Η Νίσυρος είναι το καταπράσινο νησί των Δωδεκανήσων και βρίσκεται στο νότιο-ανατολικό Αιγαίο. Περιτριγυρίζεται από άλλα τέσσερα νησάκια, την Περγούσα, την Παχιά, τη Στρογγυλή και το Γυαλί.
Στο νησί υπάρχουν δεκάδες μονοπάτια που οδηγούν σε κάθε γωνιά. Ακόμη και όταν τα μονοπάτια δεν είναι ευδιάκριτα, η προσπέλαση είναι δυνατή μέσα από τις «τάβλες», δηλαδή τις αναβαθμίδες που σκεπάζουν σχεδόν όλο το νησί, κληρονομιά της εντατικής αγροτικής καλλιέργειας των προηγούμενων αιώνων, που διήρκησε ως τις αρχές τον 20ου αιώνα. Το νησί είναι κατάφυτο και όπως λένε οι κάτοικοι έχει το μοναδικό «πράσινο» ενεργό ηφαίστειο του Αιγαίου.
Το ηφαίστειο
Σύμφωνα με πληροφορίες από την ιστοσελίδα του Δήμου σχετικά με το ηφαίστειο, η τελευταία ηφαιστειακή δράση στη Νίσυρο εκδηλώθηκε πριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια και βέβαια δεν έχει καταγραφεί στις ιστορικές πηγές. Παρ’ όλα αυτά, η Νίσυρος χαρακτηρίζεται σαν ένα κοιμώμενο ενεργό ηφαίστειο, και η θεώρηση αυτή βασίζεται σε τρία στοιχεία:
-Το πρώτο είναι η σχετικά πρόσφατη ηλικία των τελευταίων ηφαιστειακών εκρήξεων. Η τελευταία μαγματική δράση στην περιοχή της Νισύρου εκδηλώνεται πριν περίπου 20.000 χρόνια, ενώ υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η τελευταία έκρηξη του Γυαλιού είναι πιθανά νεώτερη των 10.000 ετών.
-Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι οι διεργασίες που γεννούν την ηφαιστειακή δράση, η βύθιση της Αφρικάνικης λιθόσφαιρας κάτω από το Αιγαίο και τα μεγάλα ρήγματα, συνεχίζουν να είναι ενεργά φαινόμενα στην περιοχή.
-Το τρίτο στοιχείο είναι η θερμική κατάσταση της περιοχής, κυρίως οι πληροφορίες από τις βαθιές γεωτρήσεις που εκτελέστηκαν στη Νίσυρο, με στόχο τον εντοπισμό ενός γεωθερμικού ταμιευτήρα ικανού να παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Στον πυθμένα της πρώτης βαθιάς γεώτρησης, στα 1700 μέτρα κάτω από τη στάθμη της θάλασσας, συναντήθηκαν θερμοκρασίες κοντά στους 500 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που κάνει αναγκαία την παραδοχή ύπαρξης λιωμένου πετρώματος σε μικρά βάθη, μεταξύ 3 και 5 χιλιομέτρων.
Γιατί το ηφαιστειογενές νησί ονομάστηκε Νίσυρος;
Σύμφωνα το δήμο Νισυρίων, υπάρχουν τέσσερις εκδοχές:
1. Εξαιτίας της άφθονης ελαφρόπετρας (κίσσηρης), με αλλαγή του πρώτου γράμματος από «κ» σε «ν», όπως υποστηρίζει ο Πύρρος ο Θεσσαλός.
2. Είναι σύνθετη λέξη από τις λέξεις «νέω» (κολυμπώ) και «σύρω», σύμφωνα με τον Πλίνιο.
3. Τοπωνύμιο δοσμένο υπό την εποχή τον αιγαιακού πολιτισμού (πολλά χρόνια πριν υπό την παρουσία των Φοινίκων στο Αιγαίο), που έχουν καταλήξεις σε -υρος ή -ιρος και
4. Σύνθετη λέξη υπό τις λέξεις «νέα» και «Σύρος» (οι προϊστορικοί Κάρες και Κρήτες είναι γνωστό ότι κατοίκησαν τη Σύρο και τη Νίσυρο.
Τα πολλά μονοπάτια
Σχεδόν ολόκληρος ο χώρος του νησιού είναι προσβάσιμος με τα πόδια μέσω ενός πυκνού δικτύου μονοπατιών, τα περισσότερα από τα οποία διατηρούνται σε καλή κατάσταση ή έχουν πρόσφατα αποκατασταθεί και έχουν ικανοποιητική σήμανση. Περισσότερα από 40 μονοπάτια θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ιδιαίτερου γεωλογικού ή φυσιολατρικού ή πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Τα μονοπάτια μπορείτε να τα δείτε στην ιστοσελίδα του δήμου.
Οι θερμές πηγές
Οι άφθονες θερμές πηγές είναι ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Νισύρου. Σε πολλά σημεία κατά μήκος των ακτών του νησιού αναβλύζει ζεστό νερό, σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 30 έως 61 βαθμούς. Πρόκειται για ανάμειξη θαλασσινού και βρόχινου νερού με τα γεωθερμικά ρευστά του ανώτερου θερμού ορίζοντα.
Οι πιο γνωστές από τις θερμές πηγές είναι αυτές των Λουτρών,1,5 χλμ. βόρεια από το Μαντράκι, και της Θερμιανής, δίπλα στο εκκλησάκι της Παναγιάς της Θερμιανής, στη βόρεια άκρη του χωριού των Πάλων. Και οι δύο κατατάσσονται στις «ιαματικές υδροθειούχες αλιπηγές».
Η πηγή της Θερμιανής είναι γνωστή από της αρχαιότητα. Η επιγραφή που βρέθηκε στα ερείπια της μεγάλης στοάς των Ρωμαϊκών λουτρών τα οποία λειτουργούσαν στην ίδια περιοχή
Η φύση
Η χλωρίδα και η πανίδα της Νισύρου παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον εξαιτίας της ηφαιστειακής της προέλευσης και της γεωγραφικής της θέσης. Η Νίσυρος βρίσκεται πάνω στον ανατολικό μεταναστευτικό διάδρομο των πουλιών για την Ελλάδα και τη Μικρά Ασία.
Η καταγεγραμμένη παρουσία 450 ειδών χλωρίδας , 85 ειδών ορνιθοπανίδας, 7 ειδών ερπετών καθώς και η παρουσία της φώκιας Monachus-monachus στις ακτές του νησιού κάνουν αυτό το νησί των 42.000 στρεμμάτων έναν τόπο που αξίζει ιδιαίτερης προστασίας και μελέτης.
Οι παραλίες
Το νησί εκτός από την πλούσια ιστορία του έχει φυσικά και μοναδικές παραλίες. Μεταξύ αυτών,
Γιαλισκάρι που ρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού 2 χλμ ανατολικά του Μανδρακίου, στο δρόμο προς τους Πάλους, η παραλία Λυές που ξεκινάει 3 χλμ περίπου μετά τους Πάλους και βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού και η μεγάλη παραλία του χωριού, με άμμο, βότσαλα και δέντρα, που χωρίζεται στις ακρογιαλιές Κατσούνι, Λιες και Παχιά Άμμο.
Η Παχιά Άμμος βρίσκεται στη Ανατολική πλευρά σε απόσταση 10 χλμ περίπου από το Μανδράκι και είναι πλατιά παραλία μήκους 350 περίπου μέτρων. Οι Χοχλάκοι είναι το πιο κοντινό μέρος στη Χώρα. Πήρε το όνομά της λόγω των μεγάλων και λείων βότσαλων που διαθέτει.
Διαβάστε επίσης στο travelstyle.gr
