Δίλοφο, Ζαγόρι

Περίπου 5,5 ώρες με το αυτοκίνητο, 476 χιλιόμετρα- εξαρτάται και σε ποιο χωριό θέλετε να πάτε- θα σας υποδεχτούν τα όμορφα, πέτρινα χωριά του Ζαγορίου με τα παραμυθένια τοπία. Κοινώς γνωστά ως Ζαγοροχώρια, είναι παραδοσιακά, γραφικά και πανέμορφα με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική που γοητεύουν με την άγρια ομορφιά της φύσης που τα περιβάλλει! Τα χωριά είναι δεκάδες και σε όποιο και να βρεθείτε έχει τη δική του ομορφιά. Ωστόσο εδώ θα πάμε σε ένα από αυτά, που είναι ιστορικό και ένα από τα πιο όμορφα της περιοχής! Το υπέροχο Δίλοφο.

Το Δίλοφο με τα μικρά εκκλησάκια, τα αρχοντικά, τις πέτρινες βρύσες και τα λιθόστρωτα δρομάκια είναι χτισμένο πάνω σε δύο κατάφυτους λόφους και σε απόσταση περίπου 32 χιλιομέτρων από τα Ιωάννινα.

Το πέτρινο αυτό χωριό του Ζαγορίου, είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.000 μέτρων στις πλαγιές της Τύμφης. Το Δίλοφο ανήκει στον δήμο Κεντρικού Ζαγορίου. Η πρόσβαση στο χωριό είναι ιδιαίτερα εύκολη αρκεί να είστε προσεκτικοί στις πινακίδες που θα σας οδηγήσουν σε αυτό μίας και δεν είναι πάνω στον οδικό δρόμο.

Δίλοφο, Ζαγόρι

Το χαρακτηριστικό αυτό σε συνδυασμό με την απαγόρευση διέλευσης αυτοκινήτων μέσα από τον οικισμό, έχει βοηθήσει σημαντικά στην διατήρηση του παραδοσιακού χαρακτήρα και της αυθεντικής Ζαγορίσιας ταυτότητας που το κάνουν να ξεχωρίζει ανάμεσα από τα περισσότερα και ομολογουμένως πανέμορφα χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου.

Η ιστορία του χωριού

Ο χαρακτηρισμός του οικισμού ως παραδοσιακού και διατηρητέου έχει ενισχύσει τον αναλλοίωτο χαρακτήρα του μίας και σε αυτό επιτρέπονται μόνο αναστηλώσεις και ανακατασκευές παλαιών κτισμάτων.

Το παλαιότερο όνομα του χωριού μέχρι το 1920 ήταν Σωπετσέλι ή Σο(μ)ποτσέλι, ονομασία η οποία στα σλάβικα και βλάχικα σημαίνει “τόπος με πολλά νερά”.

Ο οικισμός, που γνώρισε περίοδο ακμής το 19ο αιώνα, αναπτύσσεται γύρω από την κεντρική πλατεία, το Μεσοχώρι. Εδώ έχουν την αφετηρία τους οι πεζόδρομοι που καταλήγουν στις συνοικίες του Πάνω Μαχαλά, του Κάτω Μαχαλά και του Πέρα Μαχαλά.

πλατεία Δίλοφο Ζαγόρι

Η επίσκεψη στο παραδοσιακό αυτό Ζαγοροχώρι και η περιήγηση με τα πόδια στα γραφικά σοκάκια του είναι μία μοναδική εμπειρία. Μικρά εκκλησάκια, αρχοντικά, πέτρινες βρύσες και λιθόστρωτα δρομάκια συνθέτουν το σκηνικό, το οποίο εναρμονίζεται με τη γαλήνη και την ηρεμία που αποπνέει το τοπίο.

Το Δίλοφο αποτελεί ιδανικό προορισμό για όλες τις εποχές του χρόνου αλλά τώρα το φθινόπωρο τα χρώματα της φύσης το κάνουν μοναδικό!

Το ενδιαφέρον των επισκεπτών συγκεντρώνουν η εκκλησία της Παναγίας (αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου), με ξυλόγλυπτο τέμπλο και τοιχογραφίες, το κτήριο της Αναγνωστοπουλείου Σχολής (ιδρύθηκε από τους ευεργέτες Ιωάννη και Δημήτριο Αναγνωστόπουλο), στην πλατεία με το εντυπωσιακό πλατάνι, και το αρχοντικό Μακρόπουλου (Λουμίδη), ύψους 13,5 μ., στην είσοδο του χωριού.

το αρχοντικό Μακρόπουλου ξεχωρίζει από τα άλλα αρχοντικά καθώς είναι το μεγαλύτερο σε όλο το Ζαγόρι και κουβαλάει μια δική του ιστορία.

Η παράδοση λέει για αυτό, ότι ο ιδιοκτήτης του ήταν ένας πολύ εύπορος έμπορος που παντρεύτηκε μια γυναίκα από το γειτονικό χωριό Κουκούλι. Η νύφη στεναχωρήθηκε που θα έπρεπε να αφήσει το χωριό της για να ζήσει με τον άνδρα της κι εκείνος τότε ζήτησε από τους μάστορες να του φτιάξουν ένα πανύψηλο αρχοντικό για να βλέπει, από το τελευταία πάτωμά του, το χωριό της!

Δίλοφο, Ζαγόρι

Από το Δίλοφο ξεκινούν μονοπάτια που οδηγούν σε ξωκλήσια (του Αγίου Ιωάννη, με θέα στο φαράγγι του Βίκου, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Γεωργίου και της Παναγίας), στη Βίτσα και στο φαράγγι του Βίκου.

Στον Ξηροπόταμο, κοντά στο Δίλοφο, είναι χτισμένα τα μονότοξα γεφύρια του Εβραίου ή Καπετάν Αρκούδα (1806) και του Αγίου Μηνά, που σίγουρα αξίζει κάποιος να δει από κοντά.

Διαβάστε επίσης:

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ