Σκέφτεστε μια εκδρομή με το αυτοκίνητο και καλή παρέα μέχρι τα πανέμορφα Ζαγοροχώρια; Τα χωριά του Ζαγορίου, είναι παραδοσιακά, γραφικά και πανέμορφα με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική που γοητεύουν με την άγρια ομορφιά της φύσης που τα περιβάλλει, τα πετρόχτιστα σπίτια αλλά και την εξαιρετική γαστρονομία. Εδώ θα ξεφύγουμε λίγο από τα δημοφιλή χωριά του Ζαγορίου και θα πάμε σε 2 που δεν είναι τόσο γνωστά είναι όμως εξίσου όμορφα και αντιπροσωπευτικά δείγματα του ορεινού αυτού συμπλέγματος!
Δίκορφο, Ζαγόρι
Το χωριό Δίκορφο Ζαγορίου οφείλει το όνομά του στην τοποθεσία του, καθώς είναι χτισμένο στα 1.000μ. ανάμεσα σε δύο λόφους στην πολύ δασωμένη βορινή πλευρά του βουνού Μιτσικέλι. Το Δίκορφο είναι γνωστό ως οικισμός από το 1431. Την ιστορία του μαρτυρούν τα μεγάλα πέτρινα αρχοντικά, η βιβλιοθήκη, τα λιθόστρωτα καλντερίμια, οι ξερολιθιές και οι αυλόπορτες που ενώνουν τα σπίτια. Αν πάλι θέλετε να επισκεφτείτε όσα περισσότερα χωριά του Ζαγορίου μπορείτε σας τα παρουσιάζουμε σε ένα όμορφο αφιέρωμα!
Δίλοφο, Ζαγόρι
Το Δίλοφο είναι ορεινό χωριό των Ζαγοροχωρίων. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.000 μέτρων στις πλαγιές της Τύμφης. Το Δίλοφο ανήκει στον δήμο Κεντρικού Ζαγορίου και ο πληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 39 κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τον τουρισμό. Απέχει 32 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα ενώ η πρόσβαση στο χωρίο είναι ιδιαίτερα εύκολη αρκεί να είστε προσεκτικοί στις πινακίδες που θα σας οδηγήσουν σε αυτό μίας και δεν είναι πάνω στον οδικό δρόμο.
Το χαρακτηριστικό αυτό σε συνδυασμό με την απαγόρευση διέλευσης αυτοκινήτων μέσα από τον οικισμό, έχει βοηθήσει σημαντικά στην διατήρηση του παραδοσιακού χαρακτήρα και της αυθεντικής Ζαγορίσιας ταυτότητας που το κάνουν να ξεχωρίζει ανάμεσα από τα περισσότερα και ομολογουμένως πανέμορφα χωρία του Κεντρικού Ζαγορίου.
Ο χαρακτηρισμός μάλιστα του οικισμού ως παραδοσιακού και διατηρητέου έχει ενισχύσει τον αναλλοίωτο χαρακτήρα του μίας και σε αυτό επιτρέπονται μόνο αναστηλώσεις και ανακατασκευές παλαιών κτισμάτων. Το παλαιότερο όνομα του χωριού μέχρι το 1920 ήταν Σωπετσέλι ήΣο(μ)ποτσέλι, ονομασία η οποία στα σλάβικα και βλάχικα σημαίνει “τόπος με πολλά νερά”.
Δείτε επίσης
