Υπάρχει μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση και τα χερσαία αιολικά πάρκα είναι μια πιθανή επιλογή ανάπτυξης. Οι μεγαλύτερες ανεμογεννήτριες παράγουν περισσότερη ισχύ από τις τυπικές, αλλά τα εξαρτήματα είναι πολύ μεγάλα για να μεταφερθούν οδικώς.
Ποια είναι η λύση; Μια ενεργειακή startup με έδρα το Κολοράντο με το όνομα Radia έχει μια ιδέα. Αναπτύσσει το μεγαλύτερο αεροσκάφος στην ιστορία της αεροπορίας, που θα βοηθήσει σε αυτό το έργο και θα είναι το μεγαλύτερο αεροπλάνο που κατασκευάστηκε ποτέ -ξεπερνώντας ακόμα και το εμβληματικό Antonov An-225 Mriya, που καταστράφηκε κατά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Γνωρίστε το αεροπλάνο WindRunner, του οποίου η αποστολή θα είναι να παραδώσει γιγαντιαίες λεπίδες μήκους 300 ποδιών απευθείας στα αιολικά πάρκα. Για να βοηθήσει τον κόσμο να επιτύχει τους στόχους του για την απεξάρτηση από τις ανθρακούχες εκπομπές, θα χρησιμοποιεί βιώσιμα αεροπορικά καύσιμα και χρειάζεται μόνο έναν απλό διάδρομο με χώμα ή χαλίκι για να προσγειωθεί.
Θα λειτουργεί από περιφερειακούς κόμβους, λέει η Radia, παραδίδοντας όπου χρειάζεται – και «μπορεί να προσγειωθεί σε αεροδιάδρομους 6.000 πόδια (1.800 μέτρα), κάτι που κανένα άλλο μεγάλο εμπορικό αεροσκάφος δεν μπορεί να πετύχει».
Προδιαγραφές
Το project αφορά τη μεταφορά των μεγαλύτερων ωφέλιμων φορτίων που έχουν ποτέ μεταφερθεί αεροπορικώς. Έτσι, το WindRunner θα έχει όγκο φορτίου 272.000 κυβικών ποδιών, αρκετό για να χωρέσει… τρεις ολυμπιακές πισίνες. Αυτός είναι 12 φορές ο όγκος ενός Boeing 747-400 και – με μήκος 356 πόδια, είναι επίσης 127 πόδια μεγαλύτερο.
Όσον αφορά το άνοιγμα των φτερών, αυτό είναι 261 πόδια – φανταστείτε τέσσερις λωρίδες μπόουλινγκ που βρίσκονται από άκρη σε άκρη.
Η κλίμακα του αεροσκάφους μπορεί να είναι πρωτοποριακή, αλλά η μηχανική δεν είναι – και αυτό οφείλεται στο σχεδιασμό. Η Radia λέει ότι εστιάζει «στην υπάρχουσα τεχνολογία και ασφάλεια χρησιμοποιώντας, όπου ισχύει, δοκιμασμένα και αληθινά αεροπορικά υλικά, εξαρτήματα και τεχνικές κατασκευής που έχουν έγκριση από την FAA [Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ], είναι ήδη σε μαζική παραγωγή και έχουν το χαμηλότερο κίνδυνο. ”
Η ιδέα είναι να χτυπήσουμε το έδαφος με έναν γρήγορο, καλοφτιαγμένο στόλο που πληροί τα πρότυπα της αεροδιαστημικής βιομηχανίας. Οι διαδικτυακές αναφορές αναφέρουν ότι οι εμπορικές δραστηριότητες θα ξεκινήσουν το 2027, αλλά δεν υπάρχει κανένα χρονοδιάγραμμα επιβεβαιωμένο στον ιστότοπο της Radia.
Σύμφωνα με το CNN που επικοινώνησε με την εταιρεία για σχόλια, η Radia βασίζεται στην εκτίμηση του ερευνητικού οργανισμού Bloomberg NEF ότι έως το 2050 θα δαπανηθούν έως και 10 τρισεκατομμύρια δολάρια για την αιολική ενέργεια στην ξηρά. Η ανάπτυξη του WindRunner θα επιτρέψει την GigaWind, τους στρόβιλους XXL που κατασκευάζονται από τους συνεργάτες της Radia, οι οποίοι περιλαμβάνουν πέντε από τους έξι κορυφαίους κατασκευαστές στροβίλων στον κόσμο .
Επί του παρόντος, τα πτερύγια των στροβίλων σήμερα είναι συνήθως 230 πόδια ή λιγότερο (70 μέτρα), αλλά η Radia θέλει να αναπτύξει πτερύγια έως και 104 μέτρα (341 πόδια). Η εταιρεία λέει ότι οι τουρμπίνες GigaWind θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι δύο έως τρεις φορές πιο ισχυρές – και δύο έως τρεις φορές πιο κερδοφόρες από αυτές που συνήθως αναπτύσσονται σήμερα.
Ποιοι είναι λοιπόν οι άνθρωποι πίσω από αυτούς τους φιλόδοξους ισχυρισμούς; Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος είναι ο Mark Lundstrum, επιχειρηματίας και αεροδιαστημικός μηχανικός του MIT που ίδρυσε τη Radia το 2016. Η εταιρεία λέει ότι η ομάδα συμβούλων της περιλαμβάνει πρώην κορυφαίους από την Boeing, το MIT, τη Rolls-Royce και την FAA, καθώς και ο πρώην υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Ernest Moniz και ο πρώην πρωθυπουργός της Αυστραλίας Malcolm Turnbull.
Είναι μια εντυπωσιακή σειρά και η απόφαση να εστιάσουμε στην ασφαλή, υπάρχουσα τεχνολογία. Μπορεί να δούμε ένα WindRunner να απογειώνεται πριν από το τέλος της δεκαετίας; Θα μπορούσε κάποτε το χαρακτηριστικό του σχήμα να γίνει τόσο δημοφιλές όσο τα αεροπλάνα μεταφοράς Beluga XL που δημιούργησε η Airbus; Οι απαντήσεις θα έρθουν εν καιρώ.
Δείτε επίσης
