουσείο!
ICONS TRAVELLERS
